Top Flite Mitsubishi A6M2 Zero ARF για 50cc

WWW Aeromodelling GR

Aeromodelling GR - IBabylon ThemeClassic YaBB SE ThemDelta TPNetBiz TPOmega TPSMF Default Theme

[hpergm]

Τέλος καλό - όλα καλά. Και οι 2 πλευρές μας βγήκαν συμμετρικές. Δεν κολλάμε ακόμα, σε περίπτωση που χρειαστούν αλλαγές.
Όπως είπαμε, ένα από τα ερωτήματα είναι η απόσταση της ράγας από την κάτω ακμή της καλύπτρας (~4mm;), καθώς και τα κοψίματα που θα πρέπει να κάνουμε στο πίσω σταθερό μέρος της καλύπτρας για να αποκαλύψουμε τις ράγες (πόσο θα τις αφήσουμε να εξέχουν ώστε να έρχονται περασιά με το πλαστικό τριγύρω τους, πώς θα μαρκάρουμε το πλαστικό ώστε να κόψουμε/αποκαλύψουμε ακριβώς χωρίς χασίματα, κλπ....  )

[hpergm]

Και οι ράγες στο πραγματικό (βλ. παραπάνω σχόλιά μας για το πώς πρέπει να μας πέσουν στο πίσω μέρος της καλύπτρας)...

[hpergm]

Και κάπου εδώ αρχίζουμε να ξύνουμε το κεφάλι μας όσον αφορά την κοπή και ενίσχυση της καλύπτρας. Είναι κάτι που δε σηκώνει λάθη.

Θα παρουσιάσουμε τη σκέψη μας σε ελπίδα βοήθειας από το thread για συμβουλές - δεν το έχουμε ξανακάνει...  

Σκεφτόμαστε λοιπόν να ενισχύσουμε τα frames του κινητού μέρους (και τις ακμές των ακινήτων μερών) με λεπτή μπρούτζινη βέργα κολλημένη με epoxy στη vacuum formed καλύπτρα και να έτσι δημιουργήσουμε ένα "τελάρο" (ενώνοντας τις 2 καμάρες με ένα οριζόντιο μέλος στο κάτω χείλος, κολλημένο με καλάι) το οποίο θα την βοηθήσει να κρατήσει το σχήμα της. Πάνω στο κάτω μέρος θα κολλήσουμε (πάλι με καλάι) βιδάκια με το κεφάλι τους να θυλακώνει μέσα στις ράγες/γλύστρες.

Έχουμε τα εξής προβλήματα:
- Η λύση μας φαίνεται βαριά. Αλλά έαν πάμε σε αλουμίνιο θα έχουμε πολύ μαλακότερο frame (και δε θα κολλάει με καλάι κιόλας..). Υπάρχει κάποια άλλη λύση; (Αποφεύγουμε τα κλασσικά ply formers λόγω του ακαλαίσθητου πάχους τους).
- Πώς θα κολλήσουμε τις καμάρες καλά; Με το χέρι δε μπορούμε να τους δώσουμε τέλειο σχήμα (έχουμε μικρο-χασίματα) - ίσως πρέπει να φτιάξουμε καλούπια φορμαρίσματος και τα τα πρεσσάρουμε σαν σάντουιτς μέσα-έξω... (πολύ δουλειά! )
- Πώς θα κολλήσουμε τις καμάρες εκτός της καλύπτρας με το κολλητήρι αλλά να είμαστε σίγουροι ότι το σχήμα των τελάρων θα είναι σωστό;; Εάν κολλήσουμε πρώτα τις καμάρες στην καλύπτρα τότε θα λιώσουμε το πλαστικό με το κολλητήρι  .

Ακούμε προτάσεις...

[rOEN911]

λοιπον γιατι εχω κανει οτι πατεντα 8ελεις για τα canopy αυτα, η καλυτερη λυση ειναι  ,κανε εξωτερικα μια βαση για να πατησει η καλυπτρα χωρις να πιτσικαρει και για να μπορεις να δουλέψεις kαι μετα  ενα καλο χερι με glass (2-3 φυλλα αναλογα το παχος)  ολο το εσωτερικο ωστε να σου δωσει το σχημα ,μετα 8α κοψεις το frame και 8α το κολησεις με epoksh

ενα παράδειγμα


http://www.modelairplanenews.com/blog/2014/08/26/making-a-sliding-canopy-upgrading-a-f4u-corsair-arf/

και ενα ζερο
https://www.youtube.com/watch?v=2tsYxMoSuCc

το ειχα βρει καπου στο rc Groups, o τυπος εκανε οτι σου ειπα αλλα εκοψε τα διαφανα κομματια και τα κολησε μεσα απο το carbon frame

To epoxh μετα κοβεται πολυ ευκολα αν ζεστανεις το νυστερι με ενα φλογιστρο η αναπτηρα

[ArgyrisGiannetakis]

Aυτος ο τροπος που λεει ο Αντωνης ειναι πολύ καλός!και μαλιστα επειδη το εχω κανει σε καλυπτρα δεν χρειαζεται αποκολυτικό .Δεν το πιανει η ρητινη το pvc και το lexan.Ενας αλλος τροπος πιο απλός ειναι να κουρμπαρεις σωληνακη Μ3-4 και να βαλεις βιδακια PICO απο γραμμες τρενου.Ειναι το πιο μικρό δυνατό βιδάκι που υπαρχει.Κολα στην καλύπτρα δεν πιανει με τίποτε.Και ειδικά εποξυ!Το καθισμα εγινε εκπληκτικό!!

[w1ndsurfer]

Πάει και αυτός ... τον καταστρέψαμε 

Καλή Χρονιά Έκτωρα 

[hpergm]

Πάει και αυτός ... τον καταστρέψαμε  

Αγαπητέ, η συγκεκριμένη διαπίστωση -και ειδικά από εσένα- αποτελεί... φιλοφρόνηση!

Μετά από αρκετή σκέψη όλων των παραμέτρων και συμβουλών σας, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε τελικά με την αρχική μας ιδέα όσο γίνεται για να δούμε πόσο μακριά θα φτάσουμε. Στην καλύτερη, και εάν δουλέψει, θα έχουμε μάθει κάτι. Εάν όχι, έ - πάλι κάτι θα μάθουμε..!

Βασικά, σκεπτόμενοι ότι εάν πάμε για εσωτερικό σκελετό από υαλοΰφασμα τότε πάλι θα πρέπει να τον κολλήσουμε κάπως στην καλύπτρα, ενώ τελικά δε θα μας λύσει το πρόβλημα με την αγκύρωση των γλυστρών στο κάτω μέρος του κινούμενου μέρους, μας φάνηκε ότι η χρήση λεπτών ράβδων μπρούτζου θα μπορούσε να λειτουργήσει εάν παρακάμψουμε το πρόβλημα της εσωτερικής κόλλησης..

Με γνώμονα την παραπάνω σπαζοκεφαλιά, προχωρήσαμε να δοκιμάσουμε τη λύση του βιδώματος των μπρούτζων πάνω στην καλύπτρα. Βέβαια, αυτό θα έπρεπε να λυθεί με όσο πιο καλαίσθητο τρόπο γίνονταν, διότι δε θα είχε νόημα η αποφυγή των κλασσικών ply τελάρων ενίσχυσης...

Πάμε λοιπόν για συγκέντρωση υλικών. Εδώ μπήκαμε σε διαδικασία κυνηγιού - θα μοιραστούμε τα ευρήματα εδώ!
Εκτός από της βέργες των 6mm x 1mm που φαίνονται στις προηγούμενες φωτό, προμηθευτήκαμε και μερικές των 3mm x 0.8mm (K&S) από γνωστό κατάστημα πλαστικομοντελισμού. Ο λόγος θα εξηγηθεί παρακάτω.

Το επόμενο πρόβλημα είναι τα μικρο-βιδάκια που θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε: ενώ έχουμε άκρες για βιδάκια του χιλιοστού με πάσο ξυλόβιδας (π.χ. Marklin, όπως έδειξε παραπάνω και ο φίλος Αργύρης, ή ακόμα και Νο.#000 από τον Mick Reeves), τέτοιες θα μας ήταν άχρηστες για βιδολόγηση σε οποιοδήποτε μασίφ μέταλλο σκληρότερο του αλουμινίου (όπως η εδώ μπρούτζινες μπάρες). Να ξαναπούμε ότι η λύση χρήσης αλουμινίου δε θα μας άφηνε να κολλήσουμε με καλάι το σκελετό, οπότε βρεθήκαμε στο αδιέξοδο του μπρούτζου σε συνδυασμό με απουσία μικροβιδών με πάσο μηχανής...

Καθήσαμε να σκεφτούμε που μπορεί να χρησιμοποιούνται μικροβίδες με πάσο μηχανής για να δούμε πως θα προσεγγίσουμε το θέμα - τελικά μας ήρθε η έμπνευση! Μα φυσικά στα κινητά τηλέφωνα, τα μικροηλεκτρονικά και τα.... ρολόγια! Μετά από γρήγορη ερώτηση στον ωρολογοποιό μας, μάθαμε ότι προμηθεύεται τα ανταλλακτικά του από την Πραξιτέλους όπου υπάρχουν πολλά καταστήματα με είδη ωρολογοποιίας, τα οποία και έχουν σέτ με διάφορα μικροβιδάκια για ασφάλιση των κασών των ρολογιών!

Ανακαλύψαμε λοιπόν το Στάμο (http://www.stamosparts.gr/products8.php?lang=1&wh=2&trig=1) ο οποίος αντιπροσωπεύει την Ελβετική Horotec που με τη σειρά της έχει διάφορα πράγματα χρήσιμα στον... μοντελιστή! Μαζί με αυτά, και τα πολυπόθητα σέτ βιδάκια (γύρω στα 25Ευρώ)
Παραθέτουμε τον κατάλογο για τα εργαλεία:
http://horotec.ch/file/CAT_CH_OUTILS2016cv(1).pdf
και αυτόν με τα ανταλλακτικά, όπου στη σελίδα 121 έχουμε αυτό που ψάχνουμε:
http://horotec.ch/file/CAT_XX_WPS2015cv(7).pdf

Τα βιδάκια του σέτ έχουν πάσο 1.2mm ή 1.4mm. Μας προβλημάτισε η περίπτωση να χρειαστούμε κολαούζο για να ανοίξουμε σπείρωμα στο μπρούτζο - μία ερώτηση σε κατάστημα της Αθηνάς αποκάλυψε ότι κολαούζα του χιλιοστού έχουν 50 Ευρώ! Ούτε καν ρωτήσαμε για 1.2mm. Τέλος πάντων πήραμε τα υλικά μας και με την ελπίδα ότι κάτι θα σκεφτόμασταν πήραμε το δρόμο της επιστροφής στο εργαστήριο..

Με το που φτάσαμε, αρχίσαμε τις δοκιμές. Με χαρά μπορούμε να αναφέρουμε εδώ ότι καταφέραμε να βιδολογήσουμε τη βέργα του μπρούτζου χρησιμοποιώντας τα... βιδάκια ως κολαούζα! Και αυτό διότι τα βιδάκια είναι από ανοξείδωτο ατσάλι (υπόκλιση στους αξεπέραστους Ελβετούς!) και έτσι δεν κλωτσάνε! Ανοίγουμε λοιπόν τρύπα με τρυπανάκι 1mm και μετά με μία λεπτή τριγωνική λίμα ανοίγουμε λίγο την τρύπα ώστε μόλις να μπαίνει η αρχή της βίδας. Μετά, με το καλής ποιότητας μικροκατσαβιδάκι μας παίρνει περίπου 2 σκληρές στροφές μέχρι να διαπεράσει η βίδα τη βέργα και... presto! Μπορούμε να σφίξουμε το βιδάκι κάργα. Problem solved. 

[hpergm]

Χρησιμοποιούμε το προφιλόμετρό μας για να μεταφέρουμε το προφίλ της καλύπτρας στο χαρτί ώστε να στραβώσουμε τις βέργες (με το χέρι - υπομονή!) ακριβώς....

[hpergm]

Να μην ξεχάσουμε εδώ να πούμε ότι λόγω μικρού μεγέθους και τις ίσιας σχισμής του κεφαλιού της βίδας είναι αδύνατο να την σταθεροποιήσουμε με το χέρι όσο την πιέζουμε για να βιδολογήσει τη βέργα. Η λύση έρχεται από μικρής διαμέτρου σωληνάκι σιλικόνης για βοσκό τεπόζιτου glow 40αριών αεροπλάνων..

[hpergm]

Διάνοιξη οπής στην κορυφή της πρώτης αψίδας με το χέρι και τρυπανάκι 1mm και λίγο κωνικό λιμάρισμα όπως περιγράψαμε παραπάνω. Μετά, βιδολόγηση.

[hpergm]

Τοποθέτηση και βίδωμα...   Νομίζουμε ότι κάπου πηγαίνουμε...!

Βέβαια, θα βάλουμε και κόλλα πρίν την τελική συναρμολόγηση - θα χρησιμοποιήσουμε μαστίχη συναρμολόγησης δομικών υλικών - ένα ημιάκαμπτο υλικό που κολλά... τα πάντα! (Βλ. thread του FW190 - κολλήσαμε το baffle με αυτό). Πάντως τα σφίξιμο της βέργας είναι πολύ ικανοποιητικό...

[hpergm]

Εκτός από της βέργες των 6mm x 1mm που φαίνονται στις προηγούμενες φωτό, προμηθευτήκαμε και μερικές των 3mm x 0.8mm (K&S) από γνωστό κατάστημα πλαστικομοντελισμού. Ο λόγος θα εξηγηθεί παρακάτω.

Οι παρακάτω φωτό εξηγούν το ανοιχτό αυτό σημείο από παραπάνω.. Για καλή μας τύχη, το ανάγλυφο frame της καλύπτρας έχει πλάτος 9mm, οπότε τοποθετώντας μια βέργα των 3mm στο εμπρόσθιο τμήμα του αλεξινεμίου και ένα των 6mm στο συρόμενο, έχουμε πλήρη υποστήριξη χωρίς να εξέχει τίποτα!

Εδώ να πούμε ότι κάνοντας αυτό, ο πειρασμός του να βάλουμε ένα XActo ανάμεσα στις 2 βέργες για να κόψουμε την καλύπτρα εύκολα και ίσια στα 2 είναι μεγάλος...

Όμως, υπάρχει και ένα σημείο που θέλει προσοχή: εάν κόψουμε όχι στο διάκενο μεταξύ 3mm και 6 mm, αλλά πάνω από την πλατιά βέργα του συρόμενου τμήματος (π.χ. στα 5mm από τη μπροστινή ακμή της βέργας των 3mm) , θα δημιουργήσουμε αυτόματα ένα "χειλάκι" το οποίο θα μπορεί να ενθυλακώνει κάτω από το lexan του μπροστινού κομματιού, ώστε να έχουμε μια μηχανική σιγουριά ότι το συρόμενο δε θα αποκολληθεί κατά την πτήση επειδή "μπήκε ο αέρας από κάτω".

Αλλά, μέχρι στιγμής υπομονή - έχουμε και τις πίσω αψίδες. Στο μεταξύ, μας έχουν σπάσει και 2 βιδάκια μέσα στις τρύπες κατά τη διάνοιξη των σπειρωμάτων  
Όποιος δοκιμάσει ποτέ να βγάλει σπασμένη βίδα 1mm από τρύπα θα καταλάβει τον πόνο ψυχής!

[hpergm]

Όπως και σε κάθε άλλη περίοδο διακοπών, έτσι και τώρα προχωράμε το thread (ΟΚ, με ρυθμούς χελώνας...  ).

Τοποθετήσαμε και την πίσω καμάρα υποστήριξης της καλύπτρας.

[hpergm]

Σειρά τώρα για την τοποθέτηση της ράγας που θα συνδέει τις 2 καμάρες. Εδώ είναι το σημείο που φοβόμασταν όλον αυτόν τον καιρό που υλοποιούσαμε την ιδέα του μπρούτζινου σκελετού για την ανοιγόμενη διότι πρέπει να κολληθεί εκτός καλύπτρας για την αποφυγή λιωσίματος του πλαστικού. Από την άλλη, εκτός πλαστικού, μπορεί να χάσουμε την ευθυγράμμιση των μερών.  

Πρώτα κόψαμε με προσοχή τις ράγες ώστε να εφαρμόζουν τέλεια μεταξύ των καμάρων.
Μετά, ξεβιδώσαμε τις καμάρες από την καλύπτρα και τις πιάσαμε σε ένα κομμάτι ξύλο με πιάστρες - σαν jig.
Τέλος κολλήσαμε με καλάι τις ράγες με τις καμάρες (butt weld), αφού είχαμε τρίψει τις επιφάνειες με γυαλόχαρτο και απλώσει το flux προσεκτικά ώστε να το λιωμένο μέταλλο να πάει εκεί ακριβώς που θέλαμε.

[hpergm]

Τελικό αποτέλεσμα.. Φαίνεται να είναι στιβαρό.
Το καλάι άπλωσε εντός της διεπαφής των κομματιών και ίσα-ίσα που "ξέρασε" από την άλλη μεριά - τέλεια κόλληση δηλαδή!