Γιάννης Κωνσταντακάτος
|
 |
« Απάντηση #3 στις: Κυριακή, 9 Ιουν 2024, 09:00:40 » |
|
Αγαπητοί φίλοι, με αφορμή την πρόσφατη διαγραφή σωματείων από την δύναμη της Ομοσπονδίας, επιθυμώ να σας μεταφέρω τις παρακάτω προσωπικές μου σκέψεις:
Ο αερομοντελισμός, ξεκίνησε πριν πολλά χρόνια σαν χόμπυ. Όταν κάποια στιγμή ένας αερομοντελιστής είπε στον άλλο: «Το δικό μου μοντέλο πετάει καλύτερα από το δικό σου», γεννήθηκε το άθλημα του αερομοντελισμού. Ο αγωνιστικός αερομοντελισμός, είχε καλή ανταπόκριση, και εξελίχθηκε παγκοσμίως, αλλά ήταν, είναι και θα είναι το κερασάκι στην τούρτα.
Για να αποκτήσει και να διατηρήσει ένα Ελληνικό αθλητικό σωματείο την ειδική αθλητική αναγνώριση από την ΓΓΑ, πρέπει να γίνει μέλος της Ελληνικής Αεραθλητικής Ομοσπονδίας, και να καταθέτει στις αρχές - ΚΑΘΕ ΕΤΟΣ - χρηματικούς απολογισμούς, προϋπολογισμούς, πρακτικά γενικών συνελεύσεων, και Δ.Σ., προσωπικά στοιχεία των μελών Δ.Σ., και των αθλητών του, υπεύθυνες δηλώσεις, αποδεικτικό μεταβολών του καταστατικού από το πρωτοδικείο και πρέπει να συμμετέχει στους επίσημους αγώνες με ένα ετήσιο πλαφόν στον αριθμό αθλητών. Είναι υποχρεωμένο να συμπλέει με τους αθλητικούς νόμους που έχουν συνταχθεί με γνώμονα τα τεκταινόμενα και τις ιδιαιτερότητες άλλων αθλημάτων, όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, κ.λ.π.
Για να γίνει ένας Πανελλήνιος ή Περιφερειακός αγώνας πρέπει να υπάρχει αδειοδοτημένος χώρος, να χορηγήσει η Περιφέρεια ειδική άδεια για το συγκεκριμένο αγώνα στον συγκριμένο χώρο, να ενημερωθεί η ΑΠΑ και το ΓΕΑ, να παρίσταται ασθενοφόρο με γιατρό, και να υπάρχει πυροσβεστική κάλυψη καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα. Και οι αγώνες μας δεν είναι πάντα μονοήμεροι.
Για να λάβει ένας αερομοντελιστής μέρος σε ένα αγώνα, πρέπει να αποκτήσει την ιδιότητα του «αθλητή», να διαθέτει ετήσια κάρτα υγείας αθλητή υπογεγραμμένη από καρδιολόγο, να αγοράσει αγωνιστικό εξοπλισμό, να προπονηθεί επαρκώς, και αν δεν καλύψει τα έξοδα μετάβασης και ενδιαίτησης άλλος φορέας, θα πρέπει να τα καλύψει ο ίδιος. Από την μία ένας αγώνας είναι λίγος για να δικαιολογήσει την χρηματοβόρα και χρονοβόρα προετοιμασία, και από την άλλη η συμμετοχή σε περισσότερους αγώνες το έτος είναι δυνατή μόνο για μεγιστάνες του πλούτου. «Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα», όπως λέει ο λαός.
Μπορούν όλοι οι αθλητές να απουσιάσουν από την οικογένεια και την εργασία τους επί τριήμερο ή τετραήμερο (συμπεριλαμβανομένου και του χρόνου μετάβασης και επιστροφής); Και πόσες φορές το έτος μπορεί να το επαναλάβουν; Μπορεί ένας αθλητής π.χ. από την Κρήτη να συμμετάσχει σε διαδοχικούς αγώνες στην Μακεδονία, στην Θράκη, στην Θεσσαλία, στην Στερεά Ελλάδα και στην Πελοπόννησο; Και ενώ έως το πρόσφατο παρελθόν ο ελάχιστος αριθμός αθλητών προκειμένου να θεωρηθεί ένας αγώνας έγκυρος, ήταν τέσσερεις, αυτός αυξήθηκε σε έξι. Σε πολλές κατηγορίες ούτε τρεις δεν ήταν παρόντες, πόσο μάλλον έξι.
Σε πολλές περιπτώσεις το παρελθόντος, ο ενδιαφερόμενος αερομοντελιστής προετοιμάστηκε για μία συμμετοχή αλλά την τελευταία στιγμή δεν καλύφθηκε ο ελάχιστος αριθμός των 6 δηλώσεων, για να διεκπεραιωθεί ο αγώνας. Και αν αυτό επαναληφθεί επί δύο, τρία συνεχή έτη δεν θα απογοητευτεί; Μπορεί να ασχολείται αγωνιστικά με περισσότερες της μίας κατηγορίας;
Πόσοι προγραμματισμένοι αγώνες ματαιώθηκαν το 2023; Στην Ελλάδα δεν προγραμματίζονται πλέον οι δημοφιλείς κατηγορίες του παρελθό-ντος, F3J, F3B, F4D και Quickie, επειδή δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τους αθλη-τές, ενώ το 2023 ματαιώθηκαν προγραμματισμένοι επι μέρους αγώνες στις υποκατηγορίες των επίσης δημοφιλών κατηγοριών F3A (ακροβατικά), F3C (ελικόπτερα) και F4C (Scale) ελλείψει συμμετοχών. Παραμένουν οι F5J-FAI και η F5J-GR, αλλά με φθίνοντα αριθμό συμμετοχών, η νεόφερτη παιχνιδο-κατηγορία F9U (drones), και οι φθηνές λύσεις όπως οι κατηγορίες F3-PL3-GR, ή F3-PL5-GR (ακρίβεια προσγείωσης) και F1N (μικρά ανεμόπτερα ελεύθερης πτήσης). Με πρόσφατη ανεπιβεβαίωτη πληροφορία, δεν θα γίνονται Πανελληνιοι αγώνες στις Ελληνικές κατηγορίες -GR
Δεν απορρίπτω τον αθλητικό αερομοντελισμό. Αλλά όλοι οι φίλοι έχουμε συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει να προσφέρει τίποτε παραπάνω στην ικανοποίηση της πτήσης ενός αερομοντέλου. Δεν γνώρισα κανέναν αερομοντελιστή «αθλητή» που να ενδιαφέρεται διακαώς για την νίκη και το έπαθλο. Ολοι μας συμμετείχαμε (και συμμετέχουμε ακόμα), για την παρέα και την συνάντηση κάποιο βράδυ για την καθιερωμένη κρασοκατάνυξη. Κάτι παρόμοιο ίσως συμβαίνει και στα άλλα αεραθλήματα. Από τα πολλά σωματεία της Ομοσπονδίας (άγνωστος σε εμένα ο πραγματικός αριθμός των εν ενεργεία), μόνο τα 15 κάλυψαν το 2023 τον μέσο ελάχιστο ετήσιο αριθμό συμμετοχών. Και από αυτά μόνο τα 4 είναι σωματεία αποκλειστικά αερομοντελισμού.
Αλλά ο αερομοντελισμός ήταν, είναι και θα είναι ένα χόμπυ. Πολλοί αερομοντελιστές συμμερίζονται πλέον την άποψή μου, ότι μπορούμε να απολαμβάνουμε το χόμπυ μας, χωρίς το κερασάκι. Που τελικά κοστίζει περισσότερο από την ίδια την τούρτα σε χρήμα, χρόνο και ψυχική φθορά, όλων όσων εμπλέκονται. Ι.Κ. Η κριτική ελεύθερη.
|