Λοιπόν λίγα ακόμα λόγια για την επιλογή θέματος του μοντέλου..
Όπως και σε κάθε Project, ξεκινάμε να ορίσουμε εκ των προτέρων τί θέλουμε να κάνουμε...
Σε αντιδιαστολή, λοιπόν, με το '190, όπου επιτρέψαμε/αφήσαμε κάποιες εξόφθαλμες "παρατυπίες" στο scheme σε σχέση με το πραγματικό θέμα μας (βλ. εδώ:
https://www.aeromodelling.gr/ForumS/index.php?topic=41221.msg275377#msg275377), λέμε να προσπαθήσουμε να αναπαραστήσουμε κάπως ακριβέστερα το πραγματικό θέμα μας αυτή τη φορά.
Στόχος #1, η αποφυγή κακής στατικής βαθμολογίας σε F4C/H από εύκολα-εντοπίσιμα μακροσκοπικά "λάθη" φινιρίσματος (εάν ποτέ μας έρθει να το κατεβάσουμε..
)
Στόχος #2, η πρόσθεση παραπάνω λειτουργικών λεπτομερειών σε σχέση με το προηγούμενο Project ('190), όπως συρόμενη καλύπτρα, λειτουργικά cowl flaps (με... temperature control!) και drop tank.
Στόχος #3, η λεπτομερής αναπαράσταση του cockpit (που είναι ένας αρκετά "busy" εργονομικός εφιάλτης), με αρκετά scratch κομμάτια (ελπίζουμε), αφού θα πάμε για ανοιγόμενο canopy. Πρέπει και ο (υπερλεπτομερής) Saburo να αισθάνεται καλά στο "γραφείο" του, ε..;;
Στόχος #4, αληθοφανέστερη αναπαράσταση πιο εκτεταμένων φθορών (που για τα Zero είναι... επιβεβλημένη επιστήμη!).
Βέβαια, θα πρέπει να αποδεχθούμε και μερικούς συμβιβασμούς:
- Η TF παράγει sport-scale μοντέλα που καταλήγουν σχετικά ελαφρά για την κλίμακα, και με καλά πτητικά χαρακτηριστικά, που επίσης όμως αφήνουν περιθώρια scale βελτίωσης στον "κατασκευαστή" (assembler δηλαδή).
- Χωρίς να έχουμε πεθάνει στο "ξεψύρισμα" του outline με 3-views, αυτό μας φαίνεται με το μάτι από τα πιο σωστά που κυκλοφορούν στα ARF των 50cc (το ESM και το WM είναι λίγο πιο" off"), οπότε το αφήνουμε ως έχει, με τις αναμενόμενες μικροδιαφορές σε σχέση με το 1:1 (π.χ η ελαφρά κύρτωση στο hinge line των ailerons κοντά στα ακροπτερύγια, scale horns στα ailerons, κρυμμένες ντίζες ουράς, κλπ) που κάνουν την παραγωγή του ως ARF οικονομικά βιώσιμη.
- Θα χρησιμοποιήσουμε τα Robart σκέλη (όταν τα capital controls και η εφορία το επιτρέψουν
) τα οποία όμως έχουν τα λάθος ψαλίδια (μπροστά αντί για πλάγια), αλλά τουλάχιστον πέφτουν "ακριβώς", χωρίς εγχειρήσεις. Επίσης το κλασσικό πνευματικό tailwheel του Robart το οποίο θα σκεφτούμε εάν μπορούμε να το "ντύσουμε" πιο scale για Ζero.
Τελοσπάντων καλά όλα αυτά, αλλά πρέπει πρώτα να βρούμε θέμα...