Καλημέρα,
Τι ύψος είχε η οροφή στην Σερβία?
Επίσης έχεις μετρήσει πόσοι χρησιμοποιούν παλμό δισκοβολίας και πόσοι ακοντισμού (σε ποσοστό)?
Σε ρωτώ γιατί στην F3K πλέον ο παλμός του ακοντισμού έχει περάσει στην ιστορία. Αλλά και οι τραυματισμοί τόσο στον αγκώνα όσο και στον ώμο έχουν αυξηθεί....
Καλημέρα παρά την ανωτέρω διακριτική προτροπή ώστε τα σχετικά με τη συγκεκριμένη κατηγορία θέματα να αναρτώνται μόνο στο νήμα F1N HELLAS και επειδή θεωρώ ότι η ερώτηση σου δεν αφορά μόνο την Hellas, έχω να απαντήσω τα εξής ( με κάθε επιφύλαξη για την ακρίβεια των απαντήσεων):
1. Το ύψος αίθουσας στο συγκεκριμένο αγώνα και όπως καθορίζεται από το κανονισμό της FAI είναι 9m. Βέβαια στο κέντρο της οροφής είναι 10,5m το οποίο μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο σε όσους έχουν την εμπειρία να χειριστούν τις δυσκολίες που παρουσιάζει η δομή της οροφής.
2. Δεν έχω μετρήσει πόσοι χρησιμοποιούν την μία ή την άλλη τεχνική. Δεν θα μπορούσα άλλωστε διότι μου είναι ελαφρώς δύσκολο να παρευρίσκομαι σε όλους τους αγώνες και δυστυχώς εξ όσων γνωρίζω δεν καταχωρούνται τέτοιου είδους στατιστικές πληροφορίες. Όμως μακάρι οι ιθύνοντες του αεραθλητικού κόσμου να προέτρεπαν σε τέτοια οργάνωση ώστε να συλλέγονται και επεξεργάζονται τέτοιου είδους σημαντικά για την ανάπτυξη στατιστικά στοιχεία, όπως συμβαίνει σε όλα τα αθλήματα....
Όμως ..
Παρατηρώντας από τις αναρτήσεις στο διαδίκτυο και από συζητήσεις με ενεργούς αθλητές της κατηγορίας στις χώρες όπου υπάρχει μεγάλη ανάπτυξη, φαίνεται ότι το tip launch ή tip start όπως το λένε αυτοί, έχει πλέον επικρατήσει. Βέβαια δεν πρόκειται ακριβώς για ρίψη δισκοβολίας. Γι αυτό ίσως αποφεύγουν να το ονοματίζουν indoor dlg .. Είναι μια κίνηση που (για αυτά τα ύψη) δεν συμμετέχουν τόσο πολύ τα πόδια όπως κυριαρχούν στην δισκοβολία. Αυτή η τεχνική έχει πλέον κυριαρχήσει διότι χρειάζεται λιγότερος κόπος για να επιτευχθεί μεγαλύτερο ύψος απ' ότι με την τεχνική του ακοντισμού.
Βέβαια με την τεχνική του ακοντισμού είναι πιο εύκολο να επιτευχθεί η μετάβαση από την φάση εκτόξευσης στην ολίσθηση αλλά με λίγη εμπειρία στην τεχνική και το τριμαρισμα η μετάβαση μπορεί να εξασφαλιστεί και στη tip start. Εδώ να πω πως φαίνεται ότι αυτός ο τρόπος ρίψης είναι κατάλληλος και για άτομα με πιο περιορισμένες σωματικές ικανότητες καθώς θα έχουν σύμμαχο την φυσική της περιστροφικής κίνησης χρησιμοποιώντας πιο "εύκολες" ομάδες μυών.
Να σημειώσω ότι σε αίθουσες με μεγάλα ύψη (20-30m) συνηθίζεται η τεχνική δισκοβολίας με περιστροφή του κορμού από τα πόδια ώστε να υπάρξει η κατάλληλη επιτάχυνση...
Επίσης η τεχνική του ακοντισμού χρησιμοποιείται πολύ για νεοεισερχόμενους λόγω της προαναφερθείσας ευκολίας,όπως φαίνεται στις φωτογραφίες αγώνων.
3. Τραυματισμοί: Εξ όσων γνωρίζω οι τραυματισμοί στον ακοντισμό είναι πιο συχνοί από ότι στην δισκοβολία. Επίσης οι τραυματισμοί στη δισκοβολία συμβαίνουν κυρίως σε αστράγαλους, γόνατα και μέση καθώς είναι το τμήμα του σώματος που δίνει την δύναμη στη ρίψη και άρα καταπονείται περισσότερο. Αυτό σε αντίθεση με τον ακοντισμό όπου οι τραυματισμοί συνήθως συμβαίνουν στους αγκώνες και ώμους. Άλλωστε είναι γνωστός ο κατεξοχήν τραυματισμός του ακοντιστή, η φλεγμονή λεγόμενη " αγκώνας ρίπτη".
διαίτερα στο F3K μπορεί να υπάρξουν περισσότεροι τέτοιοι τραυματισμοί λόγω του πεδίου ρίψης. Σε αντίθεση με τη δισκοβολία στίβου όπου το έδαφος είναι σκληρό και λείο στο σημείο που εκτελείται η περιστροφή, στα αερομοντελιστικά πεδία για αυτή την κατηγορία υπάρχει χορτάρι. Αυτό απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή κατά την περιστροφή ώστε να μην υπάρξει εμπλοκή του ποδιού και συνακόλουθος τραυματισμός.
Φυσικά κάθε τι που κάνουμε απαιτεί και κατάλληλη τεχνική προετοιμασία για να έχουμε επιτυχία με όσο το δυνατόν λιγότερα προβλήματα...