Aeromodelling GR

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τα χρόνια περνάνε και οι υποχρεώσεις (κοινωνικές, οικονομικές, επαγγελματικές και οικογενειακές) αυξάνονται. Το Pattern πάει κατά διαόλου (με 6 πτήσεις τον χρόνο δεν μπορώ να μάθω την GR B) και ο καιρός είναι χάλια. Πως να ασχοληθώ με το hobby?
Αποφάσισα να φτάξω ένα μικρό ηλεκτρικό scale R/C (πιστεύω να τα καταφέρω να το ολοκληρώσω για να το παρουσιάσω) που το είχσ στο νου μου εδώ και 9 χρόνια. Για τα παρελκόμενα θα χρησιμοποιούσα ό,τι απέμεινε από ένα Kyosho Minium profile 3D (η πιο μεγάλη μ@@@κί@ που πήρα ποτέ μου). Το project κόλλησε όταν ήρθε η ώρα της κάλυψης-δεν ήξερα τον τρόπο. Έψαξα για πληροφορίες και τις συνάντησα στο www.ffscale.co.uk. Ψάχνοντας το site έπεσα στο http://www.ffscale.co.uk/comper.htm. Κάπου γλυκάθηκα, κάπου το βρήκα πιο εύκολο από αυτό που ξεκίνησα (χωρίς εμπειρία σε τέτοιες μικρές κατασκευές και μe τα μάτια να χρειάζονται σιγά-σιγά γυαλιά πρεσβυωπίας) και αποφάσισα να το κάνω κι αυτό ηλεκτρικό R/C (ΝΑΙ, ΝΑΙ είχα πάρει και δεύτερο Minium profile που κατέληξε στα σκουπίδια).
Έτσι ξεκίνησε η ιδέα του ηλεκτρικού Comper Swift.

To πώς κατασκευάζεται θα το βρείτε αναλυτικά στο προαναφερθέν site καθώς και στο https://www.aeromodelling.gr/ForumS/index.php?topic=98.0. Το να παραθέσω όλα τα επιμέρους βήματα θα ήταν υπερβολή. Ακολούθησα (σχεδόν) σχολαστικά τα βήματα όπως αυτά παραθέτονται στο Αγγλικό site. Παρέκλινα μόνο στην μετατροπή και αυτήν θα δείξω. Ξεκίνησα 5/12/2011. Για όσους ενδιαφέρονται χρειάστηκα τα 3/4 μίας σανίδας balsa 1.5 mm, κόλλα (συγγνώμη, δεν είμαι της παλιάς σχολής και οι κόλλες ήταν παχύρευστη κυανοακρυλική και εποξεική) και ΠΟΛΛΑ κοπίδια (14 συνολικά). Το κόστος 15 ευρώ (προσπαθώ ακόμη να ξεχάσω και τα 100 του Minium).

προσωπικά περιμένω τη συνέχεια με αρκετό ενδιαφέρον  :thumbs up:

Πιστεύω πως σε κανένα 2 ωρο θα ανεβάσω φωτό. ;)

Διαφήμιση.
Αυτή την κόλλα χρησιμοποίησα. Την είχα πάρει από τα Lidl. Κάνει μικρές παχύρευστες σταγόνες και απλώνει έυκολα. Παρεπιπτότως την έχουν τώρα σε προσφορά 1.7 ευρώ

Το σχέδιο αφού συνενώθηκαν οι 4 σελίδες Α4. Μόνο για την άτρακτο χρησιμεύει αλλά θυμίζει παλιές εποχές.

Η πρώτη παρέκλιση από το σχέδιο, για να τοποθετηθεί ο κινητήρας.
Χρειάστηκαν δύο μικρά κομμάτια balsa 1.5 mm κολλημένα στα πλευρικά stringers, και κόντρα πλακέ 0.5 mm. Το τελευταίο κόπηκε σε σχήμα Π κόλλησε πάνω του ο κινητήρας και όλα μαζί στα μικρά κομμάτια balsa. Με αυτό τον τρόπο ο άξονας του μοτέρ ήρθε στο κέντρο του F1. Προσπάθησα να δώσω 2 μοίρες right thrust.
Όλα αυτά έγιναν πριν την ολοκλήρωση της προσθήκης των άνω και κάτω νομέων. Θα μπορούσα να φτάψω κάποιο hatch για πιθανές μελλοντικές επισκευές, αλλά από την στιγμή που όλα τα κομμάτια του κινητήρα είναι κολλημένα θα ήταν μάλλον χωρίς νόημα. Έτσι δεν ασχολήθηκα.
Δοκιμαστική τοποθέτηση από το πλάι:

Το ίδιο από πάνω.

Το σχήματος Π κόντρα πλακέ κολλημένο στον κινητήρα

Η όλη κατασκευή όπως φαίνεται από κάτω

ΛΑΘΟΣ. Από πάνω ήθελα να πω.

αρχίζω και ψήνομαι

εχω στην ακρη κατι παρελκομενα απο  micro eflite

λες ;;;;;;;;;;;;;;;;;

μπραβο φιλε  ωραια δουλεια   

Πρώτη αστοχία λόγω απροσεξίας. Ο Άγγλος έχει βάλει ένα κομμάτι balsa μεταξύ F7 και F3. Εγώ δεν το πρόσεξα και έβαλα μόνο το Κ1 όπως στο σχέδιο (γραμμή στην φωτογραφία) αφήνοντας το πιο πίσω κενό (κύκλος). Μετά που το παρατήρησα προσέθεσα ένα τριγωνικό κομμάτι. Μάλλον η κατασκευή του Άγγλου υπερέχει, όχι μόνο λόγω στιβαρότητας αλλά και γιατί το μοντέλο θα ζυγίζει πιο εύκολα.














Θα συνεχίσω αργότερα :(

Αφού ολοκληρωθεί η κατασκευή της ατράκτου, ώρα να τοποθετηθούν τα servo του rudder και του elevator. Αφαίρεσα τις πλαστικές βάσεις της kyosho και πέρασα ψιλές ξυλόβιδες που είχα.....κάπου

Έκοψα μια βάση από κόντρα πλακέ 0.5 mm που να ταιριάζει στο κενό μεταξύ F8 και F9. Άνοιξα τις τρύπες ώστε να περνάνε από μέσα τα κινητά στοιχεία των servo.

Μετά βίδωσα τα servo στην βάση....

........και τα κόλλησα στην άτρακτο

Κάθησαν κουτί

Θα προτιμούσα πιο μπροστινή τοποθέτηση.....

.....αλλά το μπροστινό διαμέρισμα θα πρέπει να χωρέσει δέκτη, μπαταρία και aileron servo.
Στην προηγούμενη φωτό φαίνονται οι προσθήκες balsa που δένουν το διαμέρισμα του κινητήρα.

Ώρα για το φτερό. Το πραγματικό comper swift ήταν αγωνιστικό και, φυσικά δεν είχε δίεδρο. Ε. αποφάσισα κι εγώ να φτάξω ailerons και να το κολλήσω σχεδόν ίσιο (δίεδρος 2 μοίρες).
Για να φτάξω τα aileron τοποθέτησα τα φτερά πάτω από το σχέδιο όπου είναι έτσι κι αλλιώς σημαδεμένα. Έκοψα τα ribs κατά 1 mm μικρότερα και από τις δύο μεριές της γραμμής και έφτιαξα και ένα sub-rib στο σημείο που τελειώνει το aileron με το πατρόν των ribs. Στο σημείο που έκοψα, κόλλησα δύο balsa 1 mm και από τις δύο μεριές (το φτερό και το aileron). Τα ακινητοποίησα σε επίπεδη επιφάνεια και τα έξυσα να έρθουν στο ίδιο ύψος. Να το αποτέλεσμα:

Το άσπρο που φαίνεται να εξέχει στην άκρη είναι ένας "μεντεσές". Είναι αχρείαστος και μπορεί να παραληφθεί.

εξαιρετικό για την ώρα... Ανυπομονώ για τη συνέχεια...

Το φτερό χωρίς το aileron. To "χρυσαφί¨είναι ένς σωλήνας ελαφρύς, μεταλλικός, αγνώστου κράματος, με εσωτερική διάμετρο 1 mm και εξωτερική 2 mm, που έχει αγοραστεί εδώ και πολλά χρόνια επίσης για άγνωστο λόγο. Τον χρησιμοποίησα για να περάσω από μέσα τις "ντίζες" των aileron. Εκ των υστέρων συμπεραίνω πως δεν χρειάzεται καθώς προσθέται βάρος. Μια παλία λεπτή πλαστκή ντίζα στο μισό μήκος θα έκανε.

Και δύο ακόμα αφού συγκολλήθηκε το φτερό. Για να ενισχύσω την ένωση του φτερού χρησιμοποίησα δύο dowels από bamboo stick, δηλαδή ξύλο για σουβλάκι (που αν δεν το ξέρετε, είναι εδώ και πάνω από 20 χρόνια ΚΙΝΕΖΙΚΟ-προσοχή έρχεται σε δύο διαμέτρους,-χρησιμοποίησα την μικρότερη).

και

Ανοίγει παρένθεση
Η όλη κατασκευή έγινε στο τραπέζι της κουζίνας της γυναίκας μου. Να ένα ακόμη καλό της μικρής κατασκευής: σε έχει στο σπίτι και σε ελέγχει και αποφεύγεις την γκρίνια :angel:. Αρκεί να μαζεύεις τα πριονίδια μετά το γυαλόχαρτο. Τα άλλα σκουπίδια είναι παιχνίδι.

Τα ailerons θα κινούνται με την βοήθεια βραχιόνων που περνάνε μέσα από τους σωλήνες των φτερών. Το τελευταίο 0.5 cm το τσάκισα σε ορθή γωνία και το κόλλησα με εποξεική κόλλα σε ένα κομμάτι balsa 1 mm που είχα προσθέσει στο κάτω χείλος των ailerons.  Έβαλα και άλλο ένα μικρό κομματάκι balsa 1 mm πάνω από το τσακισμένο άκρο των βραχιόνων ώστε με την κόλλα να γίνει σάντουιτς για αντοχή. Υπερβολή; Μπορεί. Ιδού:

και η τοποθέτηση στο φτερό αφού πασάλειψα τους βραχίονες με βαζελίνη. Ξέχασα να πω πως οι βραχίονες είναι από ατσαλόσυρμα του 1 mm (αν είχα λεπτότερο θα έβαζα) και τους κόλλησα με ένα λεπτό στρώμα εποξεικής στα aileron. Με αυτό τον τρόπο η σύνδεση έγινε ανθεκτική και η χρήση μεντεσέδων αποδείχθηκε περιττή (και βαριά :'() 

Η μικρή μου κόρη έχει αμυγδαλίτιδα και πάω να πάρω φάρμακο. Θα στείλω άλλε δύο φωτογραφίες αφού επιστρέψω.

Η άλλη πλευρά του βραχίονα πρέπει να τσακίσει προς τα κάτω σε 90 μοίρες γωνία σε σχέση με την πρώτη, Να είναι δε η τσάκιση όσο το δυνατόν πιο κοντά στο φτερό. Καλό είναι να ακινητοποιηθεί το aileron σε οριζόντια θέση σε σχέση με το φτερό χρησιμοποιώντας αυτοκόλλητες ταινίες και η τσάκιση να γίνει με 2 μυτοτσίμπιδα. Η κατασκευή είναι ΠΟΛΥ ευαίσθητη.

Αν μείνει έτσι, η κίνηση από το servo δεν θα δίνει μόνο στροφή αλλά και κάμψη/έκταση. Πρέπει να ακινητοποιηθεί ο βραχίονας αμέσως πριν από την τσάκιση. Χρησιμοποίησα μικρά κομμάτια scrap balsa που κόλλησα στο χείλος εκφυγής κα μικρά κομμάτια από παλιά πλαστική ντίζα που με την σειρά της την κόλλησα στην balsa με εποξεική. Πριν τις κολλήσεις πασάλειψα τον βραχίονα με βαζελίνη (αυτή εξέχει στην φωτογραφία-όποτε βαρέθηκα να το κάνω, το μέταλλο κόλλησε στην ντίζα).

Με λίγο τρίψιμο με γυαλόχαρτο, το επίπεδο της κόλλησης πέφτει κάτω από αυτό των ribs και μετά την κάλυψη δεν θα φαίνεται.

Ήδη έχω κολλήσει το servo των aileron. Εδώ η βάση της kyosho μου έκατσε μια χαρά-λες και σχεδιάστηκε για το πάχος της βάσης του φτερού μου.

Αντί καληνύχτας.
Μου έκανε εντύπωση πως κανένας δεν είχε ξανακάνει την απόπειρα αυτής της μετατροπής. Τελικά, καιρό μετά την έναρξη της κατασκευής βρήκα αυτό http://www.rcgroups.com/forums/showthread.php?t=1138978. O τύπος χρησιμοποίησε το ίδιο σχέδιο αλλά το μεγένθυνε για μεγαλύτερα παρελκόμενα. Αν κάποιος διαθέτει τέτοια, είναι πολύ καλή ιδέα.
Αν σας κούρασα, συγγνώμη.

δεν μας κούρασες, συνέχισε.

 :thumbs up:συνέχισε με το ίδιο κουράγιο.
είναι μια ιδέα που είχα και βλέπω κάποιον πιο άξιο από εμένα να την προχωράει άψογα !!!
keep building  :thumbs up: :thumbs up: :thumbs up:

Προχωράμε στην κάλυψη. Τα "γνήσια" μοντέλα είναι καλυμένα με tissue and dope (δες τα post 1 και 2). Εγώ δεν είχα tissue. Πριν από πολλά χρόνια, για μια άλλη κατασκευή, είχα παραγγείλει ένα παρόμοιο υλικό που λέγεται Polyspan. Νόμιζα πως είναι  συνθετικό θερμοσυστελλόμενο tissue και απλά το σιδέρωσα στο μοντέλο αφού το είχα περάσει με Balsalock. Τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά γιατί μετά το βάψιμο έβγαλε "τρίχες". Αλλά επειδή έχω ένα ολόκληρο ρολό που, πρώτα θα πεθάνω εγώ και ύστερα θα τελειώσει, αποφάσισα να το ξαναχρησιμοποιήσω, αφού ψάξω το θέμα περισσότερο.

Περιγραφή Polyspan
Είναι όντως θερμοσυστελλόμενο tissue. Τα θεωρητικά πλεονεκτήματά του είναι πως είναι πιο ανθετικό από το κλασσικό tissue και πως μπορεί να σιδερωθεί τόσο πριν όσο και μετά το dope για να τεντώσει και να εξαφανισθούν οι ρυτίδες. Ακριβώς επειδή είναι συνθετικό, δεν τεντώνει με το βρέξιμο. Έχει δύο επιφάνειες: μία πιο λεία και μία πιο "άγρια". Βρήκα στο δίκτυο πως η "άγρια" τοποθετείται από την εσωτερική μεριά ακριβώς για να μην βγούνε "τρίχες" μετά. Εγώ είχα κάνει ακριβώς το αντίθετο καθώς είχα θεωρήσει τως η λεία επιφάνεια περιέχει και μια μορφή κόλλας :P. Το κόλλημα στο μοντέλο μπορεί να γίνει είτε με τον κλασσικό τρόπο του dope and thinners που περιγράφει ο Mike (δες post 1) είτε με balsalock και σιδέρωμα!!! Έτσι προτίμησα τον δεύτερο τρόπο.
Το θεωρητικό μειονέκτημά του είναι πως είναι κατά τι βαρύτερο από το tissue.
   

Και η κάλυψη έγινε με dope and thinners.

ΑΑΑΑΑ, να σκάσετε Αθηναίοι και Θεσσαλονικείς που δεν βρίσκετε. Πέρασα από το μαγαζί της γειτονίας μου (το παλιότερο των Ιωαννίνων) και μου τα έδωσε τσάμπα. Ούτε που θυμόνταν από πότε τα είχε και γιατί. Dope είχε μόνο ένα αλλά thinners έχει άλλα τρία κουτιά.

Ωραία προσπάθεια. Εχω ένα αντίστοιχο project  για hurricane (που παραμένει project εδώ και τρια χρόνια...).
Σε τι συνολικό βάρος στοχεύεις ; Θα είναι επαρκές το drive του minium ;

Το καλυμένο μοντέλο. Χρησιμοποίησα την προτιμόμενη διάλυση 50/50. Τα έβαλα σε ένα παλιό καθαρό μπουκαλάκι από ακρυλκό χρώμα 10 ml, το πέρασα με πινέλο και συνολικά χρησιμοποίησα το 1/3!!! Η πρόχειρη συναρμολόγηση.

Συνολικό βάρος σε αυτή την φάση μαζί με όλα τα παρελκόμενα και την μπαταρία 43 gr. To Minium είχε βάρος 37 και ήταν για hover (ψέμα, harrier έκανε, hover για πολύ λίγα δευτερόλεπτα και με τέρμα γκάζι), άρα μάλλον του φτάνει. Μπορεί στους λάτρεις του free flight να φαίνεται βαρύ αλλά το original λαστιχοκίνητο είχε βγει 20.5 χωρίς λάστιχο και έρμα. Τα παρελκόμενα της Kyosho ζυγίζουν 20 gr οπότε παρά τις υπερβολές και τα λάθη που έκανα, δεν είμαι και πολύ έξω.

και

Σε αυτή την φάση είδα και ένα ακόμα μειονέκτημα του Polyspan. Αν και το καλύπτω με non-shrinking dope, το συγκεκριμένο υλικό μετά το dope shrinks (συστέλεται) με αποτέλεσμα να φαίνονται πράγματα που δεν ήθελα και να εμφανιστούν ρυτίδες που δεν υπήρχαν πιο πριν και δεν ίσιωσαν ποτέ με σίδερο ή σεσουάρ.

Για τα μπορέσει να τοποθετηθεί το φτερό με το servo και τις ντίζες σε αυτή την φάση, πρέπει να αφαιρεθεί ο νομέας καθώς και το πάνω μέρος του F8 (μαύρη γραμμή)

Άνοιξα μιά τρύπα στο firewall τόσο για το scale-look όσο και για να ψύχεται και ο κινητήρας. Και την άνοιξα από την σωστή μεριά, όχι σαν τον Mike  :devil:

Μιά τελευταία πριν από το βάψιμο. Ο καιρός είναι χάλια για πέταμα και μάλλον θα τελειώσω με το building thread σήμερα.

Συγγνώμη αλλά για κάποιο λόγο είναι αδύνατον να ανεβάσω την εικόνα.

Η ώρα του βαψίματος. Αποφάσισα για την παρακάτω παραλλαγή.

και

Τα χρώματα gloss enamel της Humbrol #14, #19, και #22, διαλυμένα με dope thinners. Ο ιδιοκτήτης του μοντελοκαταστήματος μου πρότεινε το satin white για να δέσει καλύτερα με το doped tissue. Ευτυχώς δεν τον άκουσα και θα εξηγήσω μετά το γιατί.
Η εξωτερική θερμοκρασία τέλη Δεκέμβρη στους 0 βαθμούς, αλλά ήμουν ανυπόμονος. Και τα σκ@@@@σα.
Το κόκκινο και το μπλε μου βγήκαν εντάξει, αλλά στο άσπρο έκανα λάθος την διάλυση. Αναγκάστηκα να το περάσω πολλά χέρια για να μειωθούν οι μουτζούρες και το τελικό αποτέλεσμα ήταν να πάρει ΠΟΛΥ βάρος (10 gr)

Τα επιμέρους τμήματα βάφτηκαν πριν τη συναρμολόγηση (αυτό είναι το μειονέκτημα του να επιλέξεις πολύγρωμη παραλλαγή). Θα παραθέσω εδώ τρία επιμέρους βήματα. Το πρώτο είναι η κατασκευή καταπακτής μεταξύ F7 και F8 για να μπορώ να έω πρόσβαση στο servo του aileron, στον δέκτη και την μπαταρία. Κόπηκε απλά ένα κομμάτι balsa 1 mm στις σωστές διαστάσεις (κάλυμα) και καλύφθηκε με polyspan. Ο "μεντεσές" έγινε με ένα επιπλέον κομμάτι polyspan που κόλησε από τη μιά μεριά στην άτρακτο και από την άλλη στο κάλυμα. Η κόλληση έγινε ως εξής: τοποθετήθηκε ο μεντεσές και περάστηκε από πάνω μιά πινελία thinned tissue. Μόλις στέγνωσε (5 λεπτά) λειτουργούσε άψογα. Έτσι έμαθα πως το polyspan κολλάει πολύ καλά με αυτό τον τρόπο (κάτι που, δυστυχώς, μου χρησίμευσε αργότερα). 

Το αυτί-χερούλι για να ανοιγοκλείνω την καταπακτή έγινε πάλι με ένα μικρό κομμάτι pollyspan κολλημένο με τον ίδιο τρόπο από την μέσα μεριά. Η καταπακτή ασφαλίζει με δύο πολύ λεπτές λωρίδες velcro.

Αφού είχα τελειώσει με το βάψιμο κόλλησα το φτερό. Εδώ το servo με τις ντίζες μετά την κόλληση. Οι μεταλλικές ντίζες είναι από τα απομεινάρια του Minium στην άκρη τους υπάρχει θερμοσυστελλόμενο 1 mm.....

......που βγαίνει και συνδέεται σε ορθή γωνία με τους βραχίονες του φτερού. Η σύνδεση και η δοκιμή γίνεται πριν την οριρτική τοποθέτηση του φτερού.

Την τεχνική την έμαθα από μικρά ανεμόπτερα (πχ Alula) και είναι πολύ ανθεκτική. στην επόμενη φωτό φαίνεται πως το φτερό δεν μπορεί να πατήσει πίσω και στο πλάι. Για το πλάι αρκεί μία ασταγόνα κυανοακρυλικής ενώ για πίσω....

.....ξανακόλλησα το κομμάτι που είχα αφαιρέσει από το F8.....

....και το έβαψα με πινελάκι. Επιπλέον κόλλησα και ένα μικρό κομμάτι balsa κάθετα στο προηγούμενο από την μέσα πλευρά του φτερού (γραμμές).

και μία ακόμα. Περιτό να αναφέρω πως οι επιφάνειες του φτερού που κολλήθηκαν είχαν προηγουμένως ξυθεί από το χρώμα. Για τους μη παρατηρητικούς, ήδη φαίνεται ένα ακόμη μειονέκτημα του polyspan: όπου ακούμπησε το σίδερο (μόλις ζεστό) "μούτεψε" και έβγαλε "τρίχες". Άρα, λάθος η επιλογή του κολλήματος με balsalock.

Μετά ήρθε η ώρα να κολλήσουν το fin και το stabilizer. Για "μεντεσέδες" τα έντυσα όλα μαζί συγχρόνως και τα κάλυψα με thinned dope. Για το κατώτερο μέρος του rudder άφησα δύο άβαφες προεκτάσεις στο polyspan της ατράκτου που τις κόλλησα με μιά πινελιά με thinned dope.

Μετά το έβαψα με πινέλο. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ. Η σύνδεση γίνεται πολύ δυνατή για τα αδύναμα servo της Kyosho. Αρκεί ή σύνδεση να γίνει μόνο από την μία πλευρά για όλα τα κινητά μέρη. Εκ των υστέρων αυτό έκανα κι εγώ-έκοψα με νυστέρι την μία πλευρά, αλλά ήδη έχω προσθέσει αχρείαστα milligrams στην ουρά. :'(

Έξω άρχισε να βρέχει, έτσι συνεχίζω κι εγώ χειμαρρώδης.
Επόμενο δύσκολο, για μένα βήμα, τα γράμματα. Δεν έχω decal sheet και δεν είχα και κανέναν σκοπό να πάρω. Χρησιμοποίησα αυτοκόλλητο solartrim που είχα αγοράσει τις εποχές των παλιών αγελάδων. Το μόνο καλό πως το συγκεκριμένο αεροπλάνο δεν έχει wing markers. Έχει μόνο στην άτρακτο (και είναι και μικρά, πανάθεμά τα). Δεν υπήρχε ΚΑΜΜΙΑ περίπτωση να κόψω το άσπρο περίγραμμα των γραμμάτων. Την εικόνα που έχει την τελευταία σελίδα ο Mike (δες 1ο post) την μεγένθυνα ώστε να γίνει φυσικό μέγεθος, την έκανα καθρέπτη στην ζωγραφική και την εκτύπωσα. Έκοψα σε ένα πλάισιο όλο το marker και το κόλλησα με UHU stick στην πίσω μεριά του κόκκινου solartrim. Με ένα ΚΟΦΤΕΡΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ νυστέρι έκοψα μόνο το κόκκινο περίγραμμα και το κόλλησα στο άσπρο solartrim.

Στο προηγούμενο μήνυμα όχι "παλιές" αλλά "παχιές" αγελάδες. Συνεχίζω.
Με την βοήθεια μεταλλικού χάρακα (έτσι λέμε, λάμα από παλιό σιδεροπρίονο είναι) έκοψα ένα μικρό άσπρο περίγραμμα γύρω από το κόκκινο με "το μάτι" (που δεν βλέπει πλέον και πολύ καλά). Και καλά στις ευθείες κάτι κατάφερα, αλλά με τις καμπύλες έγινε γλέντι και έγιναν τεθλασμένες.
Τα γράμματα. 

Η τοποθέτησή τους ήταν τελείως λανθασμένη. Κι αυτό γιατί, αφού είχα ήδη συναρμολογήσει το μοντέλο, δεν μπορούσα να το ακουμπήσω στο πλάι για να τραβήξω ευθείες. Συμπέρασμα: πρώτα τα γράμματα και ύστερα η συναρμολόγηση.
Κι εδώ μία παρένθεση για την επιλογή του χρώματος. Τόσο τα γράμματα όσο και η πλευρική άσπρη γραμμή έγιναν με το solartrim που έδεσε απόλυτα με το #22 gloss white της Humbrol. Αν είχα χρησιμοποιήσει satin white θα ήταν αταίριαστα.

Και τελειώνω με την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ. Για horn και ντίζες χρησιμοποίησα πάλι τα απομεινάρια του Minium. Από τα horn έκοψα τις τρεις τελευταίες τρύπες και την βάση που εξείχε και τα έβαλα αφού άνοιξα τις υποδοχές τους με νυστέρι. Μετά έβαψα με κόκκινο αυτό του rudder.
Για τις ντίζες βρήκα το μήκος με την τηλεκατεύθυνση ανοιχτή, πέρασα το θερμοσυστελόμενο του 1 mm πάνω από την επικάλυψη του carbon (1 mm) με τα μεταλλικά ακρόντιζα ήδη τοποθετημένα στα horn και δοκίμασα με το σεσουάρ-τίποτα.
Α, έτσι είσαι; Η ώρα του αναπτήρα και......

....πήρε φωτιά. Δως του δυό μεγάλες τρύπες και στις δύο πλευρές της ατράκτου, στο stabilizer και στο elevator.  :)Crazy2 :'(

Εδώ χρησίμευσε η προηγούμενη "εμπειρία" με το κόλλημα καινούριων κομματιών polyspan με thinned dope. Οι τρύπες καλύφτηκαν το χρώμα ξαναπέρασε με πινέλο αλλά δείχνει, πανάθεμά το. Τελικά κατάφερα και έβαλα και άλλα horn της Kyosho και βρήκα και το σωστό μήκος στις ντίζες.

Νεό συμπέρασμα: το μήκος της ντίζας να ολοκληρώνεται πριν την τελική συναρμολόγηση.

Το ολοκληρωμένο μοντέλο στο χέρι μου. Εδώ φαίνονται και οι ρόδες. Τελικά δεν χρησιμοποίησα τις ξύλινες. Έφτιαξα "ζάντες από σάντουιτς με κέντρο μπάλσα 1 mm και στην άκρη κόντρα πλακέ 0.5 mm. Από την μεριά της ρόδας που θα βρίσκει στα σκέλη η διάμετρος του κόντρα πλακέ κόπηκε μεγαλύτερη κατά 1 mm. Για το κέντρο χρησιμοποιήθηκε ο γνωστός αγνώστου προέλευσης μεταλλικός σωλήνας, κομμένος σε μεγαλύτεο μήκος ΜΟΝΟ από την μεριά της μεγαλύτερης διαμέτρου της ρόδας.

Γύρω από την "ζάντα" κόλλησα με λεπτή κυανοακρυλική το foam περίβλημα μιάς ουραίας ρόδας από pattern 40άρι (είχα ανταλλακτικές). Όλη την κατασκευή της πέρασα στο τσοκ τρυπανιού, το έβαλα μπροστά και έξυσα με γυαλόχαρτο το foam μέχρι η διάμετρος να γίνει η σωστή (το comper είχε μικρές και παχιές ρόδες).

Έβαψα την ρόδα, την πέρασα στους άξονες και την στερέωσα με απομεινάρια λεπτής πλαστικής ντίζας. Μετά κάλυψα την έξω μεριά με "καπάκια" φτιαγμένα από χαρτόνι, βαμμένα κόκκινα και κολλημένα στο λάστιχο με UHU. 

Το τελειωμένο μοντέλο...

...ολοκληρώθηκε στις 20/1/2012...

....ζυγίζει 55 gr...

...και οι φωτογραφίες το αδικούν!!!

Στις δοκιμαστικές πτήσεις προς το κρεββάτι με σβηστό τον κινητήρα....

....δείχνει αρκετά ζυγισμένο. Μην το δοκιμάσετε με την σύζυγο ξαπλωμένη γιατί ούτε το επιθυμητό αποτέλεσμα θα έχετε  :devil:, και το μοντέλο θα σπάσει.

Δεν έχει πετάξει ακόμη λόγω καιρού....

....αλλά στον διάδρομο του σπιτιού μου !!! επιταχύνει σφαίρα.

Μόνο που η γυναίκα μου δεν με αφήνει να το πετάξω γιατί θέλει, λέει, να το βάλει διακοσμητικό στο σαλόνι. Τα σχόλια δικά σας.

Δημήτρη καλησπέρα.
Παρακολούθησα ολόκληρη τη κατασκευή σου και έχω να σου πω πολλά Μπράβο γιατί έχεις καταφέρει:
1. να φτιάξεις ένα πανέμορφο μοντέλο
2. να διασκεδάσεις εσύ με το αποτέλεσμά σου
3. να διασκεδάσεις τη συζυγό σου
4. να διασκεδάσεις και εμάς με το στυλ σου και πάνω απ' όλα

5. να δώσεις ιδέες και έμπνευση σε αρκετούς από εμάς για μελλοντικές κατασκευές :thumbs up: :thumbs up:

Καλή πτήση και καλή συνέχεια!!!

Σωτήρης

Μήτσο ωραίο το τσιροπούλι, πάντως στην Κατσικά θα έχουμε και το αεροβόλο του Άκη.

 ;D ;D
Δημήτρη , ωραία προσπάθεια. Θα το δω από κοντά κάποια στιγμή.
Οπότε δημήτρη είσαι έτοιμος για το επόμενο  ;)

ΥΣ. Τελικά αυτό που που προσφέρει η κατασκευή ειναι αναντικατάστατο .
 Οσο και να διαβάσεις  ,όσο και να δεις άλλων κατασκευές, αν δεν φτιαξεις μόνος σου δεν  μαθαίνεις .
και αυτό γιατι η κατασκευή ειναι η διαδικασία σωστού - λαθους , και από τα λάθη μαθαίνεις .

Δεν έχω να πω πολλά...

Μπράβο, πολύ καλό αποτέλεσμα, οπότε εύχομαι καλές πτήσεις και καλή συνέχεια...

gkan

Πρώτα να ευχαριστήσω και μετά

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η κατασκευή, όπως έχουν καταλάβει όσοι το έχουν κάνει, μου έδωσε τρομακτική ικανοποίηση. Νομίζω πως ο αερομοντελισμός κάπως έτσι ξεκίνησε και εξελίχθηκε σε αυτό που βλέπουμε σήμερα. Κάπως έτσι ξεκίνησα κι εγώ, ανεπιτυχώς, πριν από 35 χρόνια, με ένα κουτί ξύλα (δώρο από τον μακαρίτη τον παππού μου που με είχε κακομαθημένο, ήταν το Topsy της Graupner) που δεν ήξερα τι να τα κάνω. Προσωπική μου γνώμη πως η πεμπτουσία του hobby είναι η κατασκευή και (ένα βήμα παραπάνω γι ' αυτούς που ξέρουν το άθλημα) η σχεδίαση. Όλα τα άλλα έπονται αλλά η ευκολία και η αφθονία των τελευταίων ετών μας έχει κάνει να το ξεχάσουμε.

Αν το ξαναέφτιαχνα:

- Δεν θα στηριζόμουν στα περιφερικά του Minium (εντάξει τα είχα). Πιο άθλια servo δεν έχω δει. Και έχουν και το παράξενο χαρακτηριστικό πως όταν φορτίζονται, αντί να επιβραδύνουν την κίνηση ή να την μπλοκάρουν, ανοίγουν τέρμα και κολλάνε εκεί!!! Αν πέσει το αεροπλάνο θα είναι από αυτό. Το παρατηρώ να γίνεται όταν αποφορτίζει η μπαταρία. Επιπλέον ο πομπός δεν επιτρέπει καμμία ρύθμιση (ούτε reverse δεν έχω βρεί). Ο γνωστός Κινέζος έχει πλέον, πολλά micro παρελκόμενα που μπορούν να αντιστοιχισθούν με φθηνά modules με τους περισσότερους πομπούς.

- Θα έβαζα την balsa της ατράκτου όπως o Mike μπροστά, πίσω από το firewal καθώς το μοντέλο βγαίνει πισώβαρο.

- Θα άνοιγα μεγάλες τρύπες στο fin και το rudder για να τα ελαφρύνω.

- Θα απεύφευγα τους μεταλλικούς σωλήνες για οδηγούς στους βραχίονες των aileron. Ή θα έκοβα μικρές ροδελίτσες ώστε να μπουν σε κάθε rib ή θα έπαιρνα (πάλι από τον Κινέζο) κάτι μικρά διπλά wing profile servo που έχει για τέτοιες μικροκατασκευές στα 12$. Έτσι θα μπορούσα να μεταφέρω και τα άλλα servo στην καταπακτή και να απελευθερώσω και χώρο για πιλότο!!!!. 

- Θα κόλλαγα το Polyspan με dope και θα απέφευγα το σίδερο. Θα περίμενα το στέγνωμα του dope και μετά ξερυτίδιασμα με σεσουάρ (παρεπιπτόντως 10 πόντοι από το ρολό χρειάστηκαν για όλο το μοντέλο-έχω πάνω από 10 μέτρα οπότε αν χρειαστεί κάποιος μπορώ να του στείλω)

- Θα το έβαφα Άνοιξη (αλλά ήμουν ανυπόμονος).

- Θα κόλλαγα τα γράμματα πριν από την συναρμολόγηση.

- Θα έφτιαχνα το μήκος από τις ντίζες πριν το οριστικό κόλλημα του fin και του stab και θα έφτιαχνα δικά μου ξύλινα horn.

ΤΕΛΟΣ

ΥΓ. Η τελευταία προσθήκη θα είναι το video της πτήσης από τον Γιάννη Παξιμαδάκη (ΟΤΑΝ γίνει).

Συγχαρητήρια. Πάρα πολύ όμορφο. Αυτές οι μικρές κατασκευές είναι πανέμορφες...!!!

Μπορώ να χρησιμοποιήσω CA για να κολλήσω τα κομμάτια στα scale;

Μπορείς αλλά δεν θα σου το αναλύσω εδώ-δεν ταιρίαζει, δες το βιβλίο του jkon. Θυμίσου πως βγαίνουν σε 3 διαφορετικά είδη (ανάλογα με την γλοιότητα), θέλουν εμπειρία και είναι και τοξικές. Αν θέλεις και μπορείς να δοκιμάσεις, πάρε ένα από τα warbird kits της TopFlite που έχουν και πολύ καλές οδηγίες χρήσης κυανοακρυλικών.