Σάββατο πρωϊ έγινε επιτέλους η πρώτη πτήση.
Στο σημείο που πήγα (Πετρούπολη) είχε λίγο σχετικά αέρα αλλά κατά περιόδους έδινε αρκετά δυνατά gusts (πώς είναι στα Ελληνικά; απότομα φυσήματα;), όμως μετά από τόση ταλαιπωρία και καθυστερήσεις (με το μπλέξιμο που είχα με τους δέκτες) δεν υπήρχε περίπτωση να μην το πετάξω.
Αν και ήταν η πρώτη φορά που πέταγα κατάλαβα ότι το αεροπλάνο πετάει πολύ ομαλά και στρωτά. Κυρίως, νομίζω, λόγω της μεγάλης δίεδρου που το ισιώνει και δεν το αφήνει να πάρει κλίση. Ξεκίνησα με 70% d/r αλλά μετά το πρώτο πέρασμα τα έβγαλα γιατί αισθάνθηκα ότι δεν είχα αρκετά πηδάλια. Έκανα 1-2 περάσματα ακόμα και μετά παρασύρθηκα από το πόσο στρωτά πέταγε και από τον ενθουσιασμό μου και άρχισα να δοκιμάζω κόλπα από το Aerofly! Πήγα να κάνω ένα roll αλλά δεν ήθελε με τίποτα! Αντιστεκόταν και ήθελε να πετάξει ευθεία και όταν το ζόριζες έχανε ύψος. Το πιο κοντινό σε roll που κατάφερα ήταν κάτι σαν κακό barrel roll, ξεκίναγα σηκώνοντας τη μούρη και το ζόριζα μέχρι που ενέδιδε και rollαρε! Επίσης έκανα μερικά loop, ένα touch and go (μάλλον ένα almost touch and go γιατί δεν το ακούμπησα κάτω) και πέταξα ένα lap inverted (που κόντεψε να καταλήξει σε ολική καταστροφή αλλα το έσωσα τελευταία στιγμή 1-2 μέτρα από το έδαφος).
Το μόνο κακό στο πέταγμα ήταν η τάση του αρκετές φορές να σηκώνει την μούρη πάνω, π.χ. σε στροφές όταν έδινα απότομα aileron και elevator, ή όταν έπιανε απότομα αέρας. Ξεκίναγε να ανεβαίνει μέχρι που έμενε απο δύναμη και έπεφτε με την πλάτη πίσω (αλλά τώρα που το σκέφτομαι δεν πειράζει την επόμενη φορά θα το πουλήσω στον φίλο μου για Hammerhead!
). Επίσης τα πάει αρκετά καλά με τον αέρα, σε κάποιες φάσεις έμενε ακίνητο από την κόντρα και άλλες το έριχνε στο πλάϊ (από στροβιλισμό ή όταν το έχανα στην κόντρα) αλλά ίσιωνε αυτόματα λές και είχε αυτόματο πιλότο!
Όμως το τέλος δεν ήταν εξίσου επιτυχημένο! Όταν άρχισε να πέφτει η μπαταρία το έφερα για προσγείωση και στην τελευταία στροφή (δεν είχα πολύ χώρο γιατί πέταγα σε ένα χωμάτινο γήπεδο με σύρματα γύρω γύρω), πάνω που έκλεινα τελείως το throttle και το'φερνα κόντρα στον αέρα, ένα απότομο gust το έριξε στο πλάϊ και έσκασε με την μούρη στο έδαφος
(ευτυχώς ήταν χαμηλά, 1-2 μέτρα). Αποτέλεσμα: τσαλακώθηκε και έσπασε το cowl του μοτέρ (η προπέλα άντεξε!!), χώθηκε το ξύλο (που κρατάει το μοτέρ) μέσα στην άτρακτο (σπάζοντας ένα μικρό κομμάτι εκεί που πάταγε) και έσπασε ο δακτύλιος που συγκρατεί το γρανάζι του μειωτήρα πάνω στο μοτέρ, που δεν είναι μεγάλη ζημιά (ήδη το κόλλησα) αλλά καθώς δεν μου'κοψε να φέρω κόλλα μαζί σήμαινε το τέλος των πτήσεων για την μέρα. Μετά από 3 εβδομάδες αναμονής πέταξα 5-6 λεπτά και τα μάζεψα!
Έκανα βέβαια και πολλά άλλα λάθη. Το πέρασα κανά δυο φορές πάνω από το κεφάλι μου και το πέταγα κόντρα στον ήλιο και το έχανα. Επίσης αρκετές φορές ήταν σαν να είχαν φελιζολομαγνήτες τα δέντρα και όλο κάταπάνω τους πήγαινα! Γενικά δεν μπορούσα πάντα να το πάω έκει ακριβώς που ήθελα και έπρεπε να το μαζεύω. Αλλά το e-starter συγχωρεί πολλή κακομεταχείρηση. Το αφήνεις να πετάει μόνο του και είναι λες και έχει αυτόματο πιλότο (μέχρι να του "φάω" αυτή την υπερβολική δίεδρο που δεν σ'αφήνει να παίξεις τουλάχιστον!
). Τέλοςπάντων, το πέταγμα είναι τόσο απολαυστικό και σου δίνει τόση ικανοποίηση που χαλάλι η ταλαιπωρία και τα προβληματάκια 3 εβδομάδες τώρα.