Top Flite FW190 A3 ARF για 50cc

WWW Aeromodelling GR

Aeromodelling GR - IBabylon ThemeClassic YaBB SE ThemDelta TPNetBiz TPOmega TPSMF Default Theme

[hpergm]

Κάτι που μας απασχόλησε ήταν και το kill switch. Δεν πετάμε ποτέ χωρίς αυτό gas αεροπλάνο. Η διαφορά του με κάποιο μηχανικό διακόπτη/servo/τσόκ που χρησιμοποιούν αρκετοί φίλοι είναι ότι εάν χαθεί το σήμα του δέκτη τότε η ανάφλεξη ανακόπτεται αυτόματα και δεν πάει το αεροπλάνο 40χλμ μακρυά (30min τεπόζιτα είναι συνηθισμένα στα gas). Οπότε το servo δε βοηθά σε περίπτωση απώλειας σήματος, αλλά μόνον απασφάλισης, π.χ., ντίζας. Θέμα ασφαλείας #1. 

Προμηθευτήκαμε το RCExl V2 το οποίο και είναι opto-coupled (πάντα!) - δηλ. γαλβανικά απομονωμένο- και αλλάξαμε το βύσμα εισόδου ισχύος σε Deans για να ταιριάζει με τις μπαταρίες μας.

Το μεγαλύτερο θέμα εδώ ήταν το LED ένδειξης επαφής. Στα ακροβατικά μας το βάζουμε σε περίοπτη θέση για να ξέρουμε ανά πάσα στιγμή (στο έδαφος, με μηχανή σταματημένη - εννοείται) εάν η ανάφλεξη είναι ON. Θέμα ασφαλείας #2.

Για το συγκεκριμένο scale αεροπλάνο έπρεπε κάπου να το κρύψουμε αφ' ενός αλλά αφ' ετέρου να μπορούμε να το βλέπουμε τουλάχιστον στο έδαφος. Μας προβλημάτισε πολύ αυτό διότι η λύση π.χ. να τα τραβήξουμε πίσω μέχρι το cockpit θέτει θέματα μεταφοράς παρεμβολών από την ανάφλεξη μπροστά κοντά στο δέκτη πίσω... 

Εδώ θα πούμε ότι σχεδιάζουμε την εγκατάσταση να κρατά απόσταση 20cm μετσξύ οποιουδήποτε ηλεκτρονικού έχει σχέση με τη μηχανή και του δέκτη.

Τελικά μας φώτισε και αποφασίσαμε να βάλουμε το LED εντός των ανοιγμένων εξατμίσεων - όπου είναι ορατό εάν κοιτάξει κανείς καλά, αλλά όχι στον αέρα! 

[hpergm]

Προχωρώντας με τα ηλεκτρονικά του κινητήρα, σειρά έχουν οι τηλεμετρίες. Θα "κατεβάσουμε" στροφές και θερμοκρασίες κυλίνδρων (x3). Χρησιμοποιύμε sensors της Jeti.

Τις στροφές αποφασίσαμε να τις τραβήξουμε από το out pin της ανάφλεξης. Έτσι αποφεύγουμε τον οπτικό αισθητήρα που είναι δύσκολος να στηριχθεί σωστά μπροστά - ειδικά τώρα με το "scale" radial.

[panioul]

Έκτορα μου άρεσε πολύ η θέση του LED της ανάφλεξης!! Καλά κρυμμένο αλλά και εμφανές στο έδαφος!! Μία ερώτηση έχω....γιατί λάστιχα στην ηλεκτρονική και όχι tire up;;; Είναι προσωρινό ή θα τα αφήσεις έτσι;; Επίσης αν η Jeti παίρνει μετρήσεις από το out της ηλεκτρονικής τότε είσαι πολύ τυχερός... Στη Futaba δεν συνεργάζεται με τίποτα και θέλει δικό της στροφόμετρο. Πραγματικά κρίμα γιατί οι περισσότερες πλέον ηλεκτρονικές έχουν έξοδο για στροφόμετρο και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί απευθείας... Ελπίζω η Futaba να το προσέξει αυτό...

[hpergm]

Παναγιώτη..! Η απουσία σου έγινε αισθητή στο thread - welcome back!  

Τα λάστιχα δένουν την ανάφλεξη μια χαρά και σφικτά ενώ αφήνουν και αρκετό τζόγο για τους κραδασμούς - η Top Flite κάτι ξέρει. Τα tie wraps θα έσφιγγαν πιο πολύ...

Όσο για το στροφόμετρο: η Jeti βγάζει 2 μοντέλα αισθητήρων - το οπτικό και ένα για ηλεκτρικά μοτέρ που παρεμβάλλεται μεταξύ των φάσεων ισχύως από το controller στο μοτέρ και μετρά στροφές και Watt. Διαβάσαμε από τα fora στο εξωτερικό παραδείγματα χρήσης του δεύτερου για pick up σημάτων από την έξοδο RCEXl αναφλέξεων με επιτυχία - είπαμε να το δοκιμάσουμε και εμείς! Θα δούμε. Πάντως με out pin από DA Ignition δε δουλεύει...

Τα πιο δύσκολα πάντως ήταν οι θερμοκρασίες.. Δυστυχώς η Jeti δίνει αισθητήρες με θερμοστοιχεία που είναι σε θηλιά για να περαστεί ανάμεσα σε ψύκτρες και να σφίξει. Το οποίο είναι ΟΚ για δίχρονους, αλλά για 4χρονους, με τα ωστήρια μπροστά ή/και το σωληνάκι εισαγωγής πίσω δεν αφήνει τη θηλιά να σφίξει γύρω από τον κύλινδρο κανονικά..   Και οι αισθητήρες έρχονται με τα θερμοστοιχεία κατευθείαν κολλημένα πάνω στην πλακέτα...!  

Χρειάστηκε εγχείρηση (κόψιμο περιτυλίγματος, ξεκόλλημα καλωδίων, πέρασμα γύρω από κυλίνδρους, επανακόλληση).

[hpergm]

Μετά ο πονοκέφαλος ήταν στην τοποθέτηση και την όδευση: το ενεργό στοιχείο μέτρησης τοποθετήθηκε όσο το δυνατόν κοντύτερα στις εξαγωγές για άμεση απόκριση αλλά πάντα από την πίσω πλευρά για να μην επηρεάζεται από το cooling flow. Επίσης προσπαθήσαμε να περάσουμε τα καλώδια όσο το δυνατόν μακρύτερα γύρω από την ανάφλεξη. Χρησιμοποιήσαμε και πάλι αυτοκόλλητες βάσεις δεματικών. Οι πλακέτες των αισθητήρων μπήκαν σε armaflex για μόνωση από θερμοκρασίες και κραδασμούς και τοποθετήθηκαν όσο το δυνατόν μακρύτερα από την ανάφλεξη (δηλ. στο κάτω μέρος engine box).

Σημ. Στις φωτό το αεροπλάνο είναι τοποθετημένο ανάποδα στη βάση εργασίας του

[hpergm]

"Houston we have good telemetry"  

Χρησιμοποιήσαμε 2 διπλούς αισθητήρες (γι'αυτό και στη φωτό υπάρχουν 4 ενδείξεις) για να καλύψουμε τους 3 κυλίνδρους ξεχωριστά:  2/Α = Νο. 1 Κύλινδρος (top), 3/Α & Β = Νοs. 2 & 3.

Περισσεύει ένα spare θερμοστοιχείο (2/Β), το οποίο διαβάζει θερμοκρασία περιβάλλοντος εντός του cowl δίπλα στις πλακέτες των αισθητήρων μέσα στο Armaflex τους - οι οποίες έχουν όριο λειτουργίας τους 85C, οπότε και θα μπορούμε να ελέγχουμε την κατάσταση εκεί μέσα, δίπλα στην εξάτμιση.

Τα δεδομένα θα χρησιμοποιηθούν για να στέλνουν Alarms κάτω σε περίπτωση υπερθέρμανσης - ανά κύλινδρο. Θα ξέρουμε έτσι πάντα πότε κινδυνεύουμε από flame out και από ποιόν κύλινδρο, αυξάνοντας την ασφάλεια του (όχι και τόσο φθηνού) μοντέλου κάνοντας τις ανάλογες μανούβρες για να επαναφέρουμε θερμοκρασίες.

Σε περίπτωση που δούμε ότι τα alarms έρχονται κατά συρροή σε νορμάλ συνθήκες πτήσης (δηλ. όχι σε κάνα prop-hang  ) τότε θα μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε τα σήματα για ενεργοποίηση active μέτρων όπως εξτρά cooling (π.χ. εγκατάσταση εξτρά περσίδων στο πάνω μέρος του cowl που θα ανοίγουν π.χ. με ένα micro servo). Ακόμα πιο advanced θα ήταν ένα servo ρύθμισης... της βελόνας.

Για να είμαστε ειλικρινείς όλως, καλά είναι όλα αυτά και πλέον εφικτά/οικονομικά λόγω προόδου της τεχνολογίας. Επειδή όμως είμαστε κατά βάθος υπέρμαχοι του KISS, θεωρούμε ότι η απλότητα μιας καλής βασικής λύσης (baffling και επαρκής/φιλοσοφημένος εξαερισμός) είναι 1000% προτιμότερη από πλειάδα σύνθετων λύσεων που απλά διαχειρίζονται  τις παρενέργειες ενός άλυτου προβλήματος... 

[panioul]

Σας παρακολουθώ Έκτορα και ας μην γράφω!! Μου αρέσει πάρα πολύ η μεθοδική σου δουλειά που είναι πάντα συνδεδεμένη με θεωρία!! 
Η ένστασή μου για τα λαστιχάκια είναι μόνο και μόνο γιατί θα πρέπει να έχεις ένα πράγμα ακόμα στη λίστα σου το οποίο θα πρέπει να ελέγχεις και να αλλάζεις πολύ τακτικά...Είμαι πολύ περίεργος να δούμε τις θερμοκρασίες στον αέρα και να τις συγκρίνουμε με τις τιμές από την μονοκύλινδρη που θα έχω και εγώ.

[hpergm]

Σας παρακολουθώ Έκτορα και ας μην γράφω!! Μου αρέσει πάρα πολύ η μεθοδική σου δουλειά που είναι πάντα συνδεδεμένη με θεωρία!! 
Η ένστασή μου για τα λαστιχάκια είναι μόνο και μόνο γιατί θα πρέπει να έχεις ένα πράγμα ακόμα στη λίστα σου το οποίο θα πρέπει να ελέγχεις και να αλλάζεις πολύ τακτικά...Είμαι πολύ περίεργος να δούμε τις θερμοκρασίες στον αέρα και να τις συγκρίνουμε με τις τιμές από την μονοκύλινδρη που θα έχω και εγώ.

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά η θεωρία θα ...δείξει στην πράξη  . Όσο για τις θερμοκρασίες - εγώ να δείς περιέργεια...! Θα τα ανεβάσω βέβαια..

[hpergm]

Προχωράμε με μικροδουλειές τελειωμάτων εδώ και εκεί.
Λεπτομέρειες θα μου πείτε, αλλά με μεγάλο αντίκτυπο στην αξιοπιστία της κατασκευής και στη φιλικότητα χρήσης.

Κατ'αρχάς η τοποθέτηση των υπολοίπων ηλεκτρονικών. Χρησιμοποιούμε 14-κάναλο δέκτη Jeti καθώς και ένα διπλό regulator Max BEC2. Το καλό με το δέκτη αυτό είναι ότι έχει βύσμα Multiplex για την τροφοδοσία του, οπότε μπορεί να σηκώσει πολλά Amperes. Το regulator πάει μέχρι.... 20! Όχι ότι θα τα χρειαστούμε σε ένα scale σκάφος, αλλά εάν μας ξαναπιάσει το acro, θα έχουμε set-up που θα αντέχει..

Ο δέκτης τοποθετήθηκε στην πλατφόμα που δίνει η Topflite και πιάστηκε με λωρίδες Αrmaflex και Velcro tie wraps. Το regulator μπήκε πάνω σε ποδαράκια hardwood και βιδώθηκε σταθερά. Τα LEDάκια του φαίνονται από πάνω όταν το gun hood είναι εκτός. Η τροφοδοσία γίνεται από 2 1500άρες δίσελλες Lipo μέσω Deans. Θα πιαστούν και αυτές στις πλατφόρμες τους με Velcro straps. Ο διακόπτης του Regulator είναι τύπου Normal OFF (βασικά ένα jumper), που σημαίνει ότι εάν σπάσουν τα καλώδια ή γίνει κάτι άλλο, ο δέκτης δεν ξεμένει.

[hpergm]

Σημαντικό θέμα είναι και η τοποθέτηση των κεραιών. Αυτές πρέπει να είναι στις 90 μοίρες και μακρυά από μεταλλικά στοιχεία και βεβαίως την ανάφλεξη. Για να στηρίξουμε τα στοιχεία,.... δανειστήκαμε ένα "σπαστό" καλαμάκι, το οποίο και στηρίχθηκε στο πίσω former του cokpit. Μπορέσαμε έτσι να οδηγήσουμε το ένα στοιχείο της κεραίας 90 μοίρες κατακόρυφα χωρίς πρόβλημα. Το άλλο στοιχείο της κεραίας τοποθετήθηκε στο πάτωμα της ατράκτου και στερεώθηκε με στήριγμα για σωληνάκι αέρα (έτυχε να ταιριάζει).

Στο κατακόρυφο επίπεδο, τα στοιχεία είναι στις 90 μοίρες, ενώ σε σχέση με τον άξονα του αεροπλάνο είναι στις 45 μοίρες για να μην έχουμε πολλά "τυφλά" όταν μας έρχεται.

Τα καλώδια των κεραιών (ανενεργά σε θέματα σήματος) στηρίχθηκαν προσεκτικά σε φοαμένια στηρίγματα σερβοκαλωδίων για να μην κοπανάνε δεξιά-αριστερά ή πιαστούνε και τραβηχτούν από κανένα servo horn....

[hpergm]

Κλείσαμε και τα πλαινά planeum από τις γρίλλιες εξαερισμού με λεπτή balsa...

(Θυμίζουμε: για να μην επικοινωνούν οι υποπιέσεις με το εσωτερικό της ατράκτου από όπου το καρμπιρατέρ ρουφάει αέρα).

[hpergm]

Και τώρα κάτι πιο "ζόρικο"... Ρυθμίσεις κινητήρα με το cowl επάνω.

Κατασκευή "οδηγών" για μακρυά κατσαβιδάκια, τα οποία ρυθμίζουν τη μικρή και τη μεγάλη βελόνα.

Εδώ να πούμε ότι τα extensions στις μεγάλες βελόνες είναι ελαφρώς ανθυγειηνά, ιδιαιτέρως αυτά που έχουν μεγάλο μήκος (εδώ το cowl έχει διάμετρο... 25 πόντους) διότι "χαρχαλεύουν" τις βόλτες και τα λαστιχάκια σιγά-σιγά και μετά άντε να κρατήσει ρύθμιση η μηχανή...  

Έτσι, βάλαμε ένα βιδάκι Allen M2 μέσα στην υποδοχή της μεγάλης βελόνας, και αφού το ασφαλίσαμε με σκουλικόβιδα, πήραμε το Dremel και κόψαμε μία εγκοπή για να δέχεται ίσιο κατσαβίδι (αυτά είχαμε ώς μακριά εργαλεία...)

Μετά, ξανα.....δανειστήκαμε 2 καλαμάκια από την κουζίνα και κόψαμε 2 βάσεις από κόντρα πλακέ (δεξιά μεγάλη, αριστερά μικρή βελόνα) - οι οποίες βιδώθηκαν πάνω στο firewall.

[hpergm]

Μετά, η κλασσική τεχνική σημαδέματος για τις τρύπες του cowl με χαρτόνια.
Αποτέλεσμα σχεδόν "άφαντο" , αφού οι τρύπες είναι μικρές και πέφτουν πάνω σε μαύρο φόντο.

Τα κατσαβίδια πέφτουν "καρφί" στις βελόνες. 

[hpergm]

Με αυτά βασικά κλείνουμε και το διαμέρισμα του κινητήρα - δε μένει κάτι άλλο, εκτός από πρόσθεση βάρους για να ζυγίσει (εάν χρειαστεί) και ίσως πλαινά τοιχώματα στα ανοίγματα του Baffle εάν δούμε υψηλές θερμοκρασίες στις δοκιμές (που δέ νομίζουμε λόγω καλού εξαερισμού πλέον...).

Σειρά έχει η τοποθέτηση του tank, τελειώματα στηρίξεων της μπαταρίας ανάφλεξης και του kill switch και τα ηλεκτρολογικά της ατράκτου τελειώνουν.  

Έχουμε όμως μερικά κατασκευαστικά ακόμα: τη στήριξη του canopy και τα τελειώματα του cockpit.

[Markhelis]

Με το καλό να τελειώσουν και αυτά και μετά καλές πτήσεις να έχεις με πάντα καλές προσγειώσεις!! 

Η παρουσίασή σου είναι φοβερή!!