Aeromodelling GR

Βλέποντας, για πολλοστή φορά, το πολύ ωραίο, και πολύ ενδιαφέρον, θέμα που έχει ανοίξει ο Γιώργος για Ελληνικά αεροσκάφη σε ιπτάμενα μοντέλα, αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας την κατασκευή του αγαπημένου μου PZL P-24F της πολεμικής μας αεροπορίας που έδρασε το 1940 στο Αλβανικό μέτωπο. Αποφάσισα να κατασκευάσω το Δ130 του Ανθυποσμηναγού Μητραλέξη (δείτε παρακάτω γιατί).
Στο παρελθόν, όταν ακόμη ήμασταν στο μοντελοδρόμιο στα Σπάτα είχα κατασκευάσει ένα πολύ μικρότερο με κινητήρα 0,25 το οποίο όμως δεν είχε και την καλύτερη συμπεριφορά, ιδίως στην απογείωση. Από την στιγμή όμως που το αεροπλάνο αυτό είναι από τα αγαπημένα μου (και για τον ρόλο που έπαιξε για την Ελλάδα κατά τον 2ο ΠΠ) είχα πάντα στο μυαλό μου να φτιάξω ένα μεγαλύτερο και πιο πιστό αντίγραφο του.
Ξεκίνησα την σχεδίαση λοιπόν πριν από περίπου τρία χρόνια με βάση ένα πολύ καλό σκίτσο 3 όψεων που βρήκα στο internet. Η κλίμακα που επιλέχτηκε ήταν 1/5,5 (18%) και βγάζει φτερό κάτι λιγότερο από 2 μέτρα, με βάση έναν κινητήρα ,91 κυβ. ίντσες (2χρονο) που ήδη είχα στο ράφι. Η αεροτομή της πτέρυγας είναι NACA2412 στο κεντρικό τμήμα της πτέρυγας και NACA2414 στο εξωτερικό. Αυτό έγινε για να μπορέσω να αποτυπώσω τα «σπασίματα» που κάνει το πάχος της πτέρυγας όταν την βλέπουμε από μπροστά. Αν χρησιμοποιηθεί ίδια αεροτομή σε όλο το μήκος της απλά δεν βγαίνει σωστά. Οπότε φαντάζομαι ότι και στο πραγματικό κάτι τέτοιο πρέπει να ισχύει. Η ουρά (κάθετο και οριζόντιο) έχουν την NACA0012.
Πρώτα λίγη ιστορία….
Το PZL P.24F/G αποτελούσε μετεξέλιξη του πολωνικού καταδιωκτικού PZL P.11, το οποίο προοριζόταν για εξαγωγή. Το πρωτότυπο P.24/I πέταξε τον Ιανουάριο του 1933 υιοθετώντας πολλά δομικά στοιχεία από το P.7. Ακολούθησε το P.24/IΙ (1934) με οπλισμό πυροβόλων /πολυβόλων, ισχυρότερο κινητήρα και τρίφυλλη έλικα. Με αυτό καταρρίφθηκε το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας (414 χλμ/ώρα) τον Ιούνιο του 1934.
Το βελτιωμένο τρίτο πρωτότυπο P.24/IΙΙ του 1935 που χρησίμευσε ως βάση για το ελληνικό, υιοθετούσε δομικά στοιχεία από το P.11, διέθετε κλειστό κόκπιτ (σε αντίθεση με τα πρώτα δύο πρωτότυπα), και το βαρύτερο οπλισμό του P.24/IΙ. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην ελληνική πλευρά επιδείχθηκε το P.24/IΙ. Επισκέφτηκε το αεροδρόμιο Τατοϊου (με πολιτικό νηολόγιο SP-ATO) για επιδείξεις τον Iανουάριο του 1936.
Χρησιμοποιήθηκε από όλες τις βαλκανικές χώρες (εκτός από τη Γιουγκοσλαβία), οι οποίες διέθεταν τους τύπους Α/Β/C. Στην Τουρκία κατασκευάστηκε με άδεια στο εργοστάσιο της Καισάρειας, ενώ στη Ρουμανία η άτρακτός του χρησίμευσε ως υπόδειγμα για την ανάπτυξη των εγχώριων μαχητικών ΙΑR 80/81.
Ήταν ένα υψηλοπτέρυγο καταδιωκτικό με σταθερό σύστημα προσγείωσης, με αστεροειδείς κινητήρες Gnome Rhone διαφόρων τύπων. Λόγω του ότι η Ελλάδα ήταν η τελευταία χώρα που τα παρήγγειλε και επειδή ζήτησε από τον κατασκευαστή τροποποιήσεις στο βασικό μοντέλο Α/Β, κατέληξε να παραλάβει τα πολύ βελτιωμένα μοντέλα F/G, παρόλο που αρχικά είχε παραγγείλει τα μοντέλα Α/Β. Στα σωζόμενα ελληνικά υπηρεσιακά έγγραφα πάντα γίνεται αναφορά σε μοντέλα Α/Β.
Τα F/G υπερτερούσαν στον ισχυρότερο κινητήρα Gnome Rhone 14 Ν-Ο7 (950 ίπποι), την παρουσία θωράκισης για το χειριστή και τη χρήση σε ορισμένα υποδείγματα βαρέως οπλισμού απαρτιζόμενου από δύο πολυβόλα (ο τύπος του πολυβόλου ποίκιλε ανάλογα με τη χώρα προορισμού) και δύο πυροβόλα Οerlikon FF των 20mm. Αυτή η διαμόρφωση οπλισμού ήταν ίδια ουσιαστικά με αυτή του γερμανικού Μesserschmitt 109 E-4 που βγήκε από τη γραμμή παραγωγής τρία χρόνια μετά το P.24F. Οι διαφορές ήταν, ότι τα πυροβόλα στα ελληνικά ήταν κοντόκαννα ελβετικής κατασκευής, ενώ τα πολυβόλα ήταν τσεχοσλοβάκικα, αντίγραφα βρετανικών πολυβόλων της Vickers, κατασκευής Ceske Zbrojovice.
Επιπλέον, τα ελληνικά P. 24F/G έφεραν τον τυποποιημένο εξοπλισμό προδιαγραφών Υπουργείου Αεροπορίας, που αποτελούνταν από γερμανικό ασύρματο Telefunken και αμερικάνικο σύστημα παροχής οξυγόνου Gaertner.
Από τα σπάνια περιστατικά στην αεροπορική ιστορία αποτελεί η επιτυχής, αλλά ανορθόδοξη, κατάρριψη Ιταλικού τρικινητήριου βομβαρδιστικού τύπου Cant Z 1007 bis Alcione (με κωδικό: ΜΜ 22381), από τον Ανθυποσμηναγό Μητραλέξη (2/11/1940). Ο χειριστής, μετά την εξάντληση των πυρομαχικών του, εκτέλεσε εμβολισμό των πηδαλίων ουράς του ιταλικού αεροσκάφους, καταστρέφοντάς τα με την έλικα του PZL Αποτέλεσμα ήταν το βομβαρδιστικό να καταρριφθεί, το PZL (Δ 130) να εκτελέσει αναγκαστική προσγείωση χωρίς πολλές βλάβες και οι επιζώντες του ιταλικού πληρώματος να αιχμαλωτιστούν στο έδαφος από τον ίδιο τον Ανθυποσμηναγό.

το σκίτσο ...

και μία φωτογραφία του πραγματικού ...

το σχέδιο με κομμένα τα βασικά κομμάτια ...

 :thumbs up:Δώσε πράμα στό λαό!! :thumbs up:

Η άτρακτος κατασκευάστηκε σε δύο κελύφη (αριστερό – δεξί) που μετά κολλήθηκαν μεταξύ τους.
Αυτό δίνει μεγάλη αντοχή, ελάχιστο βάρος  και μέγιστο χώρο στο εσωτερικό.

...

...

Σημαντικό: «αλφαδιά» της ουράς…

Ένωση των δύο μισών …

Η βάση του Σ.Π. (αεροπορικό κ.π. 6 χιλ.)

Το εσωτερικό ενισχύθηκε με  glass fiber (100 γραμ.) και ρητίνη. Έτσι ταυτόχρωνα έχουμε και αδιαβροχοποίηση του χώρου του ντεπόζιτου.

το Σ.Π. έγινε από ατσάλι 5 χιλ.
(Οι πιο παρατηρητικοί ίσως προσέξουν ότι άλλαξα την καμπυλότητα της ατράκτου στο μπροστινό μέρος. Έγινε πολύ πιο μεγάλη. Αυτό έγινε γιατί ανακάλυψα, προς μεγάλη μου απογοήτευση, ότι το είχα κάνει λάθος. Οπότε έφτιαξα μια εσωτερική δομή για να κρατάει στην σωστή θέση το fire wall, και μετά έγινε επέμβαση ανοιχτής καρδιάς. όλα καλά όμως. Και η εγχείρηση πέτυχε και ο ασθενής επιβίωσε!)

...

Το skid της ουράς είναι περιστρεφόμενο, στο οποίο μετά προσάρμοσα έναν μικρό αποσπώμενο τροχό – εκτός scale φυσικά – για να βοηθάει στην τροχοδρόμηση. Στο μέλλον ίσως κάνω κάποιες δοκιμές χωρίς αυτόν.

Και περνάμε στην κατασκευή της ουράς. Κλασική χωρίς κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα.

...

...

...

...

Dummy εξατμίσεις,

Βάσεις Dummy εξατμίσεων και cowl …

Κατασκευή πτέρυγας …
Τα εξωτερικά κομμάτια κλασικά χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Είναι αποσπώμενα και συρταρόνονται με δύο αλουμινένιες σωλήνες στο κάθε ένα…

Και τα προβλήματα αρχίζουν στην κατασκευή του κεντρικού κομματιού που λόγω τριεδρο πενταέδρου … κλπ πρέπει ουσιαστικά να χτιστεί στον αέρα!
Οκ, ίσως ο τρόπος μου να μην είναι ο καλύτερος, το αποτέλεσμα όμως μετράει.  :thumbs up:
Όλα ΟΚ

...

...

...

«πάντρεμα» πτέρυγας …

… και με την άτρακτο,
(φαίνονται και τα λαμάκια με τις βίδες συγκράτησης των εξωτερικών τμημάτων)

Struts (επικάλυψη μπάλσας στις αλουμινένιες σωλήνες) και ατρακτίδια πολυβόλων (foam με επικάλυψη glass fiber)
Η βάση της πτέρυγας στην άτρακτο είναι πολύ στενή και η ίδια η πτέρυγα είναι πολύ λεπτή στο κέντρο της. Αυτό απαιτεί τα Struts της πτέρυγας να είναι 100% λειτουργικά.

...

Οι τροχοί κατασκευάστηκαν και αυτοί εκ του μηδενός. Η ζάντες είναι από κ.π. θαλάσσης και το λάστιχο από αφρώδες ελαστικό στρογγυλής διατομής,

Τα τάσια τους κατασκευάστηκαν από glass fiber.
Ο πάτος από ένα γκαζάκι έδινε το σωστό σχήμα και διάμετρο λίγο μεγαλύτερη που μετά τριμαρίστηκε στο σωστό μέγεθος.

ο κορμός του κινητήρα κατασκευάστηκε από φύλο αλουμινίου και κεντραρίστηκε με το cowl και τον κινητήρα,

...

Οι κύλινδροι κατασκευάστηκαν από ρητίνη,

Κάθισμα και πάτωμα κόκπιτ,

Ο πίνακας οργάνων είναι κατασκευασμένος από φύλο πλαστικού.
‘Ο’ rings τοποθετήθηκαν στα ανοίγματα των οργάνων για να μιμηθούν τα «χείλη» που έχουν εκεί τα αληθινά.
Από την πίσω πλευρά μπήκε διαφάνεια για «τζάμι» και πίσω από αυτή εκτυπώσεις του καντράν των οργάνων.

...

...

Εκπληκτική δουλειά - όπως πάντα.. Οι.. ερασιτέχνες   ;) υποκλίνονται!

Φιλικά,
Έκτορας.

Ευχαριστώ Έκτορα,
Και συνεχίζω …
Τα ψυγεία λαδιού είναι κατασκευασμένα από φύλα αλουμινίου δεμένα μεταξύ τους με ντίζα Μ3 καμπυλωμένη στην εξωτερική επιφάνεια της ατράκτου.

Μετά από πολλά γυαλόματα, σουρφαρίσματα και τριψίματα, φτάσαμε εδώ …
(το spinner είναι και αυτό κατασκευασμένο από glass fiber και δυστυχώς ανακάλυψα ότι δεν είχα πάρει φωτογραφίες από την κατασκευή του)

...

...

...

Και εδώ αρχίζει η πρόκληση ….
Η επικάλυψη των πτερύγων και της ουράς (πάνω και κάτω) είναι με ραβδώσεις (corrugation) που στη κλίμακα βγάζει βήμα περίπου 1-1,5  χιλ. (η φωτογραφία είναι από το αληθινό φυσικά το οποίο δεν είναι το F μοντέλο. Δεν έχει τα ατρακτίδια των πολυβόλων)

Για τον λόγο αυτό η επικάλυψη πτερύγων και ουράς έγινε με φύλο αλουμινίου 0.1 χιλ. Κόπηκε στα μεγέθη των πάνελ, ζεστάθηκε στο γκαζάκι για να μαλακώσει και περάστηκε από ράουλα που κατασκεύασα για αυτόν τον λόγο.
Το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό και πολύ ρεαλιστικό.
Τα πάνελ κολλήθηκαν στην συνέχεια με λαστιχόκολλα της 3Μ. Αργή μεν αλλά πολύ δυνατή συγκόλληση και στο αλουμίνιο και στο ξύλο (μέχρι τώρα πάντως δεν έχει φύγει κανένα :o).
Η διαδικασία αυτή πήρε σχεδόν ένα μήνα αλλά το αποτέλεσμα σε δικαιώνει.

Σημείωση: δεν έχω τόρνο!
Τα ράουλα είναι σειρά από ροδέλες που τροχίστηκαν στο δράπανο μία-μία και δέθηκαν μαζί με ντίζες

...

Τα rivets (καρφιά) είναι από καρφίτσες, κομμένες σε μήκος περίπου 5 χιλ.
Χρησιμοποιήθηκαν περίπου 4500 καρφίτσες (τον άδειασα τον Σκλαβενίτη!)

...

...

...

Full metal jacket

...

...

...

...

...

...

Εαν αυτο δεν ειναι Scale τοτε ποιο μπορει να ειναι?
ενα μεγαλο μπραβω στον δημιουργο του αεροπλανου.
φιλικα Γιωργος.
 :thumbs up:

Ευχαριστώ Γιώργο.

Τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν είναι enamel στατικού μοντελισμού
Γαλάζιο: FS 36473
Πράσινο: FS 34097
Καφέ: FS 30257
Οι φωτογραφίες εδώ (οι καλές) είναι από το Αργύρη και τον Μιχάλη (ευχαριστώ παιδιά!)

...

...

...

...

...

...

Με φόντο το απίθανο Gloster Gladiator του Άγγελου (επίσης σε Ελληνικά χρώματα)

...

...

και στον αέρα...
Παρότι είχα κάποιους φόβους για την συμπεριφορά του στον αέρα λόγω των ραβδώσεων και των ενώσεων, πετάει καταπληκτικά και είναι πολύ προβλέψιμο και σταθερό.

...

...

Κώστα,
Εκπληκτική δουλειά, με σπάνιο Ελληνικό θέμα, και πολύ όμορφες φωτογραφίες.

Ευχαριστούμε που τις μοιράζεσαι μαζί μας!

Νίκος (windsurfer)

Απόλαυση......!!!
Μου έφτιαξες τη μέρα Κώστα!!!
ΜΠΡΑΒΟ. :thumbs up:

Ονειρο φιλαράκι!!! :DΤώρα είδαμε και πώς φτιάχτηκε!!!Δεν υπάρχεις !Αυτό είναι SCALE!!Μπορεί να μήν έχεις έρθει ακόμα στους αγώνες αλλά στις καρδιές μας έχεις πάρει πολλά χρυσά!Το βασικότερο! :D

Αυτό είναι Scale overdose  :D :D :o
φανταστικό φίλε Κώστα  :thumbs up:

.....μπράβο Κώστα πολύ καλή παρουσίαση και δουλειά! :thumbs up:

.......αλλά μιας και ξεκίνησες μήπως θα έπρεπε να περιμένουμε παρουσίαση και για τίποτα άλλα μοντέλα όπως BRISTOL BULLDOG, κ.α.,........... 

Μπράβο!!!Εξαιρετική δουλειά κι αναλυτική παρουσίαση :thumbs up:

ευχαριστώ πολύ παιδιά.
κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε.
όσο για το bulldog ...λίγο δύσκολο το βλέπω γιατί τότε (μιλάμε για περίπου 13 χρόνια πριν) δεν είχα ψηφιακή φωτογραφική για να έχω φωτογραφίες
έχω κάτι λίγες που είχα βγάλει με μια παλιά ZENIT αλλά θα θέλουν σκανάρισμα και δεν ξέρω τι ποιότητα θα βγει (ίσως το προσπαθήσω)

ευχαριστώ και πάλι

Κώστα... νταξ...Απίστευτη Δουλειά!
Πολλά Συγχαρητήρια!
 :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up:

Αν είναι έτσι για να σε συγχωρήσουμε φτιάξε thread για το Dornier 17  :thumbs up: :thumbs up:

(https://www.aeromodelling.gr/ForumS/index.php?action=dlattach;topic=39336.0;attach=80743;image)

Ωρε Παναγίτσα μου!!Δωσε πράμα στο λαό!! :thumbs up:

Δεν είναι κακό... ;D ;D ;D

Με τέτοιες κατασκευές και παρουσιάσεις θα αναπτυχθεί το scale  στην Ελλάδα.....!

Θα συμφωνήσω με τον Santos  ;D

Κώστα, εξαιρετικό μοντέλο !

Το φινίρισμα του corrugated aluminium άψογο. Όσο για την πατέντα με τις ροδέλες, την αφήνω ασχολίαστη  :thumbs up:

Πράγματι, αυτό είναι το νόημα του scale. Να ασχοληθείς με τις ώρες για κάτι που σου αρέσει να φτιάξεις, ακόμα και αν πρέπει να ξεκινήσεις από το μηδέν, μέχρι να βγει ολοκληρωμένο το μοντέλο, όπως το φανταζόσουν κοιτώντας το πραγματικό.

Το γεγονός ότι είναι και ελληνικό θέμα, το κάνει ακόμα πιο ενδιαφέρον. Από καιρό σκεφτόμουν ότι θα μπορούσε να υπάρχει μια βράβευση ή ένα τρόπαιο, για το πιο καλό ελληνικό αεροπλάνο στους Πανελλήνιους. Βέβαια, με 2-3 συμμετοχές, τι να λέμε τώρα...

Πάντως, χωρίς να γνωρίζω πως πετάει και την ακρίβειά του στα περιγράμματα (γιατί για τα υπόλοιπα δεν έχω καμιά αμφιβολία) χτυπάει άνετα κορυφή και δίνει κίνητρο καιστους υπόλοιπους να προσπαθήσουν για βελτίωση. Για τον σκοπό των αγώνων που λέγαμε  ;)

Αλλά και χωρίς αγώνες, θα είναι σίγουρα ωραίο θέαμα, τόσο στον αέρα όσο και στο έδαφος.

Και πάλι μπράβο, και βέβαια ευχαριστούμε για την πολύ ωραία παρουσίαση.

Γιώργος

Έλεος πια με αυτούς τους αγώνες!  :lalala:

Μπράβο βρε Γιώργο! δηλαδή για τα άλλα αμφιβάλεις έτσι; τσάμπα μέτραγα εγώ με τις ώρες ... :'(



 

Δεν μέτραγες καθόλου τσάμπα, και φαίνεται...

Και με το παραπάνω...

Και τους αγώνες τους ανέφερα για να σε τσιγκλίσω, μπάς και τσιμπήσεις για να ανέβει το επίπεδο. ;)

Και ποσοτικά αλλά και ποιοτικά  ;)  ;)

Σε αναμονή και άλλων αντίστοιχων παρουσιάσεων, ιδανικά κατά τη φάση της κατασκευής, για να βλέπουμε και την πρόοδο...

Με πολύ εκτίμηση,

Γιώργος

Ακόμα ένα τεράστιο μπράβο και από μένα, είσαι παραδειγμα για όλους, ακόμα και για μένα τον κουλό που ακόμα παιδεύομαι με τον Τηλέμαχο ! ! !
 - απίστευτη δουλειά δάσκαλε -

Συγχαρητήρια Κώστα για την κατασκευή, τις λύσεις που δίνεις αλλά και την ωραία παρουσίαση.

Threads σαν αυτό με παροτρύνουν ν αφήσω στην άκρη τα αγωνιστικά ανεμόπτερα, που μου αφήνουν πλέον πικρή γεύση, και να δοκιμάσω το scale που πάντα με κέντριζε.

Νίκος Βουλουμάνος

Βουρ στον πατσά Νίκο! Να ξέρετε ότι πάντα και εγώ και τα άλλα «παιδιά» που κατασκευάζουμε είμαστε πάντα στην διάθεσή σας για ότι χρειαστείτε.
Τα scale μπορεί να είναι λίγο απαιτητικά στην κατασκευή τους  αλλά δεν είναι και επιστήμη!  Υπομονή και μεράκι θέλει μόνο.
Και η ανταπόδοση που σου δίνουν είναι απίστευτη
Για εμένα τουλάχιστον η απόλαυση μίας  πτήσης με ένα scale μοντέλο που το έχεις κατασκευάσει μόνος σου ισοδυναμεί με 10 ενός ARF (αν και τα χεράκια τρέμουν λίγο παραπάνω, η εικόνα και μόνο να το βλέπεις να περνάει από μπροστά σου σε μια χαμηλή και να σκέφτεσαι και να γνωρίζεις το κάθε ξυλαράκι πού το έχεις βάλει, και να βλέπεις αυτό το σύνολο να συνεργάζεται άψογα είναι ανεκτίμητη – άλλωστε όπως λένε και πολλοί στον αεροπορικό κόσμο, ένα αεροπλάνο δεν είναι τίποτε άλλο παρά κάτι χιλιάδες εξαρτήματα που πετούν σε πολύ κλειστό σχηματισμό!).
Θέλει μόνο τα δύο συστατικά που λέω παραπάνω, υπομονή και μεράκι.
Όσο Γιάννη για τον Τηλέμαχο, είδα τις φωτογραφίες που μου έστειλες. Τα πας περίφημα. Βγαίνει καταπληκτικός! Μπράβο!  :thumbs up:

Ευχαριστώ και πάλι…

Φιλε μου παρα πολυ καλη δουλεια και μαλιστα αν αναλογιστει κανεις
οτι ζουμε στην εποχη του φαινεστε της φανφαρας και των μεγαλων
λογων και παλι μπραβο :thumbs up:

Δοκιμή να ανεβάσω και ένα βιντεάκι που τράβηξε ο φίλος μου ο Κυριάκος (Koyote216)
Κυριάκο, ευχαριστώ και για τις οδηγίες.
t8pMgz8-qPs

πέτυχε  :thumbs up:

 :thumbs up: :thumbs up:ΟΜΟΡΦΙΕΣ!! :thumbs up:

ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!! ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!! ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!! Απίστευτη κατασκευή με πανέξυπνες ιδέες και εκπληκτικό αποτέλεσμα!! Και πάλι μπράβο!!

Τορα μολης ειδα την παρουσιαση απ την αρχη μεχρη τελους.
Δεν εχω λογια......
Τι να πω τελιο και πανεμορφο.-
Πολα μπραβω φιλε κωστα.  :thumbs up:  :thumbs up:  :thumbs up:

Πολλά συγχαρητήρια !!!

Πολύ όμορφη η κατασκευή σου και εντυπωσιακά αληθοφανές το βάψιμο και το φινίρισμα!

Εμένα επίσης με ενθουσιάζει η ευκολία που έχετε εδώ αρκετοί με τα υλικά, το πως τα πλάθετε, τα επιλέγετε
και ξαφνικά βγαίνουν ραβδώσεις, άξονες, ψυγεία ...

Καλές πτήσεις!

Πολλά συγχαρητήρια κι από μένα για το project και την εκτέλεση!

ή θα τα παρατήσουμε και θα ασχοληθούμε με το ψάρεμα ;D

… και  μετά από αρκετά χρόνια είπα να τελειώσω και το στατικό που είχα πάρει για να με βοηθήσει στην κατασκευή.
Μοντέλο της MIRAGE HOBBY στην 1/48…
Και αφού το τελείωσα λέω, «δεν παίρνω και το 25ράκι  που είχα φτιάξει κάποτε (κάπου το 1993) να βγάλω φωτό όλο τον «στόλο» με τα PZL;»
Το 25αράκι ήταν η πρώτη μου προσπάθεια τότε να κάνω ένα «scale» μοντέλο και να μπω σε αυτόν τον χώρο που πάντα μου άρεσε. Έχει αρκετά λάθη (βασικά όλο ένα λάθος είναι ::)), αλλά ήταν η αρχή …

και άλλη μία,

Xαχαχαχαχα  καταπληκτικές φωτό!!!Αριστουργήματα!! :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up:

δε θέλω να φανταστώ πόσες εργατοώρες διαφορά έχει το μικρούλι σε σύγκριση με το θερμικό  :o

Ο Μητραλέξης θα σε είχε "ερωτευτεί" πάντως αν ζούσε  :)