Gee Bee Senior Sportster Model Y 27%

WWW Aeromodelling GR

Aeromodelling GR - IBabylon ThemeClassic YaBB SE ThemDelta TPNetBiz TPOmega TPSMF Default Theme

[hpergm]

Με στρωμένο τον κινητήρα και τα ηλεκτρονικά της ουράς τοποθετημένα, ώρα για τελική τοποθέτηση στην άτρακτο των υπολοίπων συμπαραμαρτούντων...

Ξεκινάμε με το πιο σημαντικό: την... τάπα της βενζίνης  ! Εδώ βάλαμε λίγο νερό στο κρασί μας και επενδύσαμε σε "bling" - το οποίο και κρίναμε ότι πάει ωραία με το χαρακτήρα του μοντέλου. Περί ορέξεως..

[hpergm]

Τελική τοποθέτηση κινητήρα, με τα πολλαπλά καλώδια της ανάφλεξης (που συνήθως αποτελούν πρόκληση να μαζευτούν και να μην ακουμπάνε σε λάθος σημεία (καυτά, κοφτερά ή αδρά)..

Το πέρασμα από το FRG ψευδο-firewall έγινε με ιδιαίτερη προσοχή στις ακμές που περιμένουν σαν πριονάκια να κόψουν ακόμα και το καλύτερο μπουζοκαλώδιο (μετά από 20 πτήσεις). Αφαιρέσαμε τη μόνωση από χοντρό μονόκλωνο καλώδιο και την κολλήσαμε με CA (θέλει χέρια φακίρι...).

Ο σωλήνας αριστερά περιέχει τον ηλεκτροοπτικό σένσορα στροφών (μέτρηση στροφών με τηλεμετρία).

Όλα τα καλώδια (3 μπουζόκαλώδια, pick-up sensor ανάφλεξης, αισθητήρες θερμοκρασίας) προστατεύονται με το ανάλογο "λαρύγγι" και πιάνονται με πλαστικά Ρόκα (κλίπς επιτοίχιας στερέωσης καλωδίων για το σπίτι) των οποίων το καρφί αλλάζουμε πάντα με σερβόβιδες.

Τα κόκκινα καλωδιάκια στους κυλίνδρους είναι τα temperature sensors του ΜΤ-300 της Jeti. τα τοποθετούμε πάντα όσο πιο κοντά στην κεφαλή και από την πίσω μεριά των κυλίνδρων (να μην επηρεάζονται από την ταχύτητα του αερορεύματος). Το κόκκινο σημείο μέτρησης τυχαίνει να έχει τέτοια διάμετρο που σφηνώνεται πολύ βολικά μεταξύ των fins των κυλίνδρων και μένει εκεί χωρίς κάτι παραπάνω.

[hpergm]

Και βέβαια, αφού μιλάμε για κινητήρα βενζίνης, η καλή εγκατάσταση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με καλό baffling. Χωρίς αυτό, η εμπειρία δείχνει ότι οι θερμοκρασίες μπορούν να εκτοξευτούν σε διαστημικά επίπεδα με ότι και εάν αυτό συνεπάγεται (ζημιά σε ακριβό κινητήρα ή σε ακριβό αεροπλάνο...  )

Οπότε το παρόν θέμα δε μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση. Ο κατασκευαστής δίνει μια φοβερά αστεία δικαιολογία baffle με ένα πολύπλοκο κατασκεύασμα προσομοίωσης 10-κύλινδρου  αστεροειδή. (Ναί, μετρήστε τους). Προφανώς υπάρχουν Κινέζοι μηχανικοί χρησιμοποιούν 3.5χρονους κύκλους λειτουργίας 

[hpergm]

Σε πείσμα εκλογίκευσης, προχωρήσαμε στην προμήθεια ενός καθωσπρέπει fake radial σε διάμετρο 32cm. Μας κούρασε το ψάξιμο λίγο (φτάσαμε μέχρι τον Frank Τiano...) για να βρούμε αυτό που θέλαμε, αλλά η λύση ήταν αρκετά πιο κοντά, φθηνά και βολικά (Engel Modellbau Technik).

Αφού κόψαμε την "γιαουρτοκεσένια" (!?) μηχανή για τους 3 κυλίνδρους προχωρήσαμε σε trial fit. Αφήσαμε το minimum διάκενο μεταξύ των ανοιγμάτων και των fins των κυλίνδρων.

[hpergm]

Θα κάνουμε ειδική μνεία για το βάψιμο και τοποθέτηση του baffle/dummy radial αλλά τώρα δεν έχουμε τις ανάλογες φωτό να υποστηρίξουμε το post. Θα επανέλθουμε. Μέχρι τότε, προχωράμε στη τοποθέτηση των διαφόρων παρελκομένων.

Ένα από τα προβλήματα που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε ήταν η τοποθέτηση του servo του γκαζιού σε σχέση με τα τεπόζιτα. Και χρησιμοποιούμε πληθυντικό διότι μέσα σε όλα, επιλέξαμε να τοποθετήσουμε και σύστημα καπνού   .

Δε υπήρχε αρκετός χώρος λοιπόν για τα 2 τεπόζιτα των 500cc και το servo, δεδομένου και του οτι αυτά θα έπρεπε να τοποθετηθούν πάνω στο κέντρο βάρους (1 κιλό μετακίνηση κατά την πτήση δεν είναι και λίγο...). Να σημειώσουμε εδώ ότι προσπαθήσαμε να τοποθετήσουμε όλα τα parafernalia όσο πιο πίσω γίνονταν μέσα στην άτρακτο λόγω του βάρους του κινητήρα (βγαίναμε πολύ μπροστόβαροι).

Για να λύσουμε το xωρητικό πρόβλημα πάνω απο το CG, μας ήρθε ουρανοκατέβατη ή λύση της... εταζέρας. Χρησιμοποιήσαμε ένα μεγάλο κομμάτι liteply από το spares box μας -το οποίο είχε περισσέψει από το GP Citabria και προορίζονταν για βάση μπαταριών του ηλεκτρικού conversion για αυτό το αεροπλάνο- για βάση των 2 tanks σε side-by-side configuration. Χώρεσε με μηδαμινές τροποποιήσεις στην άτρακτο του Gee Bee. Βιδώθηκε σε 4 κολωνάκια από hardwood τα οποία και το σήκωσαν αρκετά ψηλά ώστε το servo του γκαζιού να χωρέσει άνετα από κάτω. Όλο το plumbing του εξαερισμού των τεποζίτων (έξοδος στο κάτω μέρος της ατράκτου) τοποθετήθηκε με ένα Y ώστε να καταλήγει σε μία μονή οπή από κάτω και κρύβεται ωραιότατα από κάτω.

Η πρώτη φωτό δείχνει την άποψη από το firewall (πρίν την τοποθέτηση της μηχανής).
Η δεύτερη δείχνει τη γενική διάταξη, πρίν την τοποθέτηση της "εταζέρας καυσίμου". Μπροστά/επάνω/μέσα στο firebox φαίνεται η ανάφλεξη της Saito. Τα μπλέ σωληνάκια είναι αερισμός και τα κίτρινα πλήρωσης (καυσίμου/καπνόλαδου). Το κίτρινο σωληνάκι στη μέση με τη λευκή βαλβίδα μονής που περνάει ανάμεσα από τις 2 μπαταρίες (ανάφλεξη και αντλία καπνού) έρχεται από την αντλία καπνού.
Η όλη τοποθέτηση φαίνεται στην τρίτη φωτό, με την εταζέρα καυσίμου τοποθετημένη. Φαίνεται και η αντλία καπνού. Παραπίσω ο δέκτης και τέλος το διπλό regulator MaxBEC2 Plus της Jeti με τηλεμετρία (βολτάζ για κάθε μπαταρία στις εισόδους, βολτάζ στην έξοδο, θερμοκρασία regulator).

Οι μπαταρίες του δέκτη είναι τοποθετημένες σε ειδική βάση πίσω στην ουρά για να ζυγίσει το αεροπλάνο (φαίνονται πίσω πίσω στην πρώτη φωτό).

[hpergm]

Επιστρέφουμε για λίγο στο baffle - βρήκαμε τις φωτογραφίες. Αφού λοιπόν κόψαμε τα ανοίγματα για τους 3 κυλίνδρους, κολλήσαμε το vacuformed πλαστικό σε ένα ξύλινο ring το οποίο προήλθε απο τον... μαμίσιο 10-κύλινδρο (τον οποίο "καννιβαλίσαμε" με ιδιαίτερη... ζέση). Το όλο κατασκεύασμα μετά βιδωθηκε σε άλλο ενα cowl ring, προερχόμενο και αυτό απο το κίτ (ευτυχώς) για στήριξη cowl στην ηλεκτρική version.

Μετά προχωρήσαμε στο βάψιμο.

[hpergm]

Εδώ, να ευχαριστήσουμε το φίλο Αργύρη για τις χρήσιμες συμβουλές του και κυρίως για την επιλογή του ασημένιου χρώματος (Revell 191) το οποίο φέρνει αρκετά κοντά στο αλουμίνιο της Saito. Πρώτα περάσαμε ενα flat black όλο το dummy και μετά το ασημί. Προχωρήσαμε "λερώνοντας" τους κυλίνδρους με Engine Oil Wash ώστε να μη μοιάζει τελείως ψεύτικο/παιχνίδι.

Ενα μικρό τρίκ αληθοφάνειας που θέλουμε να μοιραστούμε εδω αφορά ίσως στο πιο εμφανές στοιχείο ενώς dummy radial απο μακριά: τα καλλυματα των ωστηρίων.

Εάν προσπαθήσει κανείς να πάει αυστηρά με την κλίμακα, τότε αυτά πάντα θα φαίνονται πολύ λεπτότερα απο των πραγματικών κυλίνδρων της "κρυμμένης" μηχανής, με αποτέλεσμα να κάνουν "μπάμ" οι ψεύτικοι κύλινδροι από τους αληθινούς.

Αυτό που ακολουθούμε εμείς είναι η τοποθέτηση σωλήνων αλουμινίου (ας είναι καλά η K&S) παρεμφερούς διαμέτρου με εκείνων της Saito (εδω 6mm Vs 7mm). Τοποθετούμε τους σωλήνες με CA αφότου βάψουμε και δεν ξεχνάμε τα μικρά κομματια θερμοσυστελλόμενο στις απολήξεις για να φαίνονται ίδια με της Saito. Τελειώνουμε το illusion με τα μπουζοκαλώδια από απογυμνωμένο χοντρό μονόκλωνο καλώδιο βαμμένο κόκκινο και "ατάκτως" στραβωμένο για να δίνει 3-διάστατο "βάθος" στην όλη κατασκεύη.

Παρ'όλο λοιπόν που είμαστε "εκτός κλίμακας", το τελικό εφέ είναι αρκετά πειστικό από τα 5 μέτρα η/και στα 160χλμ/ώρα (θεωρούμε...)  

[hpergm]

Περί λόγου - το τελικό συνδιαστικό αποτέλεσμα...

(Το φλάς εδώ έχει "αγριέψει" τις διαφορές. Το μάτι συνήθως χρειάζεται 2-3 δλ να βρεί το ψέμα - μέχρι τότε το Gee Bee θα την έχει... κάνει!)

[hpergm]

Μικρό mod για τοποθέτηση συστήματος καπνού - μεγάλη ανάσα και ξετρύπημα του ring muffler για μαστό.
Σημαδέψαμε την ένωση του ring προκειμένου να πετύχουμε διπλό πάχος τοιχώματος στο σωλήνα για να υπάρχει "ψωμί" για βόλτες.
Ευτυχώς αποδείχθηκε η σωστή επιλογή.

Η τοποθεσία ήρθε "κουτί" με το firebox οπότε και μπορέσαμε να τρέξουμε το σωληνάκι κατευθείαν στο μαστό.

[hpergm]

Με το μπροστινό (μηχανή, cowl, dummy), πίσω (ουραίο/σέρβο) και μεσαίο (ηλεκτρονικά και φτερά) μέρη του αεροπλάνου τελειωμένα, προχωράμε στα τελικά βήματα - τα κόκπιτ.

Το κίτ δίνει 2 αλεξινέμια από διαφανές (σχεδόν  ) vacuum PVC τα οποία και θέλουν κάποια προετοιμασία για να "δείξουν".
Μασκάρισμα και βάψιμο εξωτερικά με lexan μπογιά.

[hpergm]

Κολλήσαμε το coaming που δίνει ο Κινέζος στις ακμές των κόκπιτ, περάσαμε με μάτ μαύρο και κολλήσαμε τα αλεξινέμια με κρυσταλλική Ατλακόλ.
Για ασφάλεια βιδώσαμε και με μικρά βιδάκια σιδηροδρόμων, τα οποία και αφήσαμε στο δικό τους μαύρο χρώμα - έτσι για την "scale" αντίθεση.  

Εδώ το μεγάλο top hatch το οποίο - σημειωτέον- ότι ο κατασκευαστής θεωρεί ότι θα μένει στην θέση του με την.... τάση των flying wires (που είναι μόνον διακοσμητικά στην συγκεκριμένη σχεδίαση...). Εμείς το σκεφτήκαμε  αρκετά (για ~2 δλ.) και αποφασίσαμε ότι δε θέλουμε να κυνηγάμε hatch στα χωράφια. Τοποθετήσαμε ένα μεταλλικό hatch latch και όλα καλά!

[hpergm]

Και βέβαια, δε γίνεται χωρίς πιλότο εποχής. Εδώ η Great Planes δίνει έναν πιλότο στο σωστό μέγεθος και "κόψιμο" οπότε αυτός προμηθεύτηκε και κολλήθηκε χωρίς δεύτερη κουβέντα.

(Κάθε φορά που τον βλέπουμε, κάποιον μας θυμίζει λίγο φατσικά... Μήπως αυτόν που τον εισάγει...;  )

[hpergm]

Το αεροπλάνο τελειωμένο, με το hatch και τα flying wires.
(Το απογευματινό φως δεν προσφέρεται - sorry για τις σκιές.)

[hpergm]

Μετά από αρκετό καιρό (και στο αυλάκι...) επιστρέφουμε για να ανανεώσουμε το thread με τα παραλειπόμενα.

Χωρίς περαιτέρω κατασκευαστικές αναλύσεις για την ώρα, περνάμε στην παρθενική μας.
Αυτή έλαβε χώρα τέλη Ιουνίου στο Κάστρο, με καλό καιρό και νηνεμία.
Ευτυχώς είχαμε τον Παντελή μαζί μας να τραβήξει το παρακάτω βίντεο, στο οποίο κάνουμε (τάχα μου) δοκιμές τροχοδρόμησης.  
(Απλά δε χορταίναμε τον ήχο και κόβαμε βόλτες γύρω γύρω...)

Προτείνουμε καλά ηχεία και φούλ μπάσο στο playback:

[hpergm]

Δεν παραθέτουμε βίντεο της απογείωσης και πτήσης διότι δε φαίνονταν και πολλά...

Το Gee Bee σηκώθηκε με 3/4 γκάζι σε λιγότερο από 50 μέτρα και αμέσως μόλις ξεκόλλησε χρειάστηκε να το βαστήξουμε με 1/3 δεξί aileron.
Ανεβήκαμε 1 λάθος ψηλά για τις 2 πρώτες βόλτες όπου και χρειάστηκε να τριμμάρουμε λίγο up, λίγο right στο rudder, αρκετό right στο aileron.
Μετά κατεβήκαμε για μια χαμηλή διέλευση αγωνιστικού τύπου των 30's να ακούσουμε τον radial σε φούλ στοιχεία και να χαζέψουμε τη σιλουέτα του αεροπλάνου όπως της αξίζει.
Δίνοντας 100% γκάζι πάνω στη στροφή, ακούσαμε τον κινητήρα να χάνει δύναμη και να "κομπιάζει". Αμέσως επιστρέψαμε στα 75% στοιχεία και εκτελέσαμε τη χαμηλή διέλευση ούτως ή άλλως αφού είχαμε χάσει ήδη το ύψος μέσα στη στροφή.  

Κατά τη διάρκεια του ελιγμού, διαπιστώσαμε με μεγάλη μας έκπληξη ότι το τρίμ του aileron άλλαζε συνέχεια, αναλόγως της ταχύτητας του σκάφους και της θέσης του γκαζιού: στις μεγάλες ταχύτητες αφαιρούσαμε δεξί τρίμ και στις χαμηλές προσθέταμε.

Πήραμε ύψος για να σκεφτούμε τί έπαιζε: μάλλον η τεράστια ροπή των 90cc τετράχρονου και το 12άρι βήμα της τεράστιας προπέλλας, σε συνδυασμό με τη σχετικά μέτριου διατάματος πτέρυγα, μας ανάγκαζε να τριμμάρουμε δεξιά στην απογείωση. Με την αύξηση της ταχύτητας σε σταθερό γκάζι, τα aileron άκουγαν πολύ περισσότερο και έτσι έπρεπε να αφαιρέσουμε ξανά το τρίμ. Όσο για τον κινητήρα, τσεκάραμε θερμοκρασίες στις ψηλές στροφές μέσω τηλεμετρίας και δε βλέπαμε κάτι το περίεργο - άρα δεν ήταν υπερθέρμανση, αλλά μάλλον ρύθμιση. Έλα όμως που στο έδαφος η μηχανή δούλευε ρολόι (κλασσικά)..  

Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε τις προσεγγίσεις για να κατέβουμε και να δούμε τί έφταιγε.

Είχαμε λοιπόν:
- Αμφιβολίες για τη ρύθμιση του κινητήρα.
- Πολύ δεξί aileron trim το οποίο να αλλάζει συνέχεια - οπότε και βρεθήκαμε αναγκασμένοι να κρατήσουμε το αεροπλάνο με το χέρι στα aileron (αντί για τρίμ) κατά τις μεταβολές της ταχύτητας κατά την προσέγγιση για την προσγείωση.
- Νηνεμία (βλ. περισσότερα χιλιόμετρα στην προσγείωση και ακόμα περισσότερα... μυγάκια!)
- Τον Παντελή να τραβάει βίντεο και να συζητάμε ταυτόχρονα.
και (σα να μην έφταναν όλα αυτά)
- 2 συμπαθέστατους τετράποδους να κόβουν βόλτες μέσα στο μοντελοδρόμιο.

Με όλα αυτά στο νού, αποφασίσαμε να προσεγγίσουμε σε στύλ αεροπλανοφόρου: "κοντή" προσέγγιση σε διαρκή στροφή (για να κρατάμε το aileron από τη μία πλευρά) και αρκετή ταχύτητα αφού δεν ξέραμε το αεροπλάνο καθόλου (μη... στολλάρει).

Το... κατεβάσαμε τελικά, αλλά μόνον μετά από αρκετές προσπάθειες.

Επειδή το είχαμε ζυγίσει αρκετά μπροστόβαρο, το αεροπλάνο έριχνε μούρη με το κόψιμο του γκαζιού και ανέβαζε χιλιόμετρα στην τελική. Αυτό, σε συνδυασμό με το 30% up που ήταν απαραίτητο για να αναχαιτήσουμε το βαθμό καθόδου και το left aileron που χρειάζονταν όταν κόβαμε το γκάζι, έκανε την άσκηση αρκετά ενδιαφέρουσα (και το διάδρομο των 150μ να φαντάζει αρκετά μικρό).

Κατά την τελική προσέγγιση, δοκιμάσαμε και τις αντοχές των σκελών στις πλάγιες φορτίσεις - καθότι καταφέραμε ένα ωραιότατο σλάλομ για να αποφύγουμε τον ένα (κατά τα άλλα συμπαθέστατο) τετράποδο φίλο μας που αποφάσισε να μπεί τελευταία στιγμή στο διάδρομο. Εμείς και ο spotter είχαμε αποσπαστεί με τον δεύτερο σκύλο ο οποίος και αυτός πήγαινε να βρεί τον πρώτο μέσα στο διάδρομο (αυτός εντός του οπτικού μας πεδίου). Ειλικρινά μέχρι σήμερα δεν ξέρουμε εάν μας έσωσε η περιφερειακή μας όραση ή το χέρι του Μεγαλοδύναμου σε συνδυασμό με κάποιο αντανακλαστικό μας από αρχαιοτάτων ακροβατικών χρόνων.

Παραθέτουμε το ντοκουμέντο...