Aeromodelling GR

Καλημέρα σε όλους.
Αποφάσισα να επισκευάσω ένα συντρίμι για λόγους αρχής (δεν μου αρέσε να πετάω τίποτα στα σκουπίδια). Επισκευή σημαίνει να κατασκευάσω δύο φτερά καί όλη την άτρακτο από canopy και εμπρός. Είναι πρόκληση για μένα γιατί δεν έχω ξανακατασκευάσει κάτι τόσο μεγάλο, και μάλιστα χωρίς σχέδιο.
Εξετάζοντας το ένα ολόκληρο φτερό που διασώθηκε βλέπω ότι έχει μήκος 705 mm, χορδή στη ρίζα 380 mm, χορδή στο άκρο 205 mm και η αεροτομή στο άκρο μάλλον είναι NACA 0014. Στη ρίζα η αεροτομή διαφέρει κάπως (σαν 0014 αλλά με μικρότερο πάχος). Εχει ελάχιστη δίεδρο που προκύπτει από τη γεωμετρία του φτερού και φαίνεται να έχει washout 3-4 mm στο άκρο ήτοι 1-1,5°.
Το ερώτημά μου είναι αν όντως έχει washout ή απλώς το φτερό έχει στραβώσει . Εχουν συνήθως washout τα ακροβατικά μοντέλα ;
Ευχαριστώ

Φιλε μου γεια σου,

Το βασικο πλεονεκτημα που σου δινει το wash out ειναι οτι το tip μπανει σε stall (ξεπερναει δηλαδη την κριτικη γωνια προσβολης, Ciritical Angle of Attack) αργοτερα απο το root με αποτελεσμα να εχεις σχετικο ελεγχο των aileron στα ακρα της πτερυγας εστω κι αν εχεις απωλεια στηριξης (stall) στο root. Αυτο ειναι επιθυμητο σε ακροβατικο μοντελο ως ενα βαθμο φυσικα γιατι πρεπει να αναλογιστεις για το τί συμβανει οταν το μοντελο ειναι αναποδα? Τοτε φυσικα εχεις wash in αρα εχεις το ακριβως αντιθετα αποτελεσματα.

Επισης τα συγχρονα ακροβατικα μοντελα εχουν σχεδιαστει για να εκτελουν snap roll με ακριβεια (εισοδος - εκτελεση - επαναφορα). Για να σναπαρει ενα μοντελο ευκολα/σωστα θα πρεπει το tip να στολαρει πριν το root. Το wash out εμποδιζει κατι τετοιο.

Αρα το συμπερασμα ειναι οτι σε ακροβατικο μοντελο που αναμενουμε να εχουμε παρομοια συμμεριφορα τοσο στην ευθεια οριζοντια και οσο και στην αναποδη οριζοντια (στο μεγαλυτερο βαθμο που αυτο ειναι εφικτο φυσικα) καθως και ευκολη εκτελεση των snap roll, το wash out δεν ειναι επιθυμητο.



Φιλικα,
Νικος

Ευχαριστώ φίλε Νικόλα.
Κι εγώ απ' όσα ξέρω αυτή τη γνώμη είχα αλλά ήθελα επβεβαίωση λόγω περιορισμένης εμπειρίας.
Καλές πτήσεις
Κώστας

Επανέρχομαι και σας παρουσιάζω το Fliton xtra 330  σε μορφή... κιτ. Επεσε σχετικά μαλακά από ύψος περίπου 20 μ, αφού έχασε τα 2/3 του ενός φτερού του, σε μια στιγμή, από σύγκρουση με ελικόπτερο. Τέλη Σεπτεμβρίου. Είχε δεν είχε 10 πτήσεις. Το πρώτο μου θερμικό. Αυτά συμβαίνουν….

Κατόπιν παρότρυνσης του ιδιοκτήτη του ελικοπτέρου (γιατί μόνος μου δεν θα έβλεπα λόγο να το κάνω), μάζεψα τα κομμάτια που βρήκα (από το κομμάτι του φτερού που έλειπε δεν βρήκα τίποτα – έγινε χαρτοπόλεμος !!!) και το πήρα σπίτι. Η στενοχώρια και η απογοήτευση απερίγραπτη (από μοντελιστική σκοπιά μιλώντας πάντα – μην τρελαθούμε).

Καταστράφηκε μόνο το μοντέλο. Servo, δέκτης, κινητήρας ανέπαφα καθώς και το wing joiner και η καλύπτρα. Το cowl ταλαιπωρημένο, με μικρά σπασίματα εδώ κι’ εκεί. Βλέπεται πάντως ακόμα.

Την επόμενη μέρα η κόρη μου, που της αρέσουν τα puzzles, με ρώτησε αν μπορεί να πάρει τα σπασμένα κομμάτια να παίξει. Της είπα εντάξει. Τα πήρε, άρχισε να τα χρωματίζει με μαρκαδόρους και να προσπαθεί να τα ταιριάξει. Την κοίταζα στην αρχή αφηρημένα, αλλά μετά άρχισα να σκέφτομαι.... γιατί όχι ;;

Γενικά, δεν πετάω πράγματα. Οπότε, της πήρα τα κομμάτια και άρχισα να τα εξετάζω με περισσότερη ψυχραιμία. Σπασμένο ένα κομμάτι από το δεξί elevator και κάποια σπασίματα στο πέτσωμα κατά μήκος της ακτράκτου πίσω από την καλύπτρα. Λείπει το μεγαλύτερο μέρος του πετσώματος από καλύπτρα και εμπρός. Τα formers είναι σε κομμάτια που δεν αναγνωρίζονται εύκολα αλλά όλο το πέτσωμα του πατώματος είναι ανέπαφο διατηρώντας ίχνη από τις θέσεις των formers και δείχνοντας που ακριβώς μπαίνει το firewall. Η βάση των servo και οι αποστάτες της ακτράκτου στο σημείο του σωλήνα σύνδεσης των φτερών ανέπαφοι. Το firewall και ότι υπάρχει μπροστά από αυτό είναι σπασμένο αλλά όχι τόσο ώστε να μην μπορείς να αναπαραγάγεις το σχήμα των κομματιών, κάνοντας και κάποιους υπολογισμούς. Τα λοιπά σωθικά, κομμάτια κοντραπλακέ που αποτελούν το σκελετό από canopy και εμπρός, σπασμένα. Και πάλι όμως μπορούν να αναπαραχθούν. Αν και σπασμένα, τα περισσότερα σκληρά κομμάτια ήταν σε καλή κατάσταση, ειδικά στα σημεία συναρμογής. Η κόλλα που έχει χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή του μοντέλου είναι ελάχιστη !

Συμπέρασμα λοιπόν, η άτρακτος μπορεί να επισκευαστεί.

Στα φτερά τώρα. Το ένα σχεδόν ανέπαφο, με κάτι μικροσκισίματα και σπασμένο το άκρο προσβολής ανάμεσα στο πρώτο και δεύτερο πλευρίδιο της ρίζας. Επισκευάζεται εύκολα. Το άλλο φτερό…είπαμε στην αρχή τι έγινε.

Αναζήτησα λοιπόν φτερά στη Fliton. Δεν υπάρχουν όμως ! Δεν έχει κανείς (Alshobbies.com, Lenger.de, Jonathan.it, Flitonstore.com κλπ.). Μόνο ο Jonathan απάντησε σε e-mail μου, αρνητικά. Φαίνεται το μοντέλο να έχει καταργηθεί. Πολύ απογοητευτικό, ένα όχι φτηνό μοντέλο, με εξαιρετικά πτητικά χαρακτηριστικά να μην έχει υποστήριξη από τον κατασκευαστή του.
Αρα ;  Κατασκευή φτερών ; Ξέρω πως γίνεται.  Θεωρητικά. Αλλά δεν έχω ξαναφτιάξει.

Αφού το σκέφτηκα λοιπόν 2-3 βδομάδες ακόμα, περιμένοντας μήπως έρθει και καμμία απάντηση στα e-mail, πήρα τη μεγάλη απόφαση: Φτιάξ’τα όλα μόνος σου.

Αποφάσισα να σας παρουσιάσω την εμπειρία της επισκευής ελπίζοντας να προσφέρω κάτι στην μεγάλη αποθήκη γνώσεων του forum απ’ όπου έχω μάθει τόσα πολλά. Εξάλλου, απ’ όσο έψαξα, δεν βρήκα στο web παρουσίαση τόσο εκτεταμένης επισκευής (μήπως είναι πολύ ιδιόρρυθμο αυτό που κάνω ;)

Σχέδιο πτέρυγας
Σε 4 κόλλες Α3 μιλλιμετρέ ευθυγραμμισμένες με πολύ προσοχή και κολλημένες κατά τις διαμήκεις πλευρές τους ακούμπησα το καλό φτερό και το ακινητοποιούμε με μερικά κομματάκια ταινίας διπλής όψης. Πόνταρα με ορθογώνια τρίγωνα ώστε να πάρω τις προβολές διαφόρων σημείων της περιμέτρου του φτερού πάνω στο χαρτί. Αφαιρώντας το φτερό, ένωσα τα σημεία και επαλήθευσα μετρώντας στο σχέδιο και στο φτερό τις χορδές ρίζας και άκρου, τις διαστάσεις του aileron και οποιαδήποτε άλλη διάσταση βρίσκεται κατά μήκος ευθείας που να μπορεί να εφαρμόσει χάρακας.
Αφού βεβαιώθηκα για την σωστή αποτύπωση του περιγράμματος, αποτύπωσα στο σχέδιο τις προβολές των πλευριδίων. Κάθε πτέρυγα έχει 8 πλευρίδια από balsa 2,5mm και μία ρίζα από κοντρα  2mm. Από τη ρίζα, τα τρία πλευρίδια είναι πλήρως καλυμμένα από το πέτσωμα τα υπόλοιπα εν μέρει. Μετρώντας με χάρακα το καλό φτερό και γδύνοντας το κομμάτι από το σπασμένο φτερό βρήκα όλες τις αποστάσεις και τις σχεδίασα με μολύβι στο σχέδιο.

Τα πλευρίδια κοντά στη ρίζα, που τα διαπερνά το wing joiner, είναι πιο πυκνά τοποθετημένα μεταξύ τους. Τα υπόλοιπα μου φάνηκαν πολύ αραιά για να επικαλυφθούν σωστά με monocote από κάποιον χωρίς μεγάλη πείρα, και πρόσθεσα ένα μετακινώντας και τα υπόλοιπα για να γίνουν πιο ομοιόμορφες οι αποστάσεις μεταξύ τους. Αποφάσισα να τα κάνω από balsa 3. Το 2,5 μου φάνηκε εύθραυστο για τέτοιες μεγάλες διαστάσεις και κόψιμο με το χέρι.

Μέτρησα το πέτσωμα σε διάφορα σημεία του σπασμένου φτερού. Αλλού το βρήκα 1,5 αλλού 2 mm. Αποφάσισα να το κάνω 2 mm, που δίνει μεγαλύτερο περιθώριο για τρίψιμο.

Από το κατεστραμμένο φτερό μέτρησα και σχεδίασα την θέση των δοκών (μία διαμήκης και μία λοξή μέχρι το 5ο πλευρίδιο, σε κάθε όψη του φτερού), τις διαστάσεις και την θέση της βάσης του aileron servo και της θήκης  του wing joiner.

Μετά από πολλούς, πολλούς ελέγχους σιγουρεύτηκα ότι έχω τη σωστή κάτοψη του φτερού που καταστράφηκε.

Ιδού το αποτέλεσμα.

Εχω διαβάσει ότι τέτοια φτερά χτίζονται ανάποδα, ακουμπώντας την πάνω πλευρά των πλευριδίων στον πάγκο και ευθυγραμμίζοντας τα με τακούνια στα άκρα εκφυγής τους.
Κάθε πτέρυγα έχει βάρος 200-210 g (ανάλογα με τα κέφια της σουπερ αναλογικής ζυγαριάς μου). Σκέφτηκα ότι αποκλείεται να πετύχω τόσο χαμηλό βάρος ή ίδιο σχήμα πλευριδίων, πόσο μάλλον με ένα επιπλέον πλευρίδιο και πάχος πλευριδίων 3 mm, οπότε πρέπει να κατασκευάσω και τα δύο φτερά για να είναι ίδια (κατά το δυνατόν). Κρατώντας το οριστικό σχέδιο της μίας πτέρυγας όρθιο στο φως σημείωσα με προσοχή πολλά χαρακτηριστικά σημεία του στην την πίσω όψη του χαρτιού και το ξανασχεδίασα και εκεί παίρνοντας έτσι το σχέδιο και της άλλης πτέρυγας. Αλλιώς πάς για φωτοτυπία κατοπτρική.

Τέλος λοιπόν με την κάτοψη του φτερού.

Καλημέρα artrap, το μοντέλο δείχνει σαφώς επισκευάσιμο. Φτιάξε ένα κιτ φτερού (σετ πλευριδίων, δοκούς, χείλη προσβολής-εκφυγής, webbing κλπ. και ξεκίνα να το χτίσεις με κόλλα και καρφίτσες πάνω στο σχέδιο που έκανες, αφού πρώτα το τοποθετήσεις πάνω σε κοντρα πλακέ ή πλακάζ απόλυτα επίπεδο. Για την άτρακτο τα λέμε μετά το φτερό. Το cowl, αν είναι από καλούπι και έχει σπασίματα, στείλτο μου να στο μαζέψω και να συνεισφέρω κι εγώ με φωτογραφίες από την επισκευή του.

gliderguider

Χαρα στο κουραγιο σου!!
και εγω εχω ενα σπασμενο edge 540 της kyosho και το μονο που κανω ειναι να το κοιταζω,αφου δεν εχω (ακομα) τις τεχνικες γνωσεις για να το επισκευασω.......
Λενε οτι η αρχη ειναι το παν.....
Καλο κουραγιο και καλη δυναμη και απο μενα.Ελπιζω να ενημερωνεις αυτο το ποστ με φωτο της επισκευης σου....

Ελπιζω να τα καταφερεις  :thumbs up:
Το φτερο είναι "ευκολο" να γινει κρατα οτι μπορεις από το παλιό
 Το συγουρο είναι οτι η ¨μπαλσα" του fliton [εχω επισκευασει το edge του hobbitakou] δεν εναι μπαλσα !!!!!
Αρα κατα την γνωμη μου την ατρακτο θα την φτιαξεις από την αρχή ........
κρατα το πισω "φτερό" και το καθετο σταθερό και το υπολοιπο από την αρχή ....
 Από βαρος να ξερεις οτι θα ανεβεις 200-400 γρμ σε καθε περιπτωση .....

Καλο κουραγιο  :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up:

Gliderguider, ευχαριστώ. Το cowl θα μαζευτεί αρκετά εύκολα.
Συνεχίζω.

Αεροτομή – πλευρίδια
Ακουμπώντας το άκρο του καλού φτερού όρθιο σε χαρτί αντέγραψα την αεροτομή και μετά από αρκετό ψάξιμο κατέληξα ότι είναι μάλλον NACA 0014 (συμμετρική, 14% σχετικό πάχος) αφού απέρριψα την S8035 που είναι πολύ παρόμοια. Η αεροτομή της ρίζας είναι custom αλλά και μικρότερου πάχους, περίπου 12,4%.Να λοιπόν άλλη μία δυσκολία, να περάσεις από την μία αεροτομή στην άλλη κατά μήκος του φτερού. Αφού έκανα αρκετές δοκιμές σμικρύνοντας την αεροτομή της ρίζας στο φωτοτυπικό σε διάφορα μεγέθη, που δεν με ικανοποίησαν (γιατί κατέληγαν στο άκρο σε ένα σχήμα τελείως διαφορετικό από το υπάρχον), αποφάσισα να χρησιμοποιήσω της ρίζα ως έχει και για όλες τις υπόλοιπες να βάλω NACA 00**, αλλάζοντας το σχετικό πάχος για να πάρω μία αναλογική εξέλιξη του σχετικού πάχους μέχρι το άκρο. Μετά σκέφτηκα ότι κόβοντας και τρίβοντας με το χέρι, η ακρίβειά μου δεν ξεπερνά τα 0,3-0,5 mm σε κάθε κοπή (οπότε 0,6-1,0 mm για κάθε πλευρίδιο-άνω και κάτω πλευρά) πράγμα που σημαίνει ότι για πλευρίδιο μήκους π.χ. 300 mm έχω μία άνοχή σχετικού πάχους  + 0,2-0,33% οπότε οι πολύ ακριβείς υπολογισμοί του σχετικού πάχους δεν μπορούν να υλοποιηθούν στην κατασκευή. Ετσι ξεκινώντας στο δεύτερο πλευρίδιο από σχετικό πάχος 12,75% προχώρησα με βήμα 0,25% μέχρι το 14% και έκανα τις υπόλοιπες 14%.

Στη συνέχεια, μέτρησα πάνω στο σχέδιο με ακρίβεια, για κάθε πλευρίδιο:
τη χορδή, τις αποστάσεις από το άκρο προσβολής μέχρι την υποδοχή κάθε δοκού, χείλους εκφυγής, χείλους προσβολής aileron κλπ και μέχρι το μέσον κάθε τρύπας υποδοχής θήκης wing joiner όπου υπάρχει και τα  σημείωσα πάνω στο σχέδιο.

Με την demo έκδοση του σχεδιαστικού προγράμματος Τracfoil (δίνει 45 ημέρες νομίζω δωρεάν), σχεδίασα κάθε πλευρίδιο χωριστά, με βάση την NACA 0014 που της άλλαξα σχετικό πάχος όπως περιγράφω παραπάνω. Πρόσθεσα τη θέση των δοκών και την κατά μήκος κάθε πλευριδίου θέση της τρύπας θήκης του wing joiner (σε όποια πλευρίδια υπάρχει) όπως μετρήθηκαν από το σχέδιο. Πρόσθεσα και τρύπες ελάφρυνσης.

Στη συνέχεια τύπωσα όλα τα πλευρίδια, τα κόλλησα σε χαρτόνι 200 g/μ2 και τα έκοψα με προσοχή.
Ιδού το αποτέλεσμα, μαζί με την αεροτομή της ρίζας.

Τα φτερά σχηματίζουν μικρή δίεδρο από την κάτω όψη μόνο, λόγω του τραπεζοειδούς σχήματος της πτέρυγας. Οι πάνω επιφάνειες δεν σχηματίζουν δίεδρο. Για να γίνει αυτό η τρύπα που δέχεται το wing joiner σε κάθε πλευρίδιο δεν είναι στο ίδιο ύψος. Δηλαδή, ο νοητός άξονας του wing joiner ισαπέχει από το ανώτερο σημείο κάθε πλευριδίου και δεν βρίσκεται πάνω στη χορδή του.
Πόσο ισαπέχει; Το βρήκα μετρώντας την αεροτομή της ρίζας που ήταν ανέπαφη. Συνυπολογίζοντας το πέτσωμα 2 mm, καταλήγει κανείς στην απόσταση της τρύπας από την άνω επιφάνεια του φτερού, άρα στην εγκάρσια θέση της (διαφορετική για κάθε πλευρίδιο) και την εισάγει στο πρόγραμμα.
Είναι αυτονόητο ότι τα παραπάνω πρέπει να γίνουν με όσο γίνεται μεγαλύτερη ακρίβεια τόσο στη μέτρηση όσο και στην υλοποίηση. Αλλιώς τα κομμάτια δεν κουμπώνουν.
Εκανα test fit των χαρτονένιων πλευριδίων πάνω στο σχέδιο, με τη θήκη, το wing joiner, τις δοκούς και το ανέπαφο φτερό, έλεγχο με το μάτι για αλφαδιά, κάποιες μικροδιορθώσεις (καθώς παρόλη την προσοχή δεν βγήκαν σωστά με την πρώτη) και στη συνέχεια αντέγραψα κάθε πλευρίδιο δύο φορές σε φύλλα balsa 3mm, διαλεγμένη σκληρή (χρειάζονται περίπου 2,5 φύλλα), εννοείται με τα νερά κατά μήκος.
Εκοψα, έτριψα ανά δύο, test fit, τρίψιμο, πάλι test fit μέχρι να ταιριάξουν όλα ακριβώς.

Θήκη wing joiner
Είχα μία από το σπασμένο φτερό. Για να μην καταστρέψω το άλλο φτερό για κάτι τόσο ευτελές, αποφάσισα να φτιάξω δύο δικές μου.
Διάβασα την τεχνική που περιγράφεται σε αυτό το site αλλά δεν με ικανοποίησε αρκετά. Ιδιαίτερα με φόβισε το ενδεχόμενο καταστροφής του carbon (σε τέτοια διάσταση, πάνω από 30 €…). Οπότε…
Αλειψα τον σωλήνα carbon με βαζελίνη (…), τη σκούπισα ελαφρά και τον τύλιξα μία φορά με διαφανή πλαστική ζελατίνα από την πίσω όψη του monocote, αφού μέτρησα το απαιτούμενο πλάτος της λωρίδας με ακρίβεια (διάμετρος σωλήνα  20mm* 6,28). Αυτή η λωρίδα ζελατίνας στερεώθηκε με μία λωρίδα σελοτειπ, από μέσα, δηλαδή πρώτα κόλλησα το σελοτειπ στη μία πλευρά της λωρίδας, έστρωσα τη λωρίδα πάνω στο σωλήνα, με την κολλητική όψη του σελοτειπ προς τα έξω (λόγω βαζελίνης στέκεται άνετα) και τύλιξα τη λωρίδα μέχρι να  συναντήσει το σελοτειπ από την άλλη πλευρά και να κολλήσει πάνω του. Δεν είναι δύσκολο. Αν γίνει με προσοχή η ζελατίνα εφαρμόζει καλά στο σωλήνα, εμφανίζει ομοιόμορφη εξωτερική επιφάνεια (δεν φαίνεται το σελοτειπ) και γλιστρά κάπως σφιχτά στο σωλήνα λόγω βαζελίνης.

Κάλυψα τη ζελατίνα με τρία χέρια αντικολλητικό κερί (ΝΕΟΤΕΧ). Στην αρχή το κερί δεν κάθεται καλά, αλλά το τρίτο χέρι σκεπάζει τελείως, αν και η ζελατίνα ζαρώνει λίγο και παραμορφώνεται. Δεν πειράζει. Κανονικά χρειάζεται mylar.
Όταν στέγνωσε το κερί (2 ημέρες το άφησα) πέρασα βράδυ μίγμα εποξικής-σκληρυντή (ΝΕΟΤΕΧ) 1:1 (και όχι 5:3 - ανυπόμονος), και από πάνω μία λωρίδα υαλούφασμα 140 g/m2 (νομίζω) υπολογισμένη να φέρνει 1,2 βόλτες γύρω από το σωλήνα (ώστε να σχηματίσει τελικά  μία λωρίδα με σχετικά μεγαλύτερη ακαμψία στο σωλήνα που θα προκύψει). Νέα επάλειψη με ρητίνη, για πλήρη διαβροχή αλλά όχι παραπάνω. Αφησα κάποια περιθώρια στις άκρες του σωλήνα ζελατίνας χωρίς επάλειψη μην τυχόν περάσει η ρητίνη στον σωλήνα carbon. Το άφησα σε μέρος ζεστό (λεβητοστάσιο) και το επόμενο πρωϊ (το μίγμα δεν άρπαζε στο χέρι) αφαίρεσα με ευκολία το σωλήνα και το βράδυ αφαίρεσα εύκολα τη ζελατίνα πλένοντας το σωλήνα που έφτιαξα με νερό για να φύγουν τα περισσεύματα κεριού (και το wing joiner με σαπουνάδα να φύγει η βαζελίνη). Ο σωλήνας που προέκυψε είχε λίγες μικροζάρες στο εξωτερικό του αλλά δέχεται το wing joiner με ακρίβεια, όσο πρέπει σφιχτά. Το επιπλέον εσωτερικό πάχος που προσθέτει η ζελατίνα (0,3-0,5 mm ;;) αντισταθμίζεται από την μικρή συρρίκνωση που εμφανίζει η ρητίνη/υαλούφασμα όταν στεγνώσει. Τον γυαλοχάρτισα λίγο με λεπτό ντουκόχαρτο εξωτερικά και τον έκοψα ακριβώς στο απαιτούμενο μήκος με βάση την υπάρχουσα θήκη. (Το μήκος της θήκης συμβάλλει στην σωστή τοποθέτηση της αεροτομής της ρίζας βοηθώντας το σχέδιο).
Τεράστια επιτυχία...Με ανέβασε.

Για να ξέρετε το profili  (http://www.profili2.com) εχει μια πολύ χρήσιμη λειτουργία .
Μπορεις να του δωσεις ενα αρχειο εικόνας , ( gif , tif, jpg)  και σου δίνει πόσο τις % ταιριάζει  με μια απο τις αεροτομές που εχει στην βαση δεδομένων .
επίσης με βαση το σχημα που τα του δωσεις σου βγαζει τα πλευριδια του φτερου σου .

Μπράβο artrap, προχωράς πολύ καλά.

Μια παρατήρηση: αλλάζοντας την αναλογία ρητίνης - σκληρυντή από 5:3 σε 1:1 δεν πετυχαίνεις γρηγορότερο πολυμερισμό. Απεναντίας, ο σκληρυντής είναι σε περίσσεια και στο τέλος, αφού πολυμεριστεί το υλικό, παραμένουν ελεύθερα μόρια σκληρυντή μέσα στο matrix. Αν η αλλαγή στις αναλογίες είναι υπερβολική, η περίσσεια στο ένα ή στο άλλο συστατικό κάνει πιό αδύναμο το τελικό προϊόν! Μικρό ποσοστό σκληρυντή μπορεί να εξαλειφθεί (επιφανειακά) από το τελικό προϊόν πλένοντάς το καλά (ο σκληρυντής είναι υδατοδιαλυτός).

Ενα χρήσιμο βοήθημα, ιδιαίτερα το χειμώνα, είναι μια κοινή λάμπα πυρακτώσεως. Η θερμότητα που εκπέμπει επιταχύνει σημαντικά τη διαδικασία του πολυμερισμού και εξαφανίζει την όποια υγρασία του περιβάλλοντος χώρου, που προσβάλλει σε μικρό βαθμό τον υδατοδιαλυτό σκληρυντή, αλλάζοντας έτσι ελαφρά τις αρχικές αναλογίες ανάμιξης.

gliderguider

Gliderguider, δέχομαι την παρατήρηση. Εχεις δίκιο στα περί στοιχειομετρίας κι εγώ συνήθως δεν αυτοσχεδιάζω. Μία φορά έκανα 1:1 μίγμα κατα λάθος και μετά διαπίστωσα ότι γι' αυτό το συγκεκριμένο υλικό δουλεύει καλύτερα. Αποκόλληση σε 12 ώρες (αντί για 24 με το 3:5) και πλήρης αντοχή σε 24+ ώρες αντί για 3 μέρες και βάλε με το  3:5. Σε καμμία περίπτωση δεν είμαι ειδικός του fibeglass, απλώς μεταφέρω την εμπειρία μου. Το ότι ο σκληρυντής είναι υδατοδιαλυτός δεν το ήξερα.
Συνεχίζω αργά αργά λόγω υποχρεώσεων.

συγχαρητηρια για την υπομονη , λεπτομερεια και γνωσεις σου φιλε μου. πολυ καλη δουλεια...
η μονη μου ενσταση ειναι εαν τελικα αξιζει τον κοπο..
εαν το κανεις για το γουστο σου..τοτε ειναι οκ.
εαν το κανεις για το μοντελο σου..τοτε δες εδω..
http://www.der-schweighofer.at/artikel/72184/extra_330s_hybrid_freestyle_arf_fliton_-10%2525_rabatt__siehe_infotext

Το μοντέλο υπάρχει και εδώ  INDIRIZZO (Jonathan). Γιατί το κάνω....κι εγώ δεν ξέρω. Ισως για να δω αν μπορώ... Μου αρέσει και η κατασκευή... Εχεις δίκιο πάντως είναι ένα θέμα.

Κι εγώ το ίδιο... εδώ και δυο μέρες μαθαίνω τις αναλογίες στα γάλατα των μωρών. Το σταθερό χέρι βοηθάει κι εδώ!

gliderguider

Εχω μεταπτυχιακό στην αστραπιαία παρασκευή μπιμπερον στη σωστή αναλογία και θερμοκρασία. Αλλά δεν θα συνεχίσω γιατί θα βγούμε εκτός θέματος. Είναι πάντως πολύ πολύ δημιουργικό.
Συνεχίζω με τα εύκολα.

Χτίσιμο φτερού
Η αεροτομή της ρίζας είναι από κοντρα  2mm. Εκανα δύο αντίγραφα γιατί το κοντρα που χρησιμοποιεί το μοντέλο είναι χαμηλότερης ποιότητας απ΄ το αεροπορικό ply που διαθέτουν τα καταστήματα εδώ. Εκοψα το σχήμα προσεγγιστικά με πριόνι, έβαλα τα τρία πλευρίδα το ένα πάνω στο άλλο, τρύπησα στις τρύπες ευθυγράμμισης που υπάρχουν στο αρχικό πλευρίδιο, πέρασα βίδες 4mm με παξιμάδι και ροδέλες, έσφιξα και γυαλοχάρτισα τις ακμές πρώτα με Νο25 και διαδοχικά μέχρι Νο 200, αναπαράγοντας το σχήμα του πλευριδίου δύο φορές, με μεγάλη ακρίβεια. (Με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με template και δύο υπό διαμόρφωση κομμάτια βιδωμένα μεταξύ τους) αντέγραψα και όλα τα κομμάτια της ατράκτου από κοντρα πλακέ). Αντέγραψα και την βάση του aileron servo από ply 2 mm.
Δοκοί hardwood από 2 (στις δύο όψεις του φτερού) 4*8 διαμήκης, 4*4 λοξή, 5*5 χείλος προσβολής και από μπαλσα 2 Χ 8*30 για χείλος εκφυγής πτέρυγας-χείλος προσβολής aileron. Στις τελευταίες σχεδίασα και έκοψα τα αυλάκια απ΄όπου θα περάσουν οι μίσχοι των πλευριδίων (είναι όλα λοξά και διαφορετικού βάθους)
Εχοντας προετοιμάσει σωστά τα πλευρίδια και τα υπόλοιπα στοιχεία του φτερού, η συναρμολόγηση, με λεπτόρευστη CA πάνω στο σχέδιο, κολλημένο σε επίπεδη σανίδα MDF ήταν σκέτη απόλαυση. Όλα  home-made. Η αεροτομή της ρίζας μπήκε τελευταία προσέχοντας πολύ την ευθυγράμμισή της. Αυτή μαζί με το wing joiner ορίζουν την θέση των φτερών ως προς την άτρακτο.

Ξέχασα να πω ότι ο Fliton δεν έχει πουθενά hardwood στο φτερό. Είναι όλο μπαλσα (γι' αυτό δεν έμεινε τίποτα στη συνάντηση με το ελικόπτερο).
Όταν τελείωσα με το σκελετό είδα με απογοήτευση ότι δεν έχει στρεπτική ακαμψία, αντίθετα με το καλό μου φτερό που είναι άκαμπτο (αν το ζορίσεις τρίζει). Το βάρος επίσης μεγάλο, 150-160 g χωρίς πέτσωμα, χωρίς επικάλυψη… Εβαλα 4 γωνιές από balsa 6mm στο χείλος προσβολής ανάμεσα στα πλευρίδια με τις μεγαλύτερες αποστάσεις μεταξύ τους και διπλή αεροτομή στο άκρο. Γέμισα το κενό ανάμεσα στις δύο διαμήκεις δοκούς με balsa 4 με άριστη εφαρμογή (webbing). Τίποτα, το φτερό έστριβε σα λάστιχο. Συνέχισα ελπίζοντας ότι με το πέτσωμα θα δυναμώσει.
Μορφοποίησα τα χείλη εκφυγής φτερού και προσβολής του aileron ώστε να αποτελούν συνεχή καμπύλη με τα πλευρίδια (πρώτα με πλάνη μετά με γυαλόχαρτα 60 έως 200) και μετά πέρασα στην κάτω επιφάνεια το πρώτο πέτσωμα: λωρίδα μπαλσα 2 mm πλάτους 40 mm από άκρη σε άκρη του φτερού, με σημειωμένη την κεντρογραμμή, όπου θα γίνει η κοπή του πηδαλίου αργότερα. Αφαίρεσα τα τακούνια ευθυγράμμισης της πάνω επιφάνειας, λείανα τοπικά και πέρασα αντίστοιχη λωρίδα από πάνω (τα πάνω και κάτω αναφέρονται στην τελική κατάσταση του φτερού, προς το παρόν είναι ανάποδα πάνω στον πάγκο). Αυτά φαίνονται στην πάνω φωτό. Κάλυψα και το χείλος εκφυγής του aileron  με λωρίδες πλάτους 2 cm αφήνοντας 5 mm εξωτερικό περιθώριο (μετά τα άκρα των πλευριδίων) για τελική ευθυγράμμιση.

Cool! :thumbs up:

Όταν πρωτοσήκωσες το φτερό από τον πάγκο δεν ήταν τέλειο; ;)

Επίσης περίμενε την στιγμή που θα το ντύσεις με φιλμ και θα πάρει την τελική του μορφή αλλά και την στιγμή που θα το στερεώσεις έτοιμο πάνω στην άτρακτο.
Είναι κομβικά σημεία :thumbs up:

Πας πολύ καλά συνέχισε!
Μην σε πίασει τρέλα στην άτρακτο και την κάνεις τούβλο.Όσο είσαι μακριά από τον κινητήρα παίξε περισσότερο με μπάλσα και έξυπνα δυναμωνε το πλησιάζοντας μπροστά.
Α....τις αρθρώσεις για το aileron θα τις κανεις ετσι :       ><      ή    έτσι :       |<          ?

Έχεις δημιουργήσει την σωστή απόσταση ανάμεσα στα δύο δοκαράκια που ανάμεσα τους αργότερα θα κόψεις τους νομείς για να χωρίσεις το aileron,απόσταση τέτοια ώστε να μπορείς να κολλήσεις αντίστοιχα μπάλσα και στις δύο πλευρές που αργότερα θα τις τρίψεις για να σχηματίσεις στην αρθρωση;

Περιμένουμε αποτελέσματα :thumbs up:

Άντε παίδες κατασκευάστε-επισκευαστε! Μοντελισμοοοοοςςςς!!!!!

To πρώτο ( ><) αλλά η γωνία στο χείλος εκφυγής του φτερού πιο αμβλεία (θέλω 50° περιθώριο).
Τα δύο πηχάκια είναι πάχους 8+8. Οριακό είναι αλλά θα ΄το ενισχύσω κι άλλο στα μεσοδιαστήματα που θα μπούν αρθρώσεις. Υπολογισμένο.

Τα 8χιλιοστα είναι όντως μικρό πάχος για να πιάσει το hinge.Μην σπαταλίσεις πολύ μπάλσα σε αυτό όμως.
Υπολόγισε από τώρα που θες να βάλεις τους μεντεσέδες και κόλλησε απο την μέσα πλευρά κομματάκια απο την μπάλσα όχι παραπάνω των 2 εκατοστών μηκος.αν μπορείς να τα κόψεις και τριγωνικά για μειωση βάρους θα ήταν ακόμα καλύτερα.
Ό,τι γλιτώνεις όφελος είναι.


Κάπως έτσι:

μη σε ανισυχει το στρεβλωμα ..μολις πετσωσεις την πτερυγα θα γινει πολυ ποιο ακαμπτη

E.....ΡΕ ΤΡΕΛΟΚΟΜΕΙΑ.... :D :D :D :D :D :D :D :D :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up:
με cnc να δουλευες,, τοσο γρηγορα δεν θα το εκανες.  μπραβο.... μπραβοοοοοοο.. :thumbs up: :thumbs up:

Κατ' αρχήν εύχομαι Καλή Χρονιά σε όλους, υγεία, επιτυχία και απαλές προσγειώσεις.
Ηλπιζα να έχω τελειώσει με την αλλαγή του χρόνου αλλά οι υποχρεώσεις στις γιορτές είναι βαριές.
Κάπως προχώρησα όμως...
Πέτσωσα την πτέρυγα και οι ανησυχίες μου περί ακαμψίας πήγαν περίπατο. Αρχισε να μοιάζει με φτερό. Στιβαρό και άκαμπτο. Αρχισα να μετανιώνω που δεν έκανα κι΄άλλες τρύπες.

Στις πιο πάνω φωτο έχω προσθέσει και rib caps  για να καλυφθεί το σκαλοπάτι που δημιουργεί το πέτσωμα και να αυξηθεί η επιφάνεια που θα πατήσει η μεμβράνη επικάλυψης. Ετσι ήταν κατασκευασμένο και το αρχικό φτερό.
Ξεκίνησα να το τρίβω με διαδοχικά λεπτότερα γυαλόχαρτα μέχρι Νο 200. Μετά το ζύγισα: 240 g. Ετριψα κι άλλο και γλύτωσα άλλα 5 g.
Με τον ίδιο τρόπο κατασκευάσα και το άλλο φτερό.
Οταν τα έφτασα στο ίδιο περίπου βάρος με τρίψιμο, έκοψα με αρκετή ευκολία το aileron, αφού είχα προσέξει πολύ να μην πάει καθόλου κόλλα στα αντίστοιχα δοκάρια.
Δημιούργησα τη φαλτσογωνιά όπως λέει παραπάνω ο φίλος Ορέστης. 20° από την πλευρά του φτερού και περίπου 30-35° από την πλευρά του πτερυγίου. Η γωνία υπολογίζεται χαράζοντας για κάθε φτερό 6 ευθείες οδηγούς με ζωηρό χρώμα: τις κεντρογραμμές κατά την έννοια του πάχους των δοκαριών (εκφυγής φτερού και προσβολής πτερυγίου) και από μία ευθεία στο πέτσωμα κατά μήκος του χείλους κοπής σε κάθε όψη (2 στο φτερό και 2 στο πτερύγιο), σε συγκεκριμένη απόσταση από το χείλος, όπως προκύπτει από την τριγωνομετρία στα άκρα του σχήματος (δηλαδή ρίζα πτερυγίου και άκρο πτέρυγας), υποθέτοντας κατά προσέγγιση ότι κάθε διατομή είναι ορθογώνιο τρίγωνο.
Πλανίζω να απομακρυνθεί το υλικό ανάμεσα σε αυτές τις ευθείες, χωρίς να τις ακουμπήσω. Ετσι προκύπτει μία αρκετά ομοιόμορφη λεπτυνόμενη πρισματική επιφάνεια που μετά την λείανα όσο μπορούσα με την γκρι γυαλοαρτίστρα που φαίνεται στις φωτό πάνω (μήκους 70 cm !).
Μετά το πλάνισμα, κάθε φτερό ζυγίζει 225 g περίπου. Το αρχικό ζυγίζει 200-210 με την επικάλυψη.
Παραθέτω το τελικό αποτέλεσμα, δύο φτερά με κομμένα πηδάλια έτοιμα για επικάλυψη και δίπλα το αρχικό φτερό.

Συνεχίζω με την άτρακτο. Τα κομμάτια που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αντιγραφή φαίνονται στην πρώτη φωτο. Εξετάζοντας τα σπασμένα και μετρώντας τα διάφορα σχήματα καταλήγεις σε κάποια συμπεράσματα. Στην αρχή σχεδιάσα σε χαρτί mm ένα πλαινό από το engine box προσθέτοντας τα μικρά άγκριστρα που λείπουν από το κομμάτι. Με τον ίδιο τρόπο και συμπληρώνοντας ότι λείπει, σχεδίασα και τις υπόλοιπες έδρες του engine box, το firewall, την βάση των σκελών προσγείωσης και το μπροστινό servo tray.

Στην παραπάνω φωτό δεν είναι όλα άχρηστα. Το πίσω servo tray  και η βάση του είναι ανέπαφα.

Στην πρώτη φωτό τα τα κομμάτια του engine box.

Τα δύο μεγάλα πλαϊνά κομμάτια της ατράκτου αντέγραψα κατευθείαν σε ply 2 mm βιδώνοντας με δύο βίδες 4 mm αυτο που ήταν σε καλύτερη κατάσταση σε κάθε υπό διαμόρφωση κομμάτι ply στα σημεία που μπαίνουν τα δοκαράκια ευθυγράμμισης των φτερών. Ετσι πέτυχα απόλυτη σύμπτωση 4 κρίσιμων σημείων: τρύπες ευθυγράμμισης φτερών, τρύπα βίδας στερέωσης φτερών και τρύπα wing joiner. Και φυσικά και σε όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά των κομματιών αυτών (εγκοπές τρύπες κλπ.). Το ίδιο έκανα με το firewall σε ply 3 mm.

Αυτά τα 3 κομμάτια μου πήραν αφάνταστα πολύ χρόνο, λόγω έλλειψης εργαλείων (χρειάζεται οπωσδήποτε ηλεκτρική σέγα, εγώ κόβω με σκαρπέλο και σφυρί και ισιώνω με λίμες - που έμπλεξα...). Χρειάζεται επίσης μεγάλη προσοχή γιατί είναι πολύπλοκα. Αν δεν σχεδιαστούν με ακρίβεια η κατασκευή βγαίνει στραβή και αντίο πτητικά χαρακτηριστικά.

Τελος πάντων, κάποια στιγμή τελείωσα με την κοπή των σκληρών κομματιών και έκανα μία πρώτη προσπάθεια συναρμολόγησής τους. Τα μισά σημεία δεν κούμπωναν, κυρίως επειδή στην κατασκευή δίσταζα να πατάω πάνω στις γραμμές που είχα χαράξει. Μετά από αρκετές ώρες τριμαρίσματος, τελικά ήρθαν τα πράγματα στη θέση τους.

artrap ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ!!!!!!! :) :) ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΝΟΜΙΖΑ ΠΩΣ TA READY TO FLY AN ΣΠΑΣΟΥΝ ΔΕΝ ΕΠΙΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΙ  ΕΥΚΟΛΑ!!!!!!ΕΣΥ ΜΟΥ ΑΠΟΔΕΙΞΕΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ!!! ;)ΠΡΟΧΩΡΑ ΔΥΝΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ!!!!!! :thumbs up:

...Εύκολα ή δύσκολα, εξαρτάται από το ποιός κάνει τη δουλειά. Πάντως εγώ δυσκολεύομαι.
Θα κάνω έναν απολογισμό μέχρι τώρα, συνοπτικό, όπως συνοπτική είναι και η περιγραφή μου (αφού υπέθεσα από την αρχή ότι όποιος ενδιαφέρεται για ένα τέτοιο μοντέλο έχει και κατασκευαστική εμπειρία):
- πάνω από 60 ώρες στον πάγκο και δεν ξέρω πόσες σε σχεδιασμό, μετρήσεις, φαντασιώσεις κλπ.
- περίπου 150 € σε ξυλεία, κόλλες, monocote, βάση κινητήρα, spinner, λίμες γυαλόχαρτα κλπ. Το μοντέλο έτοιμο κοστίζει 180-200 € + ταχυδρομικά.
- Πολύ λίγη πτήση, αφ΄ότου ξεκίνησα την επισκευή - το πιο ενοχλητικό.
Τα θετικά είναι άυλα: ικανοποίηση, που αυξάνεται όσο προχωράει η επισκευή. Εμπειρία, για μελλοντικές πιο πρωτότυπες κατασκευές.
Ελπίζω βέβαια στο τέλος να προκύψει και ένα μοντέλο που να μοιάζει με το αρχικό.

Το Σαββατοκύριακο συμπλήρωσα μερικά κομμάτια στην άτρακτο. Εκτός από την μύτη όπου λείπουν κομμάτια, έχει αρκετές ρωγμές κατά μήκος, μέχρι πίσω στο stabilizer. Τις βρήκα και τις αποκατέστησα με λεπτόρευστη CA. Εύκολο.
Για τα κομμάτια που λείπουν, ξεκίνησα από τον νομέα πίσω από την καλύπτρα που ήταν μισοσπασμένος και τον συμπλήρωσα.
Συνέχισα ντουμπλάροντας τα δοκάρια της ατράκτου όπου χρειαζόταν, μέχρι να φτάσουμε στο firewall.
Συμπλήρωσα και κομμάτια balsa στην άτρακτο, βοηθούμενος από το σχήμα της υποδοχής του φτερού.

Αρχισε να τελειώνει η balsa και χρησιμοποιώ ότι βρίσκω μπροστά μου...

Αλλά, επιτέλους... έφτασε η στιγμή να τα μοντάρω όλα σε ένα τελικό test fit.
Το μπροστινό καπώ χρειάστηκε αρκετές μκροκολλήσεις αλλά γενικά είναι λειτουργικό.

Διαπίστωσα πόσο ευαίσθητη είναι η ευθυγράμμιση της κατασκευής από ply με την άτρακτο στο σχήμα των μικρών αποστατών που φαίνονται μέσα από τις υποδοχές των πτερύγων. Μού πήρε ώρες να βρώ το σωστό σχήμα γιατί από τα 8 τέτοια κομμάτια στα σπασμένα βρήκα μόνο 3 και αυτά μισά. Στην επεξεργασία οι μπαλσινοι αποστάτες που έφτιαχνα έσπαγαν στα χέρια μου. Επρεπε να τους κάνω ply. Τελικά τα κατάφερα.
Ξέχασα να πω παραπάνω πόσο, εξίσου, με ταλαιπώρησαν και οι 3 μπαλσινοι νομείς από το firewall και πίσω μέχρι την υποδοχή των servo για τους οποίους δεν είχα επίσης κανένα υπόδειγμα. Στην αρχή επιχείρησα να τους φτιάξω με το μάτι, αλλά αφού πέταξα ένα φύλλο μπαλσα διαπίστωσα ότι δεν γίνεται και θέλει μετρήσεις, σχέδιο κλπ.
Αφού ικανοποιήθηκα με το αποτέλεσμα του test fit, αποφάσισα να κολλήσω την εσωτερική κατασκευή στην άτρακτο.
Ιδού το αποτέλεσμα, επιτέλους !
Στη συνέχεια έφτιαξα, χωρίς σχέδιο το deck μεταξύ καλύπτρας και μπροστινού καπώ.

να δω που θα βρεις ιδια χρωματα και υλικο επικαλυψης??????
φυσικα και αστειευομαι.. :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up:
πολυ καλη δουλεια ..συνεχισε ετσι...
να πω βεβαια οτι,  χωρις να γνωριζω τι ειδους επικαλυψη ειναι, απλα δεν ξεκολαει με τιποτε, δεν επηρεαζεται ευκολα απο το καυσιμο και μεχρι τωρα δεν χρειαστηκε ποτε σιδερωμα. πολυ καλο υλικο, ομως ευαισθητο στις ψηλες θερμοκρασιες, γι αυτο προσοχη στο σιδερο... :) :) :)

Εχω βρει ροζ original monocote, που όταν το σιδερώσεις αποκτά μία αδιόρατη μωβ απόχρωση. Πρέπει να πλησιάσεις πολύ για να διακρίνεις τη διαφορά με το υπάρχον. Το μωβ δεν το βρήκα πουθενά, έχω βρει παραπλήσιο, ή θα βάλω μπλε σκούρο, δεν έχω αποφασίσει.
Πιο σημαντικό είναι ότι τα υλικά της μαμάς του είναι ελαφρύτερα από το monocote χωρίς να υστερούν πολύ σε αντοχή. Και όπως είπες σωστά δουλεύονται σε χαμηλότερη θερμοκρασία.
Πάντως έχω να πω ότι όλο το μοντέλο είναι πολύ καλά κατασκευασμένο, με σημασία στη λεπτομέρεια. Βρήκα π.χ. ότι οι νομείς της ατράκτου είναι από διπλό φύλλο balsa 1,5 mm με εγκάρσια νερά. Λίγη κόλλα παραπάνω και θα ήταν πολύ πιο γεροί. Και στα φτερά, η δουλειά είναι άψογη. Εκτίμησα και το ότι καταστράφηκε με αυτό τον τρόπο και άφησε ανέπαφο το μοτερ, κάτι σαν παθητική ασφάλεια. Καλύτερα να σπάσεις ένα μοντέλο παρά να ψάχνεις για στρόφαλο κλπ OS 91 fsp.

θα συμφωνησω μαζι σου απολυτα..
μιας και εχουμε το ιδιο σεταπ απλα λεω σε σενα και σε ολους τους φιλους εδω οτι, προσωπικα παντα, ειναι οτι καλυτερο και πιο διασκεδαστικο εχω πεταξει εως τωρα. συγχωρει πολλα λαθη, γινεται κυριολεκτικα χαρταετος, δεν ριχνει φτερο με τιποτε και οτι του πεις το κανει και μαλιστα πολυ καλα. αφου σκεφτομαι να παρω ακομα ενα να το εχω καβατζα μιας και δεν ξαναβγαινει στην παραγωγη.
και να μην ξεχναμε οτι μου εχει χαρισει και μια πρωτη θεση στο περιφερειακο f3a
(μηπως ειμαι πολυ flitonακιας???????? ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D)
το δικο μου το εχω πιει το αιμα κυριολεκτικα και αυτο εκει ακαθεκτο. δεν ξερω ποσο καιρο το πετουσες πριν πεσει αλλα εγω το εχω περιπου ενα χρονο και ακομα και εαν σπασει αυριο δεν με πειραζει. μου τα εχει δωσει ολα.
με την πρωτη ευκαιρια θα ανεβασω βιντεο για να δεις τι το κανω... :idiot2: :idiot2: :idiot2: :idiot2: :idiot2: :idiot2:

Το συναισθημα ικανοποιησης μετα την επισκευη ειναι μεγαλυτερο απο οτι της κατασκευης.
Φιλε  artrap συνεχεισε ετσι ωραια δουλεια!!! :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up:
Καλες πτησεις σου ευχομαι.

Εμένα είναι το πρώτο μου θερμικό. Είχε δεν είχε 10 πτήσεις. Με απογοητεύει ότι πήγα αμέσως στο καλύτερο. Μετά από αυτό τι; Γι΄αυτό και η μανία μου να το επισκευάσω.
Μου είναι πάντως ακατανόητη η εμπορική πολιτική της Fliton. Γιατί αποσύρεις ένα τόσο καλό μοντέλο, σε μία δημοφιλή κατηγορία; Για να πουλήσεις το μεγαλύτερο; Δημιουργείται κενό στη γκάμα. Σε μία γκάμα που στις μικρότερες κατηγορίες έχει πολλά μοντέλα ουσιαστικά ίδια, που ανταγωνίζονται το ένα το άλλο.

Καθώς επισκευάζω έχω αναζητήσει άλλα εναλλακτικά μοντέλα περίπου στην ίδια κατηγορία semi-scale/freestyle/f3a,, αλλά δεν έχω βρεί κάτι που να μου αρέσει τόσο, ούτε περίπου το μέγεθος 1530mm. Εχω κοιτάξει, Hangar9 Funtana 40/90, Extreme Flight xtra300, Sebart Katana50, AngelEvo50, Kyosho Oxalys. Κανένα δεν μου αρέσει τόσο. Ούτε για Cmpro συζητάω.
Το μοντέλο υπάρχει πάντως σε διάφορα μαγαζιά του εξωτερικού (Als, Jonathan, Lenger). Η πιό φτηνή τιμή που έχω εντοπίσει, με την διολίσθηση της λίρας είναι από alshobbies.com, 140 GBP = 150-155€. Αλλά τα μεταφορικά από Αγγλία είναι φωτιά.
Πάντως η επισκευή/κατασκευή είναι πράγματι απολαυστική. Είχα σκοπό να κατασκευάσω ένα καινούργιο μοντέλο το χειμώνα και μου έχει μείνει ένα ανικανοποίητο. Οι υποχρεώσεις δεν επιτρέπουν πάνω από ένα project το χρόνο !
Φίλε Τολη, βάλε βίντεο να δούμε.
Χαιρετισμούς σε όλους
Κώστας

Συγχαρητηρια ...τετοια υπομονη-επιμονη δεν βρισκετε ευκολα ισως πηγαζει απο την αγαπη για το hobby ισως ειναι και χαρακτηρηστικο ορισμενων ανθρωπον..... παντος  εισαι συγουρος οτι δεν εκανες παζλ με 10000 κομματια οταν εισουν μικρος ;D? καλη σθνεχεια και καλες πτησεις :thumbs up:

φιλε αντρεα καταπληκτικο και πολυ ευστοχο το σχολιο σου για το παζλ.ακομα γελαω. ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D
πληροφοριακα ο alshobbies δεν το εχει πια μετα απο τηλεφωνικη επικοινωνια. :'( :'( :'( :'( :'( :'( :'(

αυτος ο jonathan ποιος ειναι ρε παιδια??? κανενα link???

χαιρετισματα στην Σαλόνικα..

http://www.jonathan.it/shop/master.asp?prn=free&cat=&scat1=&scat2=&desc=&produt=Fliton&Ocode=

 :thumbs up:

γιωργο μου...... :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up:

Τις τελευταίες 2 εβδομάδες δυστυχώς δεν προχωράω με το ρυθμό που θα ήθελα. Παρόλα αυτά είναι σχεδόν έτοιμο
Αφού τελείωσα την ξυλουργική δουλειά, ακολούθησε ένα εντατικό τρίψιμο, και στα φτερά που τα είχα τρίψει ήδη αρκετά.
Ξεκίνησα την επικάλυψη της ατράκτου, τα βασικά.

Φίλε ARTAP,

Κατ'αρχήν δηλώνω εντυπωσιασμένος με την δουλειά σου, πολλά συγχαρητήρια ! Μου αρέσει και εμένα η σωστή κατασκευή / ενίσχυση ARF μοντέλων (για scratch build δεν υπάρχει χρόνος πιά ...)
Έκανα ένα build log για το CMPro Corsair εδώ: http://www.rcuniverse.com/forum/m_8293573/tm.htm (http://www.rcuniverse.com/forum/m_8293573/tm.htm)

Εγώ έχω το Fliton Andrew Jesky Extra 330 (ηλεκτρικό), το οποίο πετάει καταπληκτικά, και το Inspire Mini (καλό αλλά θέλει άπνοια). Τα ηλεκτρικά Fliton είναι πολύ ελαφριά στην κατασκευή με ελάχιστες ενισχύσεις από το εργοστάσιο, οπότε χρειάζονται συχνά επισκευές, ειδικά στα σκέλη που είναι από fiberglass.

Τα Χριστούγεννα είχα την *φαεινή*  ::) ιδέα να πετάξω το Extra στην Ανάβυσσο, όπου λόγω των λακουβών είχα μια κακή προσγείωση με αποτέλεσμα να κοπεί η άτρακτος στα μπροστινά σκέλη. Η επισκευή του ήταν βεβαίως πολύ πιό εύκολη από την δική σου, επειδή δεν χρειάστηκε ανακατασκευή.

Ακολουθεί περιγραφή με φωτο:

Δυστυχώς δεν πηρα φωτο με την ζημιά πριν την επισκευή, αλλά την κομμένη άτρακτο την φαντάζεστε ...

Ήμουν πολύ σχολαστικός να συλλέξω ΟΛΑ τα κομματάκια από την πτώση, τα οποία κόλλησα πρόχειρα με thin CA (τι είπαμε για παζλ!). Τα πλαϊνά της ατράκτου θα επισκευαστούν εύκολα επειδή είναι συμπαγή φύλλα balsa, άρα το πρόβλημα ήταν οι δύο κάτω δοκοί (το κάτω μέρος της ατράκτου όπως βλέπετε είναι κενό κάτω από το Oracover)

Για την ενίσχυση των δοκών πρόσθεσα βέργα από carbon την οποία έδεσα με κλωστή και CA

φωτο πριν 1

φωτο πριν 2

Χρησιμοποιώντας μήτρες από χαρτί για να πετύχω το κατάλληλο μέγεθος / σχήμα, έφτιαξα ενισχυτικά κομμάτια balsa και έντυσα τα πλαϊνά από μέσα, με μπόλικη epoxy

Είναι πιο γερό από πριν !

Άλλη πλευρά:

Τέλος ντύσιμο με monokote - δεν βρήκα ακριβώς το σκούρο μπλέ της κοιλιάς, αλλά ευτυχώς το σημείο επικάλυψης είναι κάτω από τα φτερά, άρα δεν φαίνεται

Και η άλλη πλευρά

Και η κοιλιά

H επισκευή μου πήρε 1 ημέρα
Το α/π έχει κάνει 5-6 πτήσεις μετά την επισκευή, δεν χρειάστηκε καθόλου τριμάρισμα, αλλά τελικά αναγκάστηκα να καταργήσω τα σκέλη από fiberglass και έφτιαξα ένα ζευγάρι από σύρμα 4 χιλ.
Έχασε λίγη ομορφιά, αλλά πλέον κανένα πρόβλημα στις προσγειώσεις / τροχοδρόμηση

Τι ωραία να επισκευάζεις το μοντέλο σου σε μιά μέρα !!! Εγω πλέον μιλάω για τριψήφιο αριθμό ημερών.
Τελειώνουμε, όμως...
Σειρά έχει η επικάλυψη των φτερών. Ξεκίνησα καλύπτοντας με λευκό monocote τις ακμές, κατά μήκος της άρθρωσης του πηδαλίου, αεροτομή άκρης και άκρο αντίκρυ στη ρίζα του aileron, αφήνοντας ένα μικρό περιθώριο στις γειτονικές τους επιφάνειες.

Ξέχασα να πω ότι πριν αρχίσω την επικάλυψη κατασκεύασα την βάση του μοχλού κίνησης των πηδαλίων, στο δεύτερο πλευρίδιο από τη ρίζα με ply 2 στις άκρες και γέμισμα από balsa, όπως και στο πρωτότυπο φτερό.
Στη συνέχεια τοποθέτησα τα ailerons στη θέση τους με τους μεντεσέδες χωρίς να τους κολλήσω και ξεκίνησα την επικάλυψη πρώτα της κάτω πλευράς, όλο λευκό και στα δύο φτερά. Μετά κόλλησα μία λωρίδα ρόζ κατά μήκος του χείλους προσβολής.
Στην πάνω πλευρά λόγω αμηχανίας, αυτοσχεδίασα. Στο ένα φτερό κόλλησα τα δύο κομμάτια, λευκό και μπλέ πάνω στο φτερό, πρώτα το λευκό, και δημιούργησα το καμπύλο σχήμα επιτόπου. Το αποτέλεσμα βγήκε μέτριο.
Στο άλλο φτερό πρόσπάθησα να ενώσω τα δύο κομμάτια στο τραπέζι. Πάλι όμως λίγο ζάρωσαν στη ραφή.
Τέλος πάντων, όταν τα τοποθέτησα στο φτερό, τράβα λίγο από δώ κι από κει, ήπιε τα μπόσικα και το αποτέλεσμα ήταν σχετικά αποδεκτό.
Στο τέλος έβαλα τις διακοσμητικές λωρίδες.
Εχοντας τελειώσει νομίζω πλέον ότι κάτι παραπάνω έχω μάθει για την επικάλυψη και τις θερμοκρασίες.

Τις τελευταίες μέρες δεν είχα καιρό ούτε για γράψιμο...
Σχεδίασα, έκοψα, κόλλησα τα πλαινά τελειώματα της επικάλυψης στην άτρακτο, πέρασα 2 χέρια ρητίνη το engine box και το διαμέρισμα του tank, κόλλησα τα ailerons (εδώ σχηματίστηκε μία χαραμάδα περίπου 2-3 χιλιοστά – θα δω αν χρειάζεται σφράγισμα στις δοκιμές) και τοποθέτησα τα ηλεκτρονικά και τον κινητήρα.

Μένουν οι ξύλινες βάσεις που βιδώνεται το cowl – θα γίνει κι αυτό.

Μέτρησα και ρύθμισα τη γωνία του κινητήρα με ροδέλες 1 mm στη βάση του: 0 right, 0 down.

Μετά από 4 μήνες, 100+ ώρες δουλειά και 140 ευρώ υλικά και εργαλεία, το extra  είναι έτοιμο για νέα παρθενική πτήση.

Κι άλλες...

σωστος και ωραιος....
βαλε και μια apc 15-4W  για να δεις μια ασπρη και 3Dαδικη μερα.... :D :D :D :thumbs up: :thumbs up:

Συνολικό βάρος 3220 g. Ξέρω ότι τα 2 φτερά είναι 156 g βαρυτερα από του κατασκευαστή. Πριν την πτώση νομίζω ότι είχα AUW 3105 αλλά δεν εμπιστεύομαι εκείνη τη ζυγαριά (τώρα την άλλαξα).  Αν είναι έτσι, κατάφερα να κάνω την άτρακτο ελαφρύτερη (και σίγουρα γερότερη) με χρήση καλύτερης ποιότητας ply.
Εμαθα πάρα πολλά πράγματα στην πορεία αυτής της κατασκευής (ευχαριστώ όλους και για τις συμβουλές), αλλά έκανα και ορισμένα λάθη:

- δεν πέτυχα πλήρη αρμονία στην εξέλιξη του σχήματος της αεροτομής (δεν πολυπίστευα ότι θα τα καταφέρω, ήθελε λίγους ακόμα υπολογισμούς)
- χαραμάδες στα aileron, από απροσεξία κατά την κόλληση, ενώ είχα ετοιμάσει πολύ καλή γραμμή άρθρωσης.
- οι αποστάσεις wing tip-stab tip διαφέρουν κατά 5 mm (λιγότερο από 1% αλλά τι επίπτωση θα έχει στην πτήση ; απάντηση κανείς ;). Διαπιστώνω ότι έπρεπε να κολλήσω την κατασκευή στην άτρακτο με τα φτερά φορεμένα, αφού τα ευθυγραμμίσω με ακρίβεια από πριν.

Mπορεί όλη η ply κατασκευή της ατράκτου να κόλλησε στραβά όπως διαπιστώνεται παραπάνω, αλλά στραβά από την ανάποδη κόλλησε και το firewall με αποτέλεσμα να μην χρειαστεί ρύθμιση της πλάγιας κλίσης του μοτέρ. Λίγο up thrust που διαπίστωσα διορθώθηκε εύκολα με δύο ροδέλες 1 mm στις πάνω βίδες της βάσης του κινητήρα.

Για να δούμε πως θα πετάει....

Εχω φαει τον κόσμο να βρω 15Χ4 και δεν βρισκω. Να παραγγείλω προπελες στο  internet ???

Καλά ε, κοιτάζω την πρώτη φωτογραφία και την τελευταία που έχεις βάλει σ' αυτό το θέμα
και δεν πιστεύω στα μάτια μου  :D
Έχεις κάνει καταπληκτική δουλειά!! Συγχαρητήρια και καλοπέταχτο  :thumbs up:

έχεις πμ..

http://www.aeolus-rc.com/

Πέταξε !
Δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου, αλλά πέταξε καλά. Περισσότερα θα διαπιστώσω όταν ολοκληρωθεί το στρώσιμο του κινητήρα.
Ευχαριστώ τον φίλο George. Πράγματι απολαυστική διάσταση.
Φαίνεται ότι κόλλησα μικρόβιο γιατί αυτή τη στιγή έχω 3-4 κατασκευές στο μυαλό μου...

Μας δινεις κουραγιο με αυτα που κανεις.
Απο οτι φενεται η αποσυρση ενος μοντελου μετα απο ενα ασχημο σπασιμο δεν ειναι τοσο τρομακτικη!!! :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up:

Και γιατι νε μην πεταξει? συγχαρητηρια,καλη συνεχεια!!

φυσικα και θα πετουσε.....
fliton ειναι... ;D ;D ;D ;D ;D ;D ;D :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up:

Ωραίος!

Και αν κάποιος δεν ξέρει την ιστορία του μοντέλου δύσκολα καταλαβαίνει από όσο μπορώ να δω από τις φωτογραφίες , ότι είναι από μία τόοοοσο μεγάλη επισκευή!


ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΟΤΙ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ !  Εύγε!  :thumbs up:

Ε... όχι ακριβώς πλέον...

Πάντως, αν ξαναπέσει έτσι θα σπάσει (και) ο κινητήρας. Το υπόλοιπο είναι πολύ γερό.

Και, ξέχασα, κρατάω τα σχέδια, αχρείαστα νάναι. Οποιος ενδιαφέρεται...στη διάθεσή του.