Κατασκευή του πρώτου μου αεροπλάνου - SIG Kadet LT 40

  Καταστήματα
  Κεντρική σελίδα
  Αρθρα
  Links
  Σύλλογοι
  Γιατί αυτή η σελίδα;

WWW Aeromodelling GR

Aeromodelling GR - IBabylon ThemeClassic YaBB SE ThemDelta TPNetBiz TPOmega TPSMF Default Theme

[Μάνος Κουμιώτης]

Αγαπητοί φίλοι καλημέρα,

παρακολουθώ τις συζητήσεις που διεξάγονται στο Forum εδώ και ένα χρόνο περίπου που το ανακάλυψα, όταν μετά από χρόνια η επιθυμία να ασχοληθώ με τον αερομοντελισμό ξαναγεννήθηκε. Μέσα από τις σελίδες του όπως και από το βιβλίο του κου Κωνσταντακάτου έμαθα πολλά και επιστρέφω σε αυτές σε κάθε ευκαιρία ή ανάγκη.

Η επαφή μου με τον αερομοντελισμό ξεκίνησε από τα παιδικά χρόνια με ένα control line μοντέλο της Cox που πέταξα μια - δυο φορές στο μοντελοδρόμιο που υπήρχε μέχρι πριν 15 - 20 χρόνια στο Γουδί. Σχολεία, φροντιστήρια και αθλητισμός έφεραν την αποστασιοποίηση από τον χώρο οπότε και φθάνουμε περίπου στο 1990 όταν αγοράζω το πρώτο μου εκπαιδευτικό (το Heron της MPM) το οποίο και κατασκευάζω σχεδόν ολόκληρο πριν οι απαιτήσεις του επαγγελματικού στίβου οδηγήσουν και πάλι στην αδυναμία ενασχόλησης. Η συνέχεια μάλλον προβλέψιμη: περισσότερες δουλειές, οικογένεια και άλλο ακριβό χόμπι (μόνιμα ψάχνω για πλήρωμα στο μικρό μου ιστιοπλοϊκό σκάφος για αγώνες - όποιος ενδιαφέρεται καλοδεχούμενος!) δεν επιτρέπουν την περαιτέρω εμπλοκή. Το μοντέλο ωστόσο δεν καταστράφηκε  έστω και εάν μεταμορφώθηκε μετά από απαίτηση της συζύγου στο φωτιστικό του δωματίου μας που ακόμη και σήμερα είναι το τελευταίο πράγμα που βλέπω πριν κοιμηθώ και το πρώτο όταν ξυπνήσω  .

Φθάνουμε λοιπόν στο περυσινό φθινόπωρο οπότε κάνω και την πρώτη μου σπασμωδική κίνηση αγοράζοντας ένα μεταχειρισμένο αεροπλάνο από το Ebay. Ως συνήθως με αυτά τα πράγματα η κίνηση ήταν λανθασμένη κάτι που έγκαιρα ανακάλυψα από αυτές τις σελίδες πριν πάω το σπάσω και απομακρυνθώ και πάλι από τον χώρο. Την ίδια στιγμή όμως το λάθος αυτό προσέφερε αρκετό εξοπλισμό - ο οποίος σταδιακά συμπληρώνεται - αλλά και την ευκαιρία για πρακτική επαφή και εξοικείωση με το αντικείμενο.

Δύσκολη επαγγελματικά χρονιά δεν επιτρέπει περισσότερα αλλά κατά την διάρκεια επαγγελματικού ταξιδιού στις ΗΠΑ και η γνωριμία με Γερμανό συνάδελφο ο οποίος σε κάποια ανάπαυλα με πήρε μαζί του για "βόλτα και ψώνια", οδήγησαν στην αγορά του Kit ενός SIG Kadet LT 40 και του αντίστοιχου κινητήρα του, που περίμεναν υπομονετικά μέχρι πριν λίγες μέρες την ευκαιρία για μια σωστή επιστροφή στην ενασχόληση με τον αερομοντελισμό. Ναι όπως αντιλαμβάνεστε συμμερίζομαι την άποψη όσων υποστηρίζουν ότι δεν μαθαίνεις σωστά εάν δεν το χτίσεις από την αρχή.

Έτσι και αφού μετά τα παραπάνω - τα οποία ελπίζω να μην σας κούρασαν πολύ - ξεκινάω την κατασκευή του εκπαιδευτικού μου αεροπλάνου το οποίο θα ήθελα να παρουσιάσω σταδιακά από εδώ ζητώντας και τις συμβουλές σας στη διάρκεια της κατασκευής πριν έρθει η στιγμή της πτήσης για τη οποία και πάλι θα ζητήσω τη βοήθεια σας.

Ξεκινάμε λοιπόν:


Αυτός είναι ο χώρος εργασίας μου. Ένα γραφείο πάνω στο οποίο τοποθετήθηκε ένα κομμάτι επίπεδο φελιζόλ. Περιφερειακά τοποθετήθηκαν τα εργαλεία ενώ στον τοίχο κολλήθηκαν οι διατομές του φτερού.


Η πρώτη κίνηση ήταν η κόλληση των ενισχύσεων στα Main wing spar (πρέπει να βελτιωθώ λίγο στους τεχνικούς όρους!).

Για να δουλέψω πάνω στο σχέδιο, το έβγαλα φωτοτυπία και έκοψα το τμήμα του αριστερού φτερού με το οποίο και αρχίζω την κατασκευή. Πάνω από την φωτοτυπία τοποθέτησα ένα φύλο διαφανούς χαρτιού για την αποφυγή καταστροφής του από τις κόλες. Προς το παρόν χρησιμοποιώ T pins και κυανοακρυλική κόλα. Έχω διαβάσει πολλά για τις κόλες και έχω ήδη αρχίσει να προβληματίζομαι εάν πρέπει να συνεχίσω με αυτό το είδος.

Εδώ έχω κάνει δοκιμαστική τοποθέτηση των spar (θα μάθω τους όρους υπόσχεση!) χωρίς κόλα προκειμένου να δω εάν χρειάζονται κόψιμο, τρίψιμο κλπ πριν κολληθούν ώστε να μειωθούν τα κενά ανάμεσα τους.

Και εδώ έκανα το πρώτο λάθος. Αν και στις οδηγίες υπογραμμίζεται ότι το σχέδιο μπορεί να συρρικνωθεί λόγω υγρασίας και λοιπά και ότι θα πρέπει η τοποθέτηση των spars να γίνει σύμφωνα με τις εγκοπές του trailing edge, βιάστηκα και έκοψα το Main wing spar σύμφωνα με το μήκος του σχεδίου με αποτέλεσμα τώρα που τοποθέτησα το trailing edge να συνειδητοποιήσω ότι υπάρχει μια μικρή απόκλιση της τάξη του ενός - ενάμισι χιλιοστού που είναι σημαντική ώστε να την αφήσω έτσι. Η σκέψη που κάνω είναι να τοποθετήσω ένα κομματάκι μπάλσα στο spar για να καλύψω την εγκοπή η οποία θα αγκάλιαζε το Main wing spar και πάνω πλέον σε αυτό το τμήμα του spar να κολλήσω άλλο ένα φυλλαράκι μπάλσα για να καλύψω το κενό στην κόλληση του με το Main wing spar. Εδώ προκύπτει και ο προβληματισμός μου: ενδείκνυται αυτή η μέθοδος για τη διόρθωση του λάθους υπό την έννοια ότι θα προσφέρει αρκετή αντοχή σε αυτό το σημαντικό δομικό στοιχείο της πτέρυγας; Οι απόψεις σας καλοδεχούμενες.

Για το πρώτο μου post σε αυτό το Forum νομίζω ότι ήδη τα παραπάνω είναι πολλά. Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και ανυπομονώ να γίνω ενεργό μέλος της παρέας σας.

Φιλικά,

Μάνος
 

[ggeorge42]

Μάνο,

Πρώτα απ' όλα καλώς ήρθες και καλή αρχή.
Αφού παρακολουθείς το forum θα διαπίστωσες ήδη την ποσότητα των πληροφοριών που περιέχονται στο βιβλίο του jkon,
αλλά και στα posts. Δεν είμαι απ' τους πιο έμπειρους αλλά είμαι κι εγώ της άποψης ότι η κατασκευή του μοντέλου είναι η καλύτερη αρχή κι ας μπαίνεις λίγο στα βαθειά.
Το Kadet βέβαια είναι κλασικό και καλά έκανες και το διάλεξες.

Όσο αφορά το πρόβλημα με τα spars, κατάλαβα τι έγινε αλλά δεν κατάλαβα την εξήγηση για τον τρόπο διόρθωσης (ίσως είναι και θέμα ορολογίας). Θα κάνω λοιπόν μια γενική παρατήρηση:

Το βασικό θέμα στα φτερά είναι η συμμετρία και η αποφυγή στρεβλώσεων. Δεν πειράζει αν βγούν 1-2 χιλιοστά πιο κοντά, φτάνει να είναι το ίδιο και στα δύο φτερά.

Εγώ στη θέση σου θα άνοιγα καινούργιες εγκοπές στο χείλος εκφυγής, εκεί που μπαίνουν οι αεροτομές και θα τις κόλαγα βάσει του σχεδίου. ΝΑΙ, μπορεί να είναι λίγο συρρικνωμένο, αλλά παραμένει ο καλύτερος οδηγός για τη συναρμολόγηση.
Μετά θα έκλεινα τις υπάρχουσες εγκοπές με μπάλσα.

Βεβαιώσου ότι και το σχέδιο του άλλου φτερού είναι ακριβώς ίδιο σε διαστάσεις, ή χρησιμοποίησε το ίδιο αφού το λαδώσεις για να γίνει διαφανές και το γυρίσεις ανάποδα.
Όταν αρχίσεις την επικάλυψη (μερική απ' όσο θυμάμαι) του φτερού με φύλλο μπάλσα πρόσεξε να μην σου στραβώσει το φελιζόλ στην επιφάνεια εργασίας γιατί στη συνέχεια θα στραβώσει και το φτερό.

Ελπίζω να βοήθησα,
Γιώργος

[Γιάννης Κωνσταντακάτος]

Φίλε Μάνο,

Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι θέλεις να κάνεις για να διορθώσεις το "λάθος" στο μήκος του spar.

Οπως σου είπε και ο ggeorge42 δεν έχει σημασία το ακριβές μήκος του φτερού, αρκεί να  είναι συμμετρικές οι δύο έδρες.
Δεν θα καταλάβει τίποτε το αεροπλάνο ακόμα και αν το κάνεις μικρότερο δυο-τρείς πόντους από κάθε πλευρά.

Βάλε λοιπόν όλα τα πλευρίδια στις θέσεις που είναι οι εγκοπές του Χείλους Εκφυγής, και το τελευταίο φέρε το πιό μέσα να καθήσει επάνω στην άκρη του spar.

Δεν χρειάζεται να ανοίξεις νέα εγκοπή για αυτό το τελευταίο, στο χείλος εκφυγής. Κόψε το στο πίσω μέρος και κόλλα το στο μπροστινό μέρος του χείλους εκφυγής. Κόλλα στο εσωτερικό της ένωσης ένα τριγωνάκι μπάλσα να δέσει.

Κόψε όλα τα χείλη στο νέο τους μήκος.


jkon (θείος Γιάννης)

[mastoras]

Γεια σου φιλε manos. Πολυ καλα εκανες που εριξες φωτο στην συζητηση. Δειχνοντας τα σταδια της κατασκευης βοηθας και καποιους που θελουν να περασουν σε αυτην την διαδικασια. Οσο για τις ορολογιες δεν φτιαχνεις και ενα καταλογο μια και τα μαθαινεις τωρα, να μαθουμε και εμεις που δεν ξερουμε τιποτα απο αγγλικα.

Στειλε φωτο του μοντελου SIG KADET,και καθε σταδιο της κατασκευης. Και μια μικρη περιγραφη για καθε φωτο. Νομιζω ενδιαφερουν αρκετους .                                           
                                                     καλη συνεχεια ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Y.Γ. Ξεχασα να σε καλοσωρισω  .καλως μας ηρθες .

[Μάνος Κουμιώτης]

Αγαπητοί φίλοι ευχαριστώ για το καλωσόρισμα και τις συμβουλές σας μέχρι στιγμής. Θα ακολουθήσω τις οδηγίες σας και θα κολλήσω το τελευταίο πλευρίδιο σύμφωνα με το μήκος της κεντρικής δοκού. Η διαφορά του μήκους του χείλους εκφυγής θα είναι ενάμισι χιλιοστό και θα φροντίσω να φτιάξω συμμετρικό και το δεξί φτερό. Αν και τη  γενική οδηγία "μέτρα 2 φορές και κόψε 1" την ακολουθώ πιστά, έπεσα θύμα της βιασύνης μου και δεν διάβασα πολλές φορές το μάνουαλ για να προβλέψω τις επόμενες κινήσεις και να αποφύγω τα λάθη, κάτι που κάνω τώρα.Έτσι θα χαρακτηρίσω ανόητο το λάθος μου καθώς εάν είχα διαβάσει νωρίτερα τις οδηγίες κατασκευής θα είχα αποφύγει να βιαστώ να κόψω την κεντρική δοκό σύμφωνα με το σχέδιο καθώς τώρα ανακαλύπτω ότι υπάρχουν διαφορές με το χείλος εκφυγής που όμως επισημαίνονται ως ενδεχόμενο στις οδηγίες. Όπως μπορείτε να παρατηρήσετε και στην τελευταία φωτογραφία, στην πλειοψηφία των εγκοπών του χείλους εκφυγής υπάρχει σύμπτωση με το σχέδιο, κάτι που όμως δεν συμβαίνει όσο πλησιάζουμε προς το ακραίο πλευρίδιο.

Mastoras: ο κος Γιάννης έχει φροντίσει πριν από εμάς για μας: εδώ μπορείς να βρεις όλους τους απαραίτητους όρους: http://jkon.aeromodelling.gr/ninter-009.htm

Σας ευχαριστώ και ελπίζω σε λίγες μέρες να έχω σημειώσει κάποια πρόοδο στην κατασκευή για να σας παρουσιάσω.

Μάνος

[Μάνος Κουμιώτης]

Αγαπητοί φίλοι,

οπλισμένος με τις συμβουλές που μου δώσατε αλλά και λίγο διαβασμένος πια για τη συνέχεια, κατάφερα χτες το βράδυ να προχωρήσω την κατασκευή της πτέρυγας κολλώντας όλα τα πλευρίδια αλλά και τις εγκάρσιες ενισχύσεις μεταξύ τους.

Για να εξασφαλίσω ότι τα πλευρίδια θα κολληθούν κάθετα στις κεντρικές δοκούς χρησιμοποίησα μεταλλικές γωνιές που είχα αγοράσει από το Praktiker. Δύο - τρεις γωνιές σε κάθε πλευρά των πλευριδίων προσέφεραν ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν και χρειάστηκε προσοχή για να μην κολλήσουν και αυτές πάνω τους με την ταχύτητα που στεγνώνει η κυανοακρυλική. Η αλήθεια είναι ότι χωρίς να μου έχουν δημιουργήσει πρόβλημα (ακόμη τουλάχιστον!) οι αναθυμιάσεις της κόλλας είναι πολύ ενοχλητικές και έχω αρχίσει να σκέφτομαι εάν θα συνεχίσω να την χρησιμοποιώ. Μάλλον θα συνεχίσω και στη δεξιά πλευρά ώστε να μην έχω σημαντικές αποκλίσεις στο θέμα βάρους και θα δω για τα υπόλοιπα τμήματα του αεροπλάνου. 

Για βάρος πάνω στα πλευρίδια ώστε να κολληθούν χωρίς να αφήνουν κενά αξιοποιήθηκαν τα χρησιμοποιημένα ανόδεια ψευδαργύρου (Zinc) από το σκάφος που με υψηλό ειδικό βάρος προσφέρουν μικρό όγκο. Τα ανόδεια αυτά τα χρησιμοποιούμε στα σκάφη για προστασία κατά της ηλεκτρόλυσης και αντικαθιστούνται κάθε χρόνο κατά την ετήσια συντήρηση, έτσι στη συλλογή μου βρέθηκαν πια αρκετά σε διάφορα μεγέθη και βάρη. Το πλευρίδιο που έχει τοποθετηθεί οριζόντια πάνω σε αυτά που ήδη έχουν κολληθεί είναι ένας εύκολος τρόπος προκειμένου να εξασφαλίσω το ισοϋψές της τοποθέτησης τους ώστε να μην αντιμετωπίσω πρόβλημα στη συνέχεια όταν θα τοποθετηθούν και οι κεντρικές δοκοί της πάνω πλευράς της πτέρυγας.
 
Σιγά - σιγά έφτασα και στο ακραίο πλευρίδιο για το οποίο ήδη είχα ζητήσει τις συμβουλές σας. Όπως θα παρατηρήσετε για τα 2 τελευταία πλευρίδια δεν προβλέπονται από το σχέδιο εγκάρσιες ενισχύσεις στην μπροστινή κύρια δοκό (ενώ για την πίσω στα 3 τελευταία πλευρίδια) οι οποίες παράλληλα θα εξασφάλιζαν και την παραλληλία των πλευριδίων. Για να εξασφαλίσω την παραλληλία έφτιαξα από scrap balsa δύο τέτοιες εγκάρσιες ενισχύσεις στο νέο διορθωμένο πλάτος που προέκυψε από το λάθος που είχα κάνει κόβοντας τις κύριες δοκούς κοντύτερες κατά 2 χιλιοστά. Αυτές χρησιμοποιήθηκαν για να εξασφαλιστεί επίσης το σωστό σημείο που θα δημιουργούσα την εγκοπή στο χείλος εκφυγής για το τελευταίο πλευρίδιο.

Εδώ φαίνεται πια κολλημένο και το ακραίο πλευρίδιο το οποίο στο χείλος εκφυγής πιάνει σε νέα εγκοπή που δημιούργησα περίπου 2 χιλιοστά δεξιά αυτής του κατασκευαστή. Αυτό που παρατηρώ βλέποντας τώρα την φωτογραφία ενώ γράφω εδώ, είναι ότι υπάρχει μια απόκλιση του χείλους εκφυγής από το σχέδιο στη σημείο επαφής του με το ακραίο πλευρίδιο. Πρέπει όταν επιστρέψω το βράδυ σπίτι να δω εάν είναι απλά τρυκ που φαίνεται στην φωτογραφία ή εάν όντως έχει ξεφύγει από την θέση του το χείλος εκφυγής από το καρφίτσωμα πάνω στο σχέδιο μη διατηρώντας την παραλληλία του με τις κύριες δοκούς.

Αυτή είναι η πρόοδος μέχρι στιγμής. Ολοκληρώθηκε η κόλληση των πλευριδίων στις κύριες δοκούς και το χείλος εκφυγής καθώς και η τοποθέτηση των εγκάρσιων ενισχύσεων μεταξύ των πλευριδίων. Ήδη η κατασκευή φαίνεται στιβαρή από πλευράς κατασκευής και σταθερότητας και ενώ δεν έχουν τοποθετηθεί ακόμη οι κύριες δοκοί της πάνω πλευράς. Αυτό που φυσικά με εκπλήσσει είναι η "δύναμη" που νοιώθω ότι αποκτά η πτέρυγα παρά το ελάχιστο βάρος!
Ελπίζω σύντομα να μπορέσω να προχωρήσω την κατασκευή. Όπως πάντα, ευπρόσδεκτα τα σχόλια και οι παρατηρήσεις σας. Προτιμώ να μαθαίνω παρά να παρεξηγούμαι απ' όσα μου λέτε. Και πάλι ευχαριστώ,

Μάνος

[kerpinis]

Ελπίζω να βρείς τον χρόνο να το τελειώσεις!    Πολύ δουλειά..πωπωπωπω.... θέλει κουράγιο και επιμονή, κάτι που εγώ τουλάχιστον ακόμα ψάχνω να βρω...
Και το δικό μου κιτ....άλλως το ζωντάνεψε!


Καλή συνέχεια και με το καλό καλές πτήσεις!

Μάνος

[Μάνος Κουμιώτης]

Μάνο μου,

ζηλεύω την ντακότα σου, ελπίζω κάποτε...

Μάνος

ΥΣ: Σιδερένιος ε!

[jkapet]

πολυ καλη η ντακοτα φιλε kerpinis

[kerpinis]

Ας είναι καλά ο φίλος μου που την έφτιαξε...

David Zingraf Thanx!



Μανος

Υ.Γ. Ένα χρόνο το έχω κρεμασμένο μονοκοταρισμενο αλλα ακόμα δεν το έχω πετάξει...ε...με το νέο έτος...

[Μάνος Κουμιώτης]

Αγαπητοί φίλοι,

βρήκα την ευκαιρία χθες βράδυ και συνέχισα την κατασκευή της πτέρυγας αφού μετά από μετρήσεις κατέληξα στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει πρόβλημα στη μέχρι στιγμής κατασκευή (στο προηγούμενο μήνυμα μου εξέφρασα φωναχτά τη σχετική ανησυχία) αφού τελικά το χείλος εκφυγής είναι παράλληλο με τις κύριες δοκούς της πτέρυγας.

Έτσι συνέχισα με το επόμενο βήμα το οποίο ήταν η τοποθέτηση και κόλληση των πάνω κύριων δοκών της πτέρυγας όπως και του χείλους προσβολής.

Τόσο το χείλος προσβολής όσο και οι κύριες δοκοί της πάνω πλευράς έρχονται με μεγαλύτερο μήκος από το απαιτούμενο. Αυτή τη φορά δεν βιάστηκα όμως να τις κόψω σύμφωνα με το σχέδιο αφού αυτή η εργασία θα πραγματοποιηθεί μετά την τοποθέτηση του ακροπτερυγίου (σωστός όρος κε Γιάννη?).

Εδώ έχει γίνει δοκιμαστική τοποθέτηση του ακροπτερυγίου χωρίς ακόμη να κολληθεί. Πριν κολληθεί θα βάλω σημάδια ώστε να πετύχω το καλύτερο δυνατό "ταίριασμα" πριν η κυανοακρυλική δεν επιτρέψει πια την οποιοδήποτε διόρθωση. Αφού το ακροπτερύγιο κολληθεί τότε θα γίνει και η κοπή του χείλους προσβολής αλλά και των κύριων δοκών ώστε να είναι επίπεδες με το ακροπτερύγιο.

Μετά από αυτό το στάδιο σειρά έχει η τοποθέτηση του τελευταίου πλευριδίου (δηλαδή του πρώτου προς την πλευρά της δίεδρου) το οποίο πρέπει να τοποθετηθεί με κλίση ώστε να εξασφαλίζεται η δημιουργία της γωνίας της δίεδρου.
Περισσότερα με την κατασκευή σε λίγες μέρες ελπίζω.
Μάνος

[Μάνος Κουμιώτης]

Αγαπητοί φίλοι καλημέρα,
κατάφερα χτες να συνεχίσω και να ολοκληρώσω την κατασκευή της αριστερής πτέρυγας.


Ξεκίνησα με την τοποθέτηση του τελευταίου πλευριδίου που ουσιαστικά είναι αυτό το οποίο ενώνει την πτέρυγα με το άλλο της μισό. Προκειμένου να δημιουργηθεί η γωνία της δίεδρου, το πλευρίδιο αυτό (σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα που πρέπει να είναι κάθετα τοποθετημένα ως προς τις κεντρικές δοκούς της πτέρυγας) πρέπει να τοποθετηθεί με κλίση. Προκειμένου να γίνει σωστά ο υπολογισμός της κλίσης, το Kit έρχεται εφοδιασμένο με ένα διαμορφωμένο κομμάτι το οποίο χρησιμοποιείται ως κλίμακα για τον υπολογισμό των κλίσεων. Έτσι με τη βοήθεια αυτού του κομματιού πρώτα σημειώθηκε η σωστή κλίση που θα έπρεπε να έχει το τελευταίο πλευρίδιο πάνω στις κεντρικές δοκούς, ενώ στη συνέχεια και τοποθετώντας το κομμάτι αυτό (ανάποδα)σε επαφή με το πλευρίδιο, εξασφαλίζουμε τη σωστή του κλίση.


Αφού εξασφάλισα ότι η κλίση είναι σωστή, κόλλησα και το τελευταίο πλευρίδιο στη θέση του και στη συνέχεια τριμάρισα το μήκος των κεντρικών δοκών και των χειλών προσβολής και εκφυγής σύμφωνα με τη θέση του πλευριδίου, πρώτα με το πριονάκι και στη συνέχεια με τρίψιμο.

Στη συνέχεια αφαίρεσα τα Tpins και πήρα στα χέρια μου για πρώτη φορά την πτέρυγα. Αυτό που συνειδητοποίησα ήταν ότι μάλλον το παράκανα με την κυανοακρυλική αφού όχι μόνο το διαφανές χαρτί αλλά και σε κάποια σημεία το ίδιο το σχέδιο είχαν κολλήσει πάνω στην πτέρυγα και έπρεπε να κοπούν σε χίλια κομματάκια προκειμένου να αφαιρεθούν. Ευτυχώς που είχα προβλέψει ένα τέτοιο σενάριο καταστροφής και είχα βγάλει φωτοτυπία το σχέδιο, δουλεύοντας πάνω στη φωτοτυπία και όχι στο σχέδιο .


Σειρά πήρε τώρα το ακροπτερύγιο. Αφού το τοποθέτησα όσο πιο καλά μπορούσα, το συγκράτησα στη θέση του με σελοτέιπ πριν το πλακώσω στην κυανοακρυλική σε κάθε του σημείο επαφής με πλευρίδια, κεντρικές δοκούς και χείλη προσβολής και εκφυγής. Όταν η κυανοακρυλική στέγνωσε, με το πριονάκι και στη συνέχεια με τρίψιμο τριμάρισα το μήκος δοκών και χειλών στο μήκος του ακροπτερυγίου που τώρα πια είναι επίπεδα (flush) με αυτό.


Στη συνέχεια κόλλησα τις επιφάνειες που καλύπτουν τα πλευρίδια προς την εσωτερική πλευρά και όπως αντιλαμβάνομαι χρησιμεύουν τόσο ως δομικό στοιχείο της πτέρυγας αφού εκεί θα κολληθούν οι εγκάρσιες ενισχύσεις των δύο κομματιών της πτέρυγας αλλά και ως σημείο επαφής της πτέρυγας με την άτρακτο.


Τελευταία ενέργεια σε αυτό το κομμάτι της πτέρυγας ήταν η διάνοιξη του τμήματος στο κεντρικό πλευρίδιο όπου θα τοποθετηθεί ο σερβομηχανισμός που ελέγχει τα ailerons (ελληνικός όρος?). Σε αυτό το σημείο ολοκληρώθηκε η κατασκευή του αριστερού τμήματος της πτέρυγας το οποίο θα αφεθεί να στεγνώσει καλά πριν αρχίσει το τρίψιμο που θα κάνει όλες του τις επιφάνειες επίπεδες και ομαλές για την επικάλυψη.


Συμπεράσματα και προβληματισμοί μέχρι στιγμής:
1. το φελιζόλ ως επιφάνεια εργασίας τελικά αποδεικνύεται μεν εύκολο και πρακτικό στη χρήση αλλά δημιουργεί προβλήματα στραβώματος και απαιτεί διαρκή έλεγχο και διόρθωση στην θέση των υλικών πάνω σε αυτό κατά την τοποθέτηση.
2. η κυανοακρυλική κόλλα μπορεί να είναι δυνατή και γρήγορη στο στέγνωμα αλλά οι αναθυμιάσεις της έχουν αρχίσει ήδη να με ενοχλούν (η μύτη μου έτρεχε χτες όλη τη νύχτα). Αλήθεια υπάρχει κάποιο καθαριστικό ή κάτι τέτοιο για να την αφαιρώ από τα χέρια μου (εκτός της τριβής? Έτσι και αλλιώς μάλλον θα πρέπει να κάνω περισσότερη οικονομία ή τουλάχιστον καλύτερη διαχείριση. Για την πτέρυγα ξόδεψα δύο μπουκαλάκια. Πολλά δεν είναι για μια τέτοια κατασκευή?).
3. χρειάζεται υπομονή και επιμονή για την κατασκευή ώστε να γίνει με την καλύτερη δυνατή τεχνική. με τη βιασύνη μου έκανα τουλάχιστον δύο σημαντικά λάθη τα οποία ναι μεν διορθώθηκαν αλλά δεν αποκλείεται τελικά να έχουν αφήσει κουσούρια που ακόμη δεν έχω τις γνώσεις να αναγνωρίσω. Ελπίζω για το καλύτερο.


Ευχαριστώ για τις συμβουλές σας μέχρι στιγμής. Πρέπει επίσης να ευχαριστήσω (κάτι το οποίο έχω παραλείψει να κάνω μέχρι στιγμής) τον κο Κωστόπουλο για την φιλοξενία του. Ελπίζω σε λίγες μέρες να ξεκινήσω την κατασκευή του δεξιού τμήματος της πτέρυγας παραλείποντας  τα λάθη που έκανα μέχρι στιγμής.

Μάνος

[ggeorge42]

Γεια σου Μάνο,

Βλέπω ότι η δουλειά προχωρεί.
Νομίζω κι εγώ ότι το παράκανες λίγο στην κόλα, αλλά δέν υπάρχει πρόβλημα για το μοντέλο απ' αυτό.
Αλήθεια χρησιμοποιείς λεπτόρευστη ή παχύρευστη κόλα, ή και τα δύο;
Από τις φωτογραφίες φαίνεται για λεπτόρευστη, πράγμα που εξηγεί και πως καταναλώθηκε τόσο γρήγορα.
Αν έχω δίκιο, κοίταξε μήπως έχουν μείνει κενά ανάμεσα στα κομμάτια ή σε κάποια σημεία έχει απορροφηθεί όλη η κόλα από το γύρω ξύλο και δεν έχει μείνει στην ένωση.

Έχεις δίκιο για τις αναθυμιάσεις . Καλύτερα βάζε μια χάρτινη μάσκα για χρώματα και κράτα και την αναπνοή σου όταν σκύβεις από πάνω.
Για καθάρισμα πάρε ασετόν από το φαρμακείο (καθαρό, όχι αρωματισμένο).

Καλή συνέχεια,
Γιώργος

[Γιάννης Κωνσταντακάτος]

Αγαπητέ Μάνο,

η κυανοακρυλική κόλλα δεν είναι πάντα η καταλληλότερη επιλογή για τη συναρμολόγηση.

Εγώ ένα βράδυ πήγα στο νοσοκομείο με αλλεργικά συμπτώματα από τις αναθυμιάσεις της κόλλας και του επιταχυντή.

Η χάρτινη μάσκα δεν προστατεύει από ατμούς αλλά μόνο από σκόνες. Εδώ χρειάζεται μάσκα με ενεργό άνθρακα. Την πουλάνε περίπου 30 ευρώ στο μοναστηράκι. Αν την φυλάσεις σε κλειστό σακκουλάκι, θα διαρκέσει πολύ καιρό.

Υπάρχει όμως κυανοακρυλική κόλλα χωρίς αναθυμιάσεις . Νομίζω ότι κάποτε την έφερνε ο Σ. Κουτσός.

Σίγουρα για τέτοιες κολλήσεις, εφ' όσον θέλεις κυανοακρυλική να προτιμήσεις την παχύρευστη.

Ως προστατευτικό πάνω από το σχέδιο να βάζεις φύλλο νάϋλον.

Οι φωτοτυπίες του σχέδιου θέλουν έλεγχο μήπως έχουν παραμόρφωση.

Τέλος υπάρχει διαλύτης κυανοακρυλικής που μπορεί να την αφαιρέσει από το δέρμα.

Καλη πρόοδο στην συναρμολόγηση

jkon (θείος Γιάννης)

[Μάνος Κουμιώτης]

Γιώργο ,

Αλήθεια χρησιμοποιείς λεπτόρευστη ή παχύρευστη κόλα, ή και τα δύο;
Από τις φωτογραφίες φαίνεται για λεπτόρευστη, πράγμα που εξηγεί και πως καταναλώθηκε τόσο γρήγορα.
Αν έχω δίκιο, κοίταξε μήπως έχουν μείνει κενά ανάμεσα στα κομμάτια ή σε κάποια σημεία έχει απορροφηθεί όλη η κόλα από το γύρω ξύλο και δεν έχει μείνει στην ένωση.

Έχεις δίκιο, χρησιμοποιώ μόνο λεπτόρευστη γεγονός που όπως επισημαίνεις όντως έχει δημιουργήσει κάποια κενά τα οποία προς το παρόν καλύφθηκαν με αλλεπάλληλους εμποτισμούς ή και με τρίματα από μπάλσα. (Για την ακρίβεια αγόρασα και παχύρευστη κόλλα η οποία όμως αποδείχθηκε ότι δεν είχε ιδιαίτερη διαφορά από την λεπτόρευστη. Αυτά παθαίνεις άμα ψωνίζεις από άσχετους σε παιχνιδάδικα και όχι μοντελιστικά καταστήματα που ξέρουν οι άνθρωποι τι να σου δώσουν. Δεν θα επαναληφθεί). Προφανώς λάθος τακτική και θα φροντίσω να εφοδιαστώ με την κατάλληλη παχύρευστη κόλλα για τη συνέχεια.

Ευχαριστώ,
Μάνος  

[Μάνος Κουμιώτης]

Κύριε Γιάννη,

Η χάρτινη μάσκα δεν προστατεύει από ατμούς αλλά μόνο από σκόνες. Εδώ χρειάζεται μάσκα με ενεργό άνθρακα. Την πουλάνε περίπου 30 ευρώ στο μοναστηράκι. Αν την φυλάσεις σε κλειστό σακκουλάκι, θα διαρκέσει πολύ καιρό.

Έχω υπόψη μου αυτές τις μάσκες καθώς τις χρησιμοποιώ όταν κάνω εργασίες συντήρησης στο σκάφος καθώς ειδικά τα υφαλοχρώματα είναι σκέτα δηλητήρια. Απλά πάνω στη βιασύνη μου να προχωρήσω την κατασκευή δεν φρόντισα να την έχω σπίτι . Μεγάλο λάθος.

Υπάρχει όμως κυανοακρυλική κόλλα χωρίς αναθυμιάσεις . Νομίζω ότι κάποτε την έφερνε ο Σ. Κουτσός.

Σίγουρα για τέτοιες κολλήσεις, εφ' όσον θέλεις κυανοακρυλική να προτιμήσεις την παχύρευστη.

Τέλος υπάρχει διαλύτης κυανοακρυλικής που μπορεί να την αφαιρέσει από το δέρμα.

Θα φροντίσω τις αμέσως επόμενες μέρες να κάνω μια επίσκεψη σε σοβαρό κατάστημα και να εφοδιαστώ με τα σωστά υλικά.

Ως προστατευτικό πάνω από το σχέδιο να βάζεις φύλλο νάϋλον.

Οι φωτοτυπίες του σχέδιου θέλουν έλεγχο μήπως έχουν παραμόρφωση.

Την έπαθα ήδη τη ζημιά όπως θυμάστε αν και τελικά σε έλεγχο που έκανα δεν έφταιγε η φωτοτυπία αλλά το σχέδιο που είχε διαφορές σε σχέση με το χείλος εκφυγής που συνόδευε το kit. Απλά στο μέλλον πρέπει να κάνω καλύτερο έλεγχο και δοκιμές πριν αρχίσω τη συναρμολόγηση.

Ευχαριστώ πολύ για τις επισημάνσεις σας,

Μάνος

[orck]

Μανο ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ κατασκευη
σε ενα δικο μου ανεμοπτερο (το riser 100) χρησιμοποιησα περιπου 14γρ απο την λεπτορευστη και αλλα τοσο απο την παχυρευστη
εκανα τις κολησεις πανω σε ναυλον απο σακουλα σουπερμαρκετ (στην οποια παρατηρησα οτι δεν κολαει η κυανοακρυλικη)

[Μάνος Κουμιώτης]

Μέσα στο σαββατοκύριακο κατάφερα να ολοκληρώσω την κατασκευή της δεξιάς πτέρυγας. Η διαφορά ήταν σημαντική στην ποιότητα κατασκευής σε σχέση με την πρώτη (αριστερή) που έφτιαξα γεγονός που οφείλεται κατ' αρχήν στις συμβουλές σας αλλά και στην πείρα που τελικά αποκτάς μόλις ασχοληθείς με το αντικείμενο.


Ξεκίνησα κόβοντας τις κύριες δοκούς στο ακριβές μήκος αυτών της αριστερή πτέρυγας ώστε να εξασφαλίσω την συμμετρία καθώς (και όπως ήταν αναμενόμενο) πάλι υπήρχε ασυμφωνία στα μεγέθη μεταξύ του σχεδίου και της πτέρυγας εκφυγής όπου είναι προ-διαμορφωμένες οι εγκοπές για τα πλευρίδια.


Μην τα πολυλογώ, η κατασκευή πραγματοποιήθηκε πιο εύκολα, πιο σωστά και πολύ πιο γρήγορα ενώ σημαντική ήταν και η διαφορά όχι μόνο στην επαφή μεταξύ των τμημάτων (αφού έκανα trial fit σχεδόν σε ολόκληρη την πτέρυγα πριν ξεκινήσω το κόλλημα) αλλά και στην ποσότητα της κόλλας που απαιτήθηκε.


Στην κατασκευή βέβαια βοήθησε εξαιρετικά και το γεγονός ότι είχα μπροστά μου την ήδη έτοιμη πτέρυγα γεγονός που εξασφάλισε συχνή αναφορά για την αποφυγή νέων λαθών. Αναρωτιέμαι εάν πρέπει να αλλάξει λίγο η σειρά κατασκευής στα αεροπλάνα για αρχάριους. Εννοώ ότι είναι σημαντικό να μην κάνεις λάθη και στην άτρακτο αλλά αν η κατασκευή του αεροπλάνου ξεκίναγε από αυτή, θα παρείχε σημαντική εμπειρία πριν ο νέος στην κατασκευή ασχολιόταν με την πτέρυγα ώστε να αποφύγει ναι κάνει σημαντικά λάθη όπως εγώ.


Αντίστοιχα με την αριστερή πτέρυγα και η δεξιά βγήκε λίγο πιο κοντή σε σχέση με το σχέδιο ώστε να διατηρηθεί η συμμετρία. Για να εξασφαλίσω την αντοχή του τελευταίου πλευριδίου που δεν πιάνει σε σχετική εγκοπή, κόλλησα μια ενίσχυση στη γωνία ώστε να έχω μεγαλύτερη επιφάνεια επαφής.


Σε περίπου δύο ώρες και η δεξιά πλευρά της πτέρυγας ήταν έτοιμη και σειρά πήρε η προετοιμασία για την ένωση τους.


Για την ένωση των δύο κομματιών της πτέρυγας προβλέπονται δύο ενισχύσεις (που εφαρμόζονται εμπρός και πίσω από τις κύριες δοκούς) σε γωνία ώστε να εξασφαλίζεται και η σωστή κλίση της δίεδρου ενώ για περισσότερη ασφάλεια παρέχεται και μια επιφάνεια η οποία είναι μετρημένη ώστε να εξασφαλίζει τη δίεδρο όταν την βάλεις σαν στήριγμα στο τελευταίο πλευρίδιο της μίας πλευράς.


Η εισαγωγή και εφαρμογή των ενισχύσεων αυτών της δίεδρου απαιτεί το κόψιμο του κεντρικού πλευριδίου το οποίο ήδη έχει διαμορφωμένη την κλίση. Στη φωτογραφία φαίνεται αριστερά το πλευρίδιο χωρίς το κόψιμο που έχει ήδη πραγματοποιηθεί σε αυτό δεξιά.


Στη συνέχεια πραγματοποίησα το πρώτο trial fit ενώνοντας τις δύο πτέρυγες. Εδώ φαίνεται η εφαρμογή της μπροστινής ενίσχυσης και ...


...και εδώ της πίσω. Αυτό που είναι άμεσα προφανές είναι ότι απαιτείται αρκετά τρίψιμο για να γίνει το ταίριασμα των δύο πλευρών της πτέρυγας χωρίς κενά, κάτι που φαίνεται...


...περισσότερο σε αυτή την φωτογραφία της κάτω πλευράς της πτέρυγας. Όταν εξασφαλίσω ότι η εφαρμογή είναι καλή χωρίς κενά θα προχωρήσω στο κόλλημα. Το manual λέει η κόλληση αυτή να γίνει με κυανοακρυλική αλλά νομίζω ότι θα προτιμήσω εποξική. Τι λέτε? Σε τι βαθμό είναι αποδεκτά τα κενά στην ένωση των δύο πλευρών της πτέρυγας? Τι να χρησιμοποιήσω για το στοκάρισμα τους? Τι άλλο θα με συμβουλεύατε πριν προχωρήσω στην ένωση των δύο πλευρών?

Μάνος

[dim sofos]

Γειά σου Μάνο.

Βλέπω καλά τα πάς!.Θα πετσώσεις και το επάνω τμήμα της πτέρυγας στο κέντρο.
Η καλύτερη συγκόληση γίνεται με epoxy και υαλούφασμα!!

[Μάνος Κουμιώτης]

Έχει περάσει περισσότερο από ένας χρόνος από την τελευταία δημοσίευση σε αυτό το θέμα και ουσιαστικά από την πραγματική ενασχόληση με την κατασκευή του Kadet. Οι γνωστές στους περισσότερους από εμάς αιτίες έπαιξαν το ρόλο τους: οικογενειακές και επαγγελματικές υποχρεώσεις...κλπ. Τώρα λοιπόν που πέφτει αρκετό ξενύχτι με τη δεύτερη (νεογέννητη) κόρη μου, βρήκα την ευκαιρία και τον χρόνο ανάμεσα στα τρίωρα γεύματα να συνεχίσω την κατασκευή.

Σειρά στην κατασκευή έχει η άτρακτος. Τα δύο πλαϊνά της αφού τρίφτηκαν και ελέγχθηκαν για εφαρμογή, κολλήθηκαν με τα δύο μπροστινά τους τμήματα ενώ στη συνέχεια τοποθετήθηκαν και οι εσωτερικές τους ενισχύσεις. Αυτή τη φορά και μετά τις ενοχλήσεις που μου προκάλεσε η κυανοακρυλική, χρησιμοποιώ UHU Balsa που προσφέρει και το χρονικό περιθώριο για μικροδιορθώσεις στην εφαρμογή.


Στη συνέχεια τοποθετήθηκαν οι βάσεις του κινητήρα στο πρώτο νομέα.


Και άρχισαν οι μετρήσεις για την ακριβή θέση της τοποθέτησης του κινητήρα.


Το ερώτημα που προκύπτει είναι λίγο ανόητο ενδεχομένως αλλά για μένα (χτες το βράδυ) ρεαλιστικό. Πως σημειώνουμε πάνω στις μαύρες πλαστικές βάσεις του κινητήρα τα σημεία που πρέπει να τρυπήσουμε? Υπάρχει κάποιο κολπάκι?


Μάνος

[ggeorge42]

Έχω δει ένα κολπάκι:
http://homepages.pathfinder.gr/aeromodelismos/
Πήγαινε στα παλαιότερα άρθρα, Ιανουάριος 2006

[Μάνος Κουμιώτης]

Γιώργο ευχαριστώ, καμιά φορά τα πιο απλά πράγματα είναι και τα πιο δύσκολα...

[Γιάννης Παξιμαδάκης]

Πως σημειώνουμε πάνω στις μαύρες πλαστικές βάσεις του κινητήρα τα σημεία που πρέπει να τρυπήσουμε? Υπάρχει κάποιο κολπάκι?

MHN τρυπήσεις απο τωρα
τελείωσε την άτρακτο, δηλαδη να ειναι το firewall , το stab και το  fin στην θέση τους και μετά το κάνεις

θα είσαι περισσότερο σίγουρος για τις σωστές γωνίες του μοτερ
φαντάζομαι το σχέδιο θα σου λεει οτι θέλει down kai right trust

YS :αν εχει ήδη τρυπήσει δεν χαλασε ο κοσμος. . Εχεις πολλές πιθανότητες να μην χρειαστεί να κανεις άλλες τρύπες στην πλαστική βάση

[Μάνος Κουμιώτης]

Γιάννη ευχαριστώ για τη συμβουλή, μάλλον αυτό θα κάνω έστω και εάν στις οδηγίες κατασκευής λεει να τρυπήσω τώρα. Right & down thrust προβλέπεται από την θέση του firewall στην άτρακτο αν και υπάρχει επισήμανση στις οδηγίες για τις τρύπες του κινητήρα πως λίγο ακόμη right thrust δεν κάνει κακό, αρκεί αν ο κινητήρας δεν ευθυγραμμισθεί τουλάχιστον να μην έχει left thrust.

[Αντώνης Παπαδόπουλος]

Καλησπέρα,

Ο Γιάννης προτείνει κάτι σωστό κατά βάση. Αλλά το συγκεκριμένο μοντέλο είναι αρκετά σίγουρο στην κατασκευή του, σχεδόν κουμπώνει το ένα κομμάτι με το άλλο ώστε μόνο αν σου έχει φύγει πάρα πολύ η άτρακτος στην κατασκευή θα έχεις πρόβλημα με τον κινητήρα. Αλλά τότε δεν θα είναι το μόνο που θα σε προβληματίζει.

Με την προυπόθεση λοιπόν ότι ακολουθείς πιστά το σχέδιο τότε εφόσον έχεις καταλήξει και στον κινητήρα τότε θα ξέρεις πόσο μπροστά ή πίσω πρέπει να τον τοποθετήσεις.

Στην συνέχεια όπως βλέπω και από την φωτογραφία που έχεις βιδωμένη την βάση στο firewall, κολλάς στην βάση masking tape(χαρτοταινία). Μετά με ένα μαρκαδόρο ή μύτη από μηχανικό μολύβι σημειώνεις τις τρύπες. Στην χαρτοταινία αποτυπώνονται εύκολα.

Μετά το καλύτερο είναι πριν κάνεις τις τρύπες με ηλεκτρικό δράπανο, αν δεν έχεις σταθερή κάθετη βάση, να πάρεις είτε μία αυτόματη πόντα είτε ένα χειροκίνητο δράπανο. Με αυτό τον τρόπο θα κάνεις πολύ εύκολα πάνω στο πλαστικό τον "οδηγό" ας πούμε της κάθε τρύπας και έτσι το ηλεκτρικό δράπανο στην συνέχεια δεν θα σου ξεφύγει. Αν θα χρησιμοποιήσεις 4 τρυπάνι για τις βίδες τότε το αρχικό "ποντάρισμα" θα το κάνεις με 1,5 ή 2 τρυπανάκι.

Αφού τελειώσεις τις τρύπες με ένα μεγαλύτερο τρυπάνι (ας πούμε 6) με το χέρι φρεζάρεις λιγάκι τις τρύπες πάνω και κάτω από την βάση, κυρίως από κάτω, ώστε να καθαρίσουν εντελώς τα υπολείματα από το τρύπημα.

Και είσαι έτοιμος.

Υπάρχουν σίγουρα και άλλοι τρόποι. Θα σου πρότεινα πάντως τις τρύπες να μήν τις κάνεις πάνω στο firewall και μάλιστα όταν είναι κολλημένο. Θα το καταπονήσεις χωρίς λόγο.

Αντώνης Παπαδόπουλος

[Μάνος Κουμιώτης]

Αντώνη ευχαριστώ, οι καλές συμβουλές διαδέχονται η μία την άλλη και όχι μόνο είμαι υπόχρεος γι' αυτές, αλλά εκτιμώ ακόμη περισσότερο το θησαυρό που προσφέρεται απλόχερα στο forum για όλους μας, από όσους κάνουν τον κόπο. 

[Μάνος Κουμιώτης]

Προχώρησα χτες στη συναρμολόγηση της ατράκτου:
Δεν έχω κολλήσει ακόμη τίποτα και ολόκληρη η άτρακτος συγκρατείται με λαστιχάκια και σελοτέιπ ώστε να γίνει έλεγχος της εφαρμογής και τρίψιμο - σκάψιμο όπου τυχόν χρειάζεται:



Επιτέλους, ένας σωρός από ξυλάκια μοιάζει με αεροπλάνο!

Εκτός απροόπτου σήμερα θα ξεκινήσει το κόλλημα.

[Μάνος Κουμιώτης]

Η κατασκευή συνεχίζεται. Μετά την ολοκλήρωση της ατράκτου, σειρά είχε το οριζόντιο σταθερό.

Πρώτα κόπηκαν όλα τα ξύλα και δοκιμάστηκαν για εφαρμογή, και στη συνέχεια κολήθηκαν με UHU Balsa.

Επόμενο στη σειρά το κάθετο σταθερό, ελπίζω τις επόμενες μέρες.

[Kiril]

Ωραια κατασκευη.
Συνεχησε να στελνεις φοτο. Ειναι πολυ ενδιαφερον το σχεδιο.

[skopos-Komotini]

Συγγνώμη αλλά να ρωτήσω  και εγώ κάτι που μου κάνει εντύπωση στην κατασκευή του αεροπλάνου μπορούμε να εμπιστευτούμε την UHU balsa  για κολλήσεις όπως το κάθετο σταθερό το οριζόντιο σταθερό νομίζω ότι εγώ δεν θα το έκανα και δεν το έχω κάνει φυσικά μέχρι τώρα που τελειώνω όπου νάνε και το νέο μου αεροπλάνο από κιτ για να μου πει κάποιος πιο ψαγμένος 

[Μάνος Κουμιώτης]

Καλό ερώτημα και με απασχόλησε και μένα αρκετά λόγω της ενοχλητικής μυρωδιάς της κυανοακρυλικής. Πολλές απαντήσεις στο ερώτημα είχα από τη σχετική σελίδα για τις κόλλες στο βιβλίο του κου Κωνσταντακάτου http://jkon.aeromodelling.gr/ninter-081c.htm. Τελικά χρησιμοποιώ όλες τις κόλλες ανάλογα με το σημείο. Πρέπει ωστόσο να σημειώσω πως συνεχίζω να παρουσιάζω εδώ την κατασκευή ώστε να μαθαίνω από τα σχόλια και τις επισημάνσεις που μου γίνονται. Ελπίζω και γω σε κάποια σχετική απάντηση.

[evan]

Συγγνώμη αλλά να ρωτήσω  και εγώ κάτι που μου κάνει εντύπωση στην κατασκευή του αεροπλάνου μπορούμε να εμπιστευτούμε την UHU balsa  για κολλήσεις όπως το κάθετο σταθερό το οριζόντιο σταθερό νομίζω ότι εγώ δεν θα το έκανα και δεν το έχω κάνει φυσικά μέχρι τώρα που τελειώνω όπου νάνε και το νέο μου αεροπλάνο από κιτ για να μου πει κάποιος πιο ψαγμένος 

Η γνώμη μου είναι να χρησιμοποιήσεις εποξική κόλλα των 15-20 λεπτών.
Κολλάει καλύτερα από UHU και έχεις αρκετό χρόνο για να μετρήσεις και να τα τοποθετήσεις σωστά. (γωνίες - αποστάσεις)
Μη ξεχάσεις να πάρεις τις προφυλάξεις που απαιτούνται όταν χρησιμοποιούμε εποξικές κόλλες.

[Αντώνης Παπαδόπουλος]

Συγγνώμη αλλά να ρωτήσω  και εγώ κάτι που μου κάνει εντύπωση στην κατασκευή του αεροπλάνου μπορούμε να εμπιστευτούμε την UHU balsa  για κολλήσεις όπως το κάθετο σταθερό το οριζόντιο σταθερό

Καλησπέρα,

Η ερώτηση σου σε τι αναφέρεται? Στην κόληση του stabillizer ή του fin στην άτρακτο ή όπως στην φωτογραφία που παραθέτει ο Μάνος και συναρμολογεί τα πηχάκια στο stabillizer?

Αν είναι το πρώτο τότε σίγουρα η epoxy που αναφέρει ο evan είναι επιβεβλημένη. Α είναι το δεύτερο τότε και η UHU Hart ή Balsa είναι ικανοποιητική, και η άσπρη κόλλα είναι εξίσου καλή και η κυανοακριλική είναι καλή και φυσικά η epoxy προσφέρει την καλύτερη συγκόληση αλλά και το περισσότερο βάρος.

Για το kadet η UHU νομίζω ότι είναι ικανοποιητική.

Αντώνης Παπαδόπουλος.

ΥΓΡ. Evan σίγουρα ο Γιώργος έχει κάποια φωτογραφία με τα "ειδικά μέτρα προστασίας " που διαθέτει.

[manosm1]

Αγαπητοί φίλοι, γειά σας.

Παρακολουθώ τις συζητήσεις σας και ομολογώ οτι σας ζηλέυω.
Αφού μπορείτε και φτιάχνετε αεροσκάφη από το 0. (Μακάρι να μπορέσω και εγώ, μιά φορά κάποτε).
Είμαι 42 ετών (ένα μεγάαλο παιδί) και έχοντας σαν άλλοθι τον γιό μου (είναι 6 ετών) προσπαθώ να εισέλθω
σε αυτό τον θαυμαστό κόσμο του αερομοντελισμού. Με αφετηρία το ελικοπτεράκι της Deagostini που φτιάχνω (αν έχετε υπόψη) μπήκα και εγώ δειλά-δειλά στον χορό, αλλά ομολογώ νιώθω σαν μωρό σε βαθιά νερά.
Πολλές φορές σκέφτηκα να αγοράσω ένα έτοιμο μεγάλο αεροσκάφος (για ακροβατικά κ.λ.π.) αλλά νομίζω
ότι με την πρώτη πτήση δεν θα μείνει ούτε βίδα.
Πάντως σας συγχαίρω και πάλι, και δεν περίμενα ότι υπάρχει τόσος κόσμος που ασχολείται με αυτά.

Καλές κατασκευές και πτήσεις (ελπίζω να μάθω και εγώ κάτι από σας αλλά δεν ξέρω από που να αρχίσω)

[Δημήτρης Σιόλος]

Καλωσήρθες manosm1!!!

Καλές κατασκευές και πτήσεις (ελπίζω να μάθω και εγώ κάτι από σας αλλά δεν ξέρω από που να αρχίσω)

Από που αλλού: http://jkon.aeromodelling.gr/ οπως θα δεις και μονος σου προκειται για ''Ευαγγελιο"!!!Καλη επτυχια σε οτι καταπιαστεις!!!

[poly]

Χαιρετώ από την ολόχρονα Ηλιόλουστη Κύπρο! Είμαι απο Αθήνα αλλά τα τελευταία χρόνια είμαι μόνιμα εδώ κάτω. Αναζητούσα μια καλή πηγή για τον μοντελισμό και τελικά σας βρήκα ! Διάβασα όλα τα posts και πριν συνεχίσω θέλω να συγχαρώ τον «αρχάριο» όπως λεει φίλο μας και να του πω πως είναι αρκετά καλός γιατί είναι και γρήγορος και προσεχτικός! Έγινε αναφορά για την κυανοακριλική η απλά ως γνωστή κόλα στιγμής! Θα μοιραστώ μαζί σας κάποιες εμπειρίες μου και πατέντες που έχω κάνει γιατί είναι ένα αναγκαίο κακό αυτού του τύπου κόλα.
Όσο αφορά την σακούλα την πλαστική είναι γεγονός πως με μερικές σακούλες του μπακάλη όπως λέμε , δεν κολλά η τουλάχιστον την τραβάς και ξεκολλά. Όσο για το ασετόν που αναφερθήκατε μην ξεχνάτε ότι ούτε αυτό είναι τόσο αθώο. Η κόλλες στιγμής που δεν έχουν οσμές είναι με λιγότερο καταλύτη για αυτό και αργεί αλλά δεν κάνει και σωστή αντίδραση με το οξυγόνο με αποτέλεσμα να τύχει να ξεκολλήσει και να είναι η κόλλα σαν ρετσίνι. Προσωπικά όσο αφορά την κόλλα στιγμής αλλά και βαψίματα με αερογράφους κλπ χρησιμοποιώ γάντια τύπου χειρουργικά και μετά την δουλειά τα πετάω και έχω τα χέρια μου σώα και αβλαβή χωρίς το κλασικό απομεινάρι κόλλας που είναι σαν γυαλόχαρτο. Το ασετόν από την άλλη δεν είναι τόσο καλό ούτε για την επιδερμίδα σε τακτική χρήση ούτε για να φτιάχνει κανείς κεφάλι!!! Ένα μικρό κολπάκι είναι πως η κόλλα στιγμής άμα την ζεστάνεις είτε με ένα κολλητήρι είτε με το πιστολάκι για τα θερμοσυστελόμενα αμέσως χάνει την ιδιοτητά της.  Το κακό είναι ότι βγάζει πάλι έντονες αναθυμιάσεις. Έτσι προτείνω να πάρει κανείς κάποιο καμένο τροφοδοτικό απο PC και να πάρει το ανεμιστηράκι. Εγώ έχω βάλει δυο σε απόσταση 5εκ.μ. το ένα μπροστά από το άλλο και είναι κλειστά σε ένα ξύλινο κουτάκι. Στο ένα στόμιο (έξοδος αέρα) έχω ένα δυκτάκι προστασίας για να μην πάει τίποτα και σπάσει ο έλικας ή το εξάρτημα που θα παραπέσει. Από την άλλη πλευρά έχω εφαρμόσει σωλήνα αλουμινίου τύπου φυσερό. Σαν αυτό που έχουν στις σόμπες αποροφητίρες κλπ. Στην άλλη άκρα της σωλήνας έχω φτιάξει στόμιο και μπαίνει ένα εξάρτημα που το πήρα από μια μακαρίτησα ηλεκτ. Σκούπα που είναι λεπτό στόμιο και μήκους 12εκ.μ περίπου. Όλο αυτό το έχω στον πάγκο μου σαν αποροφητήρα και είναι στο ύψος περίπου κάτω από το πρόσωπο και πάνω απο το αντικείμενο που κολλάω. Έτσι ρουφάει τις περισσότερες αναθυμιάσεις και απλά μένει λίγη μυρωδιά που είναι χαρακτηριστική. Σε αυτή την πατέντα έχω προσθέσει και led άσπρου φωτισμού και συγκεκριμένα είναι 4 led των 1.2V και το τροφοδοτώ με 5V. Καλή λύση είναι το τροφοδοτικό ενός παλιού τύπου PC AT εκείνα που είχαν τον διακόπτη ON/OFF. 12V για τα ανεμηστιράκια και 5V για τα led . Τέλος είναι καλό ένα εργαλιάκι που αποτελείτε από ένα led ένα σωληνάκι σαν το καλαμάκι αρκεί να χωράει το led και μία μπαταρία των 1.5V. Με αυτό τον τρόπο μπορώ να φωτίζω με έντονο φως μια κόλληση και να δω αν έχει κενά η κόλληση....   ΑΑΑ για να μην ξεχαστώ αν το κουτάκι που θα έχει τους ανεμιστήρες του αλλάξεις κατεύθυνση τότε αντί να έχεις αποροφυτήρα έχεις μια υπέροχη μίνι αεροκουρτίνα!!! Είναι καλό άν θέλει κανείς να στεγνώσει κάτι στα γρήγορα όπως μπογιά βερνίκι κλπ για άλλα μοντέλα. Γενικά τις κολλήσεις προτιμώ να τις αφήνω να στεγνώνουν μόνες τους και σε θερμοκρασία δωματίου για να γίνει σωστή ένωση. Αρκετά σας ζάλισα αλλά εύχομαι να βοήθησα μερικούς. Καλές κατασκευές. Αν βρω χρόνο να προσπαθήσω να βάλω φωτό της πατέντας για να έχει κανείς και εικόνα.

[Kiril]

Αν μπορεις γραψε σε παρακαλω το κειμενο στα Ελληνικα για θα βγαλουμε τα ματια μας ετσι.

[Μάνος Κουμιώτης]

Αργά αλλά σταθερά η κατασκευή συνεχίζεται. Που θα πάει, κάποτε θα το τελειώσω!
Σειρά είχε το κάθετο σταθερό. Εδώ τα κομμάτια του έχουν ετοιμαστεί για κόλληση την οποία ελπίζω να ολοκληρώσω σήμερα το βράδυ.