Top Flite FW190 A3 ARF για 50cc

WWW Aeromodelling GR

Aeromodelling GR - IBabylon ThemeClassic YaBB SE ThemDelta TPNetBiz TPOmega TPSMF Default Theme

[panioul]

Το επόμενο το βλέπω για TopFlite... Νομίζω το Corsair θα με περιμένει...

[hpergm]

Μπορεί εκ πρώτης όψεως τα σκέλη/καλύμματα να φαίνονταν ότι πέφτουν ακριβώς, αλλά στην πραγματικότητα υπήρχε 1-2mm "σκαλοπάτι" μεταξύ της κάτω επιφάνειας του φτερού και του καλύμματος στη θέση ανάσυρσης...

Αυτό γίνονταν διότι οι τροχοί της Williams είναι φαρδύτεροι από του κίτ και έτσι τα αξονάκια "χτυπάνε" στις φωλιές (δηλ. πρίν τερματίσει μηχανικά η μπουκάλα). Για να λυθεί αυτό, οι πλήμνες των τροχών σκάφτηκαν με αλεζουάρ 10mm για να "θαφτεί" το κεφάλι του άξονα και να κερδηθούν αυτά τα 1-2mm. Ευτυχώς η williams ακολουθεί την Αμερικάνικη τακτική του overbuilding - οπότε υπήρχε ψωμί στα hubs.

Οι φωτό (αν και όχι τόσο ενδεικτικές - sorry) τα λένε πιο εύκολα..

[hpergm]

Προχωράμε στις scale μετατροπές των τροχών. Οι Williams είναι ένας επαρκής καμβάς προκειμένου να προσεγγιστούν οι πραγματικοί.
Εάν εξαιρέσει κανείς το διαφορετικό προφίλ του τροχού, τότε με την πρόσθεση μικρών εξάγωνων βιδών και της βαλβίδας πλήρωσης αέρα, ακολουθούμενη από το ανάλογο βάψιμο, θα έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα.

Ξεκινάμε με το μαρκάρισμα για τις 12 βίδες. Αυτό έγινε με τη βοήθεια ειδικού μοιρογνωμονίου για radii (υπερ-χρήσιμο, απομεινάρι από τα... φοιτητικά μας χρόνια, πρίν το AutoCAD), το οποίο και διευκόλυνε αφάνταστα τη δουλειά καθότι έτυχε να είναι στο σωστό μέγεθος!.

[hpergm]

Στη συνέχεια, δοκιμάσαμε την... τύχη μας.
Ο πραγματικός τροχός έχει μία εσοχή για τη βαλβίδα πλήρωσης.
Οι "ακριβοί" scale τροχοί την αναπαριστούν πολύ πειστικά:
http://www.glennis.com/fw190soliddetgal.htm
http://www.djaerotech.com/dj_product/scale_img/opt_wheels.jpg

Επειδή δε βρήκαμε κανέναν στα ξένα fora να έχει δοκιμάσει να φτιάξει κάτι τέτοιο στους (κατά πολύ φθηνότερους) Williams #12200, είπαμε να ρισκάρουμε το σέτ των τροχών μας δοκιμάζοντας να φάμε με dremel μια τέτοια εσοχή - ελπίζοντας ότι το χορταστικό πάχος της ζάντας θα ήταν αρκετό για κάτι τέτοιο.

Το Dremel βγήκε και.... πιάσαμε τζακπότ! Η ζάντα είχε αρκετό πάχος να δώσει αληθοφάνεια στην εσοχή χωρίς να ξετρυπήσει.
Στη συνέχεια τρυπήσαμε τις τρύπες οδηγούς για τα βιδάκια με τρυπάνι 1.5mm.

Αφού έγιναν και οι 2 τροχοί, σειρά είχε λίγος στόκος πρίν το αστάρωμα.

[hpergm]

Συνέχεια με το αστάρωμα. Μασκαρίστηκαν τα ελαστικά (δε... βγαίνουν!) πρίν πέσει το αστάρι.

[hpergm]

Ήρθε η ώρα για την τοποθέτηση των κλασσικών παξιμαδιών ("beadlocks") των ζαντών του FW190.
http://walkarounds.scalemodels.ru/v/walkarounds/avia/before_1950/fw-190a8/FW_190A-8_0045.jpg
Όπως προαναφέρθηκε παραπάνω, είχαν παραγγελθεί ειδικά εξάγωνα βιδάκια από Αμερική για να μπούν πάνω στους Williams.
Όμως, τα αθάνατα ΕΛΤΑ μάλλον έχουν άδεια για όλο τον Aύγουστο και η άδειά μας τελειώνει σύντομα. Αποφασίσαμε να βρούμε εναλλακτική μπάς και προλάβουμε.

Οπότε κάνοντας μια επιδρομή στο parts box, βρήκαμε βιδάκια και παξιμαδάκια 2mm που είχαν περισσέψει από hornάκια ARF τα οποία είχαμε απορρίψει από άλλες κατασκευές.
Αυτά ήταν ή τέλεια scale λύση, δεδομένου ότι συμβαίνει να πέφτουν "ακριβώς" στην κλίμακα.

 Η τεχνική που αναπτύχθηκε για γρήγορη και επιτυχημένη ολοκλήρωση της διαδικασίας ήταν η εξής:
- Περνάμε 2,3,4 παξιμάδια σε μία βίδα 2mm - όσο μακρύτερη η βίδα, τόσο περισσότερα.
- Βιδώνουμε τη βίδα με κατσαβίδι μέσα στην τρύπα της ζάντας που έχουμε ανοίξει με τρυπάνι 1.5mm μέχρι να "σφίξει" - αλλά χωρίς να αρχίσει να σπρώχνει το λάστιχο από την άλλη.
- Βάζουμε μια σταγόνα λεπτή CA για να ασφαλίσει η βίδα με τη ζάντα και βιδώνουμε το πρώτο παξιμάδι κόντρα με τη ζάντα ώστε να πιάσει και αυτό στη CA που έχει μείνει πάνω στο σπείρωμα η/και στη ζάντα. Ελπίζουμε ότι έτσι θα ασφαλίσουν τα βιδάκια μόνιμα και δε θα τα χάνουμε στις απο-προγειώσεις.
- Κόβουμε το σπείρωμα πάνω από το παξιμάδι.
- Λειαίνουμε με Dremel σε μέτριες στροφές για να μην ανεβάσει θερμοκρασία το μέταλλο και λιώσει το πλαστικό (η βίδα... πετάγεται!  )
- Παίρνουμε την υπόλοιπη βίδα, λειαίνουμε την κομμένη άκρη με το Dremel και επαναλαμβάνουμε στην επόμενη τρύπα εώς ότου "τελειώσει" η βίδα.

Ο λόγος να γίνει η εργασία με αυτή τη σειρά είναι προκειμένου να μένει το κεφάλι πάνω στη βίδα διότι αλλιώς χρειάζεται μυτοτσίμπιδο για να γυρίσει στο παρθένο πλαστικό με αποτέλεσμα ζημιές στο σπείρωμα. Επίσης, εάν κοπεί το σπείρωμα πρίν μπει παξιμάδι πάνω, τότε αυτό δε "περνάει" εύκολα (λόγω γρεζιών κοψίματος ή του πιασίματος με το μυτοτσίμπιδο) και στρίβει η βίδα μέσα στο πλαστικό.

[panioul]

Πολύ καλή κατασκευή και ιδέα για τις βίδες! Εγώ περιμένω τις δικές μου και θα τις παραλάβω Τρίτη. Θέλω να δω και τι θα κάνεις για βαλβίδα!!

[hpergm]

Παναγιώτη, ευχαριστούμε - ελπίζουμε να σου χρησιμεύσει καμιά ιδέα για τη δική σου κατασκευή... Εμείς θα αντιγράψουμε πολλές δικές σου!

Η βαλβίδα είναι μια ωραία πρόκληση.
Το εύκολο είναι να "φυτέψει" κανείς ένα μικρό μήκος σπειρώματος (πάλι από βίδα 2mm) και να μείνει εκεί.
Εμάς μας ήρθε μια άλλη ιδέα: επειδή έχουμε αποφασίσει να αντικαταστήσουμε όλα τα πλαστικά "Τ" του συστήματος αέρα από το Air Kit της Robart (βλ. φωτό του Post Νο.7, Σελ. 1) με μπρούτζινα, βρήκαμε κάτι χρήσιμο να κάνουμε με τα πλαστικά.

Οι φωτό μιλάνε μόνες τους...
Το τρυπανάκι που χρειάζεται είναι 2mm και μια σταγόνα CA για fixing.

[hpergm]

Με το αστάρωμα, αρχίσουν να μοιάζουν λιγότερο "ετοιματζίδικες" και περισσότερο scale.

[panioul]

Η βαλβίδα είναι μια ωραία πρόκληση.
Το εύκολο είναι να "φυτέψει" κανείς ένα μικρό μήκος σπειρώματος (πάλι από βίδα 2mm) και να μείνει εκεί.
Εμάς μας ήρθε μια άλλη ιδέα: επειδή έχουμε αποφασίσει να αντικαταστήσουμε όλα τα πλαστικά "Τ" του συστήματος αέρα από το Air Kit της Robart (βλ. φωτό του Post Νο.7, Σελ. 1) με μπρούτζινα, βρήκαμε κάτι χρήσιμο να κάνουμε με τα πλαστικά.

Οι φωτό μιλάνε μόνες τους...
Το τρυπανάκι που χρειάζεται είναι 2mm και μια σταγόνα CA για fixing.

Χμμμμ...μου αρέσει...!!!!!!!!!

[hpergm]

Μετά από το αστάρωμα, σειρά είχε το βάψιμο. Οι ρόδες βάφτηκαν με Engine Gray της Testors. Η επιλογή έναντι του μαύρου έγινε για να αναδείξει τις λεπτομέρειες.
(Εάν οι βίδες δεν είχαν βαφτεί, μπορεί και να τους βάφαμε μαύρους).

Η βαλβίδα βάφτηκε copper/gold, ενώ μπήκε και η χαρακτηριστική κόκκινη γραμμή που δείχνει εάν το ελαστικό γλιστράει πάνω στα beadlocks.
Τέλος, έγινε ένα απαλό στεγνό πινέλο με ασημένιο.
Δε μπήκε βερνίκι - ελπίζω να μη χρειαστεί...!

Τέλος με τις ρόδες... σειρά, οι πόρτες!

[panioul]

Έκτορα το αποτέλεσμα είναι φανταστικό!! Ειδικά η βαλβίδα έδειξε πάρα πολύ! Σκέφτομαι να περάσω μέσα από τη βαλβίδα ψιλή βίδα για να φαίνεται στο τέλος το πάσο της βαλβίδας. Πάντως το χρώμα της ζάντας θα το προτιμούσα πιο σκούρο! Δε μου λες να κάνουμε κάτι με το λάστιχο;; Σκέφτομαι να το βάλω στο δράπανο και με χαμηλές στροφές να το χαράξω 4 παράλληλες γραμμές με το dremel. Λες να πετύχει ή θα κλαίω το λάστιχο;

[hpergm]

Σκεφτήκαμε και εμείς το βιδάκι για τη βαλβίδα - όχι τίποτε άλλο, αλλά για να τη βαστάει γερά μέσα (τώρα είναι κολλημένη απλά).
Εάν το δοκιμάσεις και "δείξει" τότε μπορεί να ζηλέψουμε και να το κάνουμε και εμείς!

Για το λάστιχο. Κατ' αρχάς θέλει λίγο τρίψιμο με white spirit για να καθαρίσει καλά (λειώνει ελαφρά...!).

Σε restorations των FW190 βλέπεις μόνον καραφλά λάστιχα, οπότε δεν είμαστε πολύ εκτός... Επίσης, οι γραμμές θα κάνουν το λάστιχο να έχει καλή πρόσφυση στις πλαϊνές φορτίσεις με αποτέλεσμα στραβώματα του gear στα ground loops. Προτιμούμε το slick να ... γλιστράει λίγο και έτσι να προφυλάσσει από στραβώματα και τουμπαρίσματα.

Εάν κάποιος θέλει να "το τραβήξει", τότε θα προτείναμε αρνητικό μασκάρισμα της μάρκας του ελαστικού ("Continental") και πέρασμα με... αερογράφο αμμοβολής!

Τέλος, το κυρίαρχο χρώμα των ζαντών είναι ως επί το πλείστον το μαύρο.. Αλλά υπάρχουν και αεροπλάνα με RLM66 (dark grey). Εάν τις βάψεις μαύρες πιστεύω ότι θα χαθεί η λεπτομέρεια με την οποία ασχολούμαστε...

[hpergm]

Όποιος έχει φτιάξει FW190, καταλαβαίνει αμέσως για ποιο λόγο γίνεται η παρακάτω μετατροπή...

[hpergm]

Για... εμάς τους υπόλοιπους, η υπόθεση έχει ως εξής:
- Τα oleos των retracts έχουν διαδρομή μεγαλύτερη από την ακτίνα του τροχού που εξέχει κάτω από τις πόρτες..
- Αυτό σημαίνει ότι σε μια βαριά προσγείωση, τα καλύμματα των σκελών θα έρθουν σε επαφή με το διάδρομο. Τότε... κλάφτα! Είτε θα σπάσουν είτε το μοντέλο θα κάνει ground loop με πολλά χιλιόμετρα. Πάει το ακροπτερύγιο, το rudder, η καλύπτρα, κλπ...
- Οπότε πρέπει να γίνει μετατροπή και το κάτω μέρος της πόρτας να μετακινείται με το oleo...

1η κίνηση είναι να βάλουμε σύστημα στερέωσης του κάτω κομματιού του καλύμματος πάνω στην πλήμνη του oleo.
Αυτό κόπηκε από γαλβανιζέ λαμαρίνα 0.8mm και κολλήθηκε με εποξική μετάλλων κατευθείαν επάνω στην πλήμνη, αφότου το χρώμα αφαιρέθηκε και οι επιφάνειες έμειναν "παρθένο μέταλλο".