Αντικατάσταση αλεξινέμιου σε Stinson EP (Phoenix models)

WWW Aeromodelling GR

Aeromodelling GR - IBabylon ThemeClassic YaBB SE ThemDelta TPNetBiz TPOmega TPSMF Default Theme

[isovitis]

Καλησπέρα σε όλους.

Πρόσφατα ολοκληρώθηκε η περιπέτειά μου με την αντικατάσταση του αλεξινέμιου στο ηλεκτρικό υψηλοπτερυγο Stinson EP που είχα αγοράσει πριν αρκετό καιρό και νομίζω ότι αξίζει να μοιραστώ με τους φίλους του φόρουμ φωτογραφίες από τις εργασίες αντικατάστασης του διάφανου αλεξινέμιου/καλυπτρας του μοντέλου.

Η όλη διαδικασία ξεκίνησε παραμονή της ...πρώτης πτήσης του μοντέλου, όταν και άφησα το σχετικό τμήμα του αερομοντέλου στον καναπέ για να κάνω κάποιες τελικές ρυθμίσεις στο δέκτη. Χωρίς να το καταλάβω έκατσα πάνω του και μόλις άκουσα το κράτς  άρχισε το πάρτυ. Ανταλλακτικό δυστυχώς δεν υπήρχε, αν και προσπάθησε ο τοπικός αντιπρόσωπος να με βοηθήσει, οπότε η ιδιοκατασκευή του διάφανου τμήματος ήταν μονόδρομος. Στα επόμενα ποστ θα ανεβάζω τμηματικά τις σχετικές φωτογραφίες από τη διαδικασία. Όπως θα δείτε εκανα λάθη και πολλές φορές ξεκίνησα από την αρχή αλλά ήταν καλή εμπειρία δεδομένου ότι έμαθα τεχνικές κατασκευής που αλλιώς δε θα έβλεπα ποτέ. Επ'ευκαιρία θα ήθελα να ευχαριστήσω δημοσίως και το φίλο Αργύρη που με συμβούλεψε για θέματα vacuum forming. Η εμπειρία του στο αντικείμενο ήταν κάτι παραπάνω από πολύτιμη.

[isovitis]

Μέρος 2ο: Αρχικά έγινε εκτίμηση της ζημιάς: Η καλύπτρα είχε ξεκολλήσει από το πλαίσιο (το οποίο είχε επίσης ραγίσει σε ένα σημείο) και υπήρχαν εμφανείς ρωγμές στο πλαστικό. Αφαιρέθηκε προσεκτικά, ενισχύθηκε απέξω με κομμάτια balsa 8-10mm και την έβαλα σε μια παλιά λεκάνη για να κάνω ένα αντίγραφο με υγρό Giluform (χρειάστηκα περίπου 3 κιλά). Όπως θα δείτε έφτιαξα με καλαμάκια αυλούς έτσι ώστε κατά το vacuum forming ο εγκλωβισμένος αέρας σε δυσπρόσιτα σημεία του καλουπιού να μπορεί να φύγει με ευκολία. Παράλληλα με το καλούπι (το άφησα ...ένα μήνα συνολικά στην άκρη, δεδομένων και των υποχρεώσεων της καθημερινότητας = περιορισμένος χρόνος για το χόμπι) αφαίρεσα το oracover από το σκελετό, καθάρισα καλά το ξύλινο πλαίσιο, το έβαψα στα εσωτερικά σημεία της καμπίνας και αντικατέστησα / σιδέρωσα με νέο φιλμ oracover (ευτυχώς ο κατασκευαστής ανέφερε τους κωδικούς χρώματος οπότε γλύτωσα τη μέθοδο "Μ.Τ.Μ"=με το μάτι.

[isovitis]

Μέρος 3ο: Το καλούπι καθαρίστηκε καλά (όσο μπορούσα δηλαδή) από τα υπολείμματα πλαστελίνης και στα σημεία που είχαν αποτυπωθεί οι ρωγμές του αρχικού αλεξινέμιου, τα σημεία τρίφτηκαν με ταχυτροχό και υγρά ντουκόχαρτα 600-1000 βαθμών. Όταν το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό αποφάσισα να προχωρήσω στο επόμενο βήμα, δηλαδή τη μηχανή (ιδιοσυσκευή?) για vacuum forming.

"Η μηχανή"

Δεν είναι τίποτα παραπάνω παρά ένα κουτί από φύλλα κοντρα πλακέ με μία τρύπα στα πλάγια για τη σύνδεση οικιακής σκούπας και ένα πλαίσιο με βίδες για συγκράτηση των φύλλων προς διαμόρφωση. Οποιοσδήποτε μπορεί να μπεί στο διαδίκτυο και να κατασκευάσει μία παράμοια συσκευή βάσει φωτογραφιών/σχεδίων, αλλά εμένα η προσπάθειά μου δε δούλεψε για διάφορους λόγους, παρόλο που δοκίμασα 3 φύλλα PETG 0,5 & 0,7mm ειδικά για τέτοια χρήση. Οι κύριοι αποτυχίας -κατά την ταπεινή μου άποψη- ήταν οι παρακάτω:

1.) Έλλειψη δυνατής συσκευής αναρρόφησης (η σκούπα ήταν πολύ αδύναμη).
2.) Χοντροκομμένη κατασκευή με μη-ικανοποιητική διατήρηση κενού μεταξύ πλαισίου συγκράτησης φύλου PETG και κουτιού.
3.) Αδυναμία ελέγχου θερμοκρασίας θέρμανσης φύλλου (χρησιμοποίησα ένα οικιακό φούρνο).

[isovitis]

Συνέχεια φωτογραφιών μηχανής vacuum forming:

[isovitis]

Συνέχεια φωτογραφιών μηχανής vacuum forming και μία από τις (πολλές) αποτυχημένες απόπειρες καλουπώματος της καλύπτρας (συνολικά έκανα περίπου 20 προσπάθειες ):

[isovitis]

Μέρος 4ο: Αφού έσπασαν -ολίγον- τα νεύρα μου, ένα απόγευμα έφτιαξα καφέ και σκέφτηκα τι επιλογές είχα πριν καταλήξει στα σκουπίδια του καλούπι και γενικότερα η προσπάθεια επισκευής του αλεξινέμιου. Βρήκα στο διαδίκτυο μία εταιρία στο Μοσχάτο που ασχολείται με 3d printing και vacuum forming και τους εξήγησα στο τηλ τι ήθελα να κάνω. Κλείσαμε ραντεβού και πήγα με το καλούπι. Έγιναν δοκιμές σε PETG 0,5mm σε κατάλληλη μηχανή αλλά το αντίγραφο είχε μεγάλη ελαστικότητα συν του ότι το αρχικό αλεξινέμιο της Phoenix ήταν 0,7-0,8mm οπότε δε το ρίσκαρα. Τελικά δοκιμάσαμε φύλλα 1mm και το αποτέλεσμα ήταν επιτέλους το επιθυμητό (PS: Όταν το είδα να βγαίνει το πρώτο αντίγραφο από το καλούπι ...συγκινήθηκα  ). Για να είμαστε καλυμμένοι βγάλαμε 4 αντίγραφα και επέστρεψα σπίτι με ένα μεγάλο χαμόγελο.

Φωτογραφίες από τη διαδικασία:
 

[isovitis]

Μέρος 5ο (και τελευταίο): Έκοψα προσεκτικά τρία αντίγραφα από το πλεονάζον υλικό και κράτησα το καλύτερο προς τοποθέτηση. Με ταινία μασκαρίσματος πλαστικομοντελισμού (η κίτρινη στις φωτογραφίες) διαμόρφωσα ένα χείλος 5-7mm περιμετρικά του τελείωματος της καλύπτρας έτσι ώστε να γυαλοχαρτιστεί προσεκτικά από την εσωτερική πλευρά για μεγαλύτερη πρόσφυση. Στη συνέχεια η καλύπτρα κολλήθηκε με epoxy 2 συστατικών στο ξύλινο πλαίσιο και στα σημεία επαφής καλύφθηκε με oracover για αισθητικούς λόγους όπως είχε κάνει και η Phoenix.

Όταν τελείωσε και αυτο το βήμα έφτιαξα ένα καφέ ακόμα και απόλαυσα το αποτέλεσμα (5 μήνες σύνολο αλλά δε βαριέσαι). Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και συγγνώμη για τις φωτογραφίες (έχω μία υποψία ότι δεν είμαι πολύ καλός στο συγκεκριμένο τομέα).

[ArgyrisGiannetakis]

Εγινε καταπληκτικό φίλε Θανάση! 

[carapis]

     Mπράβο για την υπομονή-επιμονή και το αποτέλεσμα...!!! 

   Χρησταρας

[isovitis]

Εγινε καταπληκτικό φίλε Θανάση! 

Σε ευχαριστώ πολύ Αργύρη! Αν δε βοήθαγες με συμβουλές ακόμα θα ψαχνόμουν!

[isovitis]

     Mπράβο για την υπομονή-επιμονή και το αποτέλεσμα...!!! 

   Χρησταρας

Χρηστάρα να σαι καλά!