Φίλε Αντώνη,
το τελευταίο πράγμα που ήθελα, ήταν να μετατραπεί το θέμα σε προσωπική αντιδικία. Το εξέλαβες ως τέτοιο, οπότε μάλλον έκανα λάθος που έγραψα το πρώτο μήνυμα.. Δεν το μετανιώνω όμως. Όφειλα, και οφείλω, να θέσω τα πράγματα όπως πραγματικά έγιναν.
Δεν μυγιάζομαι, απλά δεν ανέχομαι διαστρέβλωση της πραγματικότητας και ψευδείς κατηγορίες σε δημόσια site. Και μπορεί εδώ να γράφεις ότι δεν θέλεις να δοθεί συνέχεια και απάντηση, με τα υπόλοιπα που έγραψες όμως δεν μπορώ να τα αφήσω αναπάντητα. Θα νομίσει κανείς ότι ισχύουν κιόλας...
Ως εκ τούτου, αναγκάζομαι να απαντήσω πάλι, ζητώντας συγγνώμη από τα λοιπά μέλη που αναγκάζονται να παρακολουθήσουν ένα τέτοιο θέμα. (Τουλάχιστον μαλώνουμε πολιτισμένα
)
Τα παίρνω με τη σειρά:
…..Και πως είναι δυνατών να είναι κριτής σε αγώνες Scale;
Επειδή (ίσως λέω) είχε κάποιες γνωριμίες;....
Σου φαίνεται περίεργο πως ένας αερομοντελιστής που δεν πετάει τηλεκατευθυνόμενα (scale ή μη) μπορεί να τα κρίνει ? Αυτό δείχνει μάλλον άγνοια και θα σου εξηγήσω γιατί.
Στο στατικό μέρος, η βαθμολόγηση ενός F4C δεν διαφέρει σε τίποτα από scale Free-Flight ή Control-Line. Οι κανονισμοί είναι ίδιοι, της F.A.I. Όπως έγραψα και σε προηγούμενο μήνυμα, έχω ασχοληθεί εκτεταμένα με το θέμα του scale. Για του λόγου το αληθές, μπορείς να δεις στο album φωτογραφίες από μοντέλα που έφτιαξα, όχι από κιτ ή από σχέδια, αλλά από scratch, με τα οποίο πήγα στο εξωτερικό σε αγώνες.
https://www.aeromodelling.gr/album/thumbnails.php?album=83 Το Albatros μου πήρε ένα χρόνο για να το τελειώσω (Είχα τη χαρά να πάρω με αυτό μια 2η θέση σε μία από τις 5 περιπτώσεις που πήγα συνολικά για αγώνες στο εξωτερικό). Μπορεί το free flight να είναι «φτηνό» επειδή δεν κοστίζει πολλά χρήματα, από ανθρωποώρες όμως... Το αν είναι σωστό scale, μπορείς και εσύ να το κρίνεις.
Ασχολούμαι με την ιστορική έρευνα πάνω από 15 χρόνια, με επίκεντρο την Ελληνική αεροπορία. Το 1992, μαζί με φίλους μοντελιστές από την IPMS Ελλάδος εκδώσαμε βιβλίο με όλα τα ελληνικά αεροσκάφη. Μάλιστα το κεφάλαιο για την εποχή 1912-1922 το έγραψα εγώ. Σου παραθέτω το εξώφυλλο, όπως και ένα από τα σχέδια που έχω εκπονήσει μόνος μου για πραγματικά παλιά ελληνικά αεροπλάνα. Κάποια έχουν εκδοθεί και στο WW 1 Aero, αν το γνωρίζεις (θα όφειλες, αν σου αρέσουν τα παλιά αεροπλάνα). Την ποιότητα μπορείς και εσύ να την κρίνεις. Για την πιστότητα χρειάζεσαι φωτογραφίες, αλλά πίστεψε με , είναι πιστό.
Πως είναι δυνατόν να κρίνει την πτήση; Ούτε να πετάει δεν ξέρει. Και όλα αυτά σήμερα όπως αναφέρει, όχι το 2001 που έκρινε !!!!
Δεν ξέρω να πετάω, παρά μόνο υποτυπωδώς στον αέρα, σωστά (και γιατί να το κρύψομεν άλλωστε…
). Δε νομίζω όμως ότι αυτό με αποκλείει από το να κρίνω, αν ένα μοντέλο πετάει σαν πραγματικό αεροπλάνο. Είναι σαν να λες ότι ένας διαιτητής ποδοσφαίρου πρέπει να παίζει ποδόσφαιρο. Πρέπει πρωτίστως να ξέρει τους κανόνες να κρίνει σωστά και να τους εφαρμόζει. Βοηθάει να έχει και ίδια πείρα, δε διαφωνώ. Πρόσφατα σε ντέρμπυ βόλευ ήταν διαιτητής ένας άνθρωπος 100 κιλά. Αμφιβάλλω αν μπορεί να καρφώσει, το μάτι όμως έκοβε. Στο κάτω-κάτω και αυτός σε καρέκλα κάθεται.
Στην Αγγλία είναι συνήθης πρακτική η ανταλλαγή κριτών, πχ. οι RC κρίνουν free flight και αντίστροφα. Ο λόγος? Επειδή είναι λίγοι και όλοι θέλουν να πετάξουν στους αγώνες, ποιός θα θυσιαστεί στον άχαρο ρόλο του κριτή? Κάποιος που δεν έχει ενδιαφέρον συμμετοχής για τους αγώνες. Έτσι αλληλοβοηθιούνται. Μάλιστα ένας, Bill Dennis, από τους πιο γνωστούς στο χώρο, (έγραφε χρόνια στο Aeromodeller και τώρα στο Α.Μ.Ι.) έχει κρίνει και σε επίπεδο πανευρωπαϊκών αγώνων, σίγουρα όχι τυχαία.
Που θέλω να καταλήξω ? Θεωρώ ότι έχω μια πολύ καλή ιδέα, τόσο για τα πραγματικά αεροπλάνα, όσο και για τα μοντέλα και την κατασκευή τους όσο και για το πώς θα έπρεπε να πετά ρεαλιστικά ένα scale αεροπλάνο. (Στη μετριοφροσύνη έχω λίγο πρόβλημα, αλλά το παλεύω... Δυστυχώς δεν βρήκα άλλο τρόπο να δείξω ότι έχω σχέση με το αντικείμενο).
Μετά από τα παραπάνω, πιστεύω ότι θα πρέπει να αναθεωρήσεις τα σχόλια σου για το αν είμαι κατάλληλος για κριτής. Εκτός και αν δεν σε έπεισα, οπότε μια επίσκεψη στο σπίτι μου με περισσότερα τεκμήρια θα σε πείσει. Να σου δείξω τι είναι documentation, τι πληροφορίες υπάρχουν για παλιά αεροπλάνα κλπ.
Αν εξακολουθείς πάραυτα να πιστεύεις ότι έγινα κριτής χάρη σε γνωριμίες ή άλλο αντίστοιχο τρόπο, σαν να πρόκειται για κάποιο αξίωμα, κάνεις ένα λογικό σφάλμα στη σκέψη σου. Αν νομίζεις δηλαδή ότι το να είσαι κριτής είναι διασκέδαση ή κάτι για το οποίο αξίζει να προσφύγεις σε χρήση μέσου, δεν έχεις παρά να το δοκιμάσεις. Να στηθείς δύο μέρες κάτω από τον ήλιο (Σεπτέμβριος, όχι Δεκέμβριος), να προσπαθείς να κρίνεις το σωστό και το λάθος, και να σου την πέφτουν μετά με παράπονα και με σχόλια όλοι εκτός ίσως από τον πρώτο. τότε μάλλον θα αναθεωρήσεις...
Αναφορικά με το Fokker τώρα.
Τον φάκελο που παρουσίασες τον θυμάμαι πολύ καλά. Και όπως θυμάσαι το συζητήσαμε τότε και σου είπα τα προβλήματα που είχε. Σου είπα ότι ήταν ελλειπής και ότι δεν ταίριαζαν τα στοιχεία με το μοντέλο. Επικαλέστηκες έλλειψη χρόνου, αν θυμάμαι καλά. Έδειξα το ενδιαφέρον και σου τα είπα κυρίως γιατί μου αρέσουν τα παλιά αεροπλάνα (φτιάχνω κυρίως τέτοια) και το έβρισκα κρίμα να μην μπορώ να του δώσω τη βαθμολογία που αρμόζει, σύμφωνα με την κατασκευή του. Όχι όμως με την ελλειπέστατη τεκμηρίωση που κατέθεσες. Παρεπιπτόντως, δεν κρίνει ένας, αλλά τρεις κριτές. Δεν μπορεί όλα να είναι μαγειρεμένα.
Οφείλω όμως να σου πω ότι αν γνώριζα τότε πως το μοντέλο δεν είναι δικής σου κατασκευής, θα είχα ζητήσει άμεσα την ακύρωση του από τους αγώνες.
Για την Dakota, θέμα βάρους στους τότε κανονισμούς δεν υπήρχε, άλλωστε και το Fokker τότε θα είχε βγει εκτός προδιαγραφών
. Οι αλλαγές έγιναν αργότερα. Ναι, πετούσε γρήγορα και όχι ρεαλιστικά, για αυτό και έχασε βαθμούς στον ρεαλισμό πτήσης (από εμένα τουλάχιστον). Όμως πετούσε πιο στρωτά από όλα. Είχε το πλεονέκτημα του μεγέθους και του βάρους και ήταν τεχνικά άρτιο στο περίγραμμα, με πλήρη τεκμηρίωση. Μπορεί να μην είχε επιφανειακές λεπτομέρειες ή σωστό weathering, αλλά αν δεις, αυτά έχουν αμελητέα βαθμολογία σε σχεση με τα υπόλοιπα. Τα ARF τα είδαμε, και βαθμολογήθηκαν ανάλογα. Και κακώς ήταν εκεί, κατά τη γνώμη μου.
Τους χαρακτηρισμούς σου δεν έχω λόγο να τους ανταποδώσω, θα τους σχολιάσω όμως:
Ξένο σώμα : ναι, ξένο, όπως ξένος, εξωτερικός, ανεξάρτητος, με καθαρό μάτι.
Θύμα : είμαι αρκετά μεγάλος για να αφήνω τον εαυτό μου να πέφτει θύμα.
Απατεώνας : δεν έχω λόγο να κοροϊδέψω κανέναν. Δεν έχω τίποτε απολύτως να κερδίσω, μόνο να κάνω το χόμπυ μου. Δεν διεκδικώ κάποιο κύπελο, ούτε έχω φιλαράκια για να τους το δώσω. Θέλω να έχω έστω και την ψευδαίσθηση ότι είμαι δίκαιος.
Αυτά με τις απαντήσεις μου.
Με όλα αυτά ξεφύγαμε όμως από την ουσία του θέματος.
[μήπως μπορείς να μας πεις εάν υπάρχει τέτοια κατηγορία που να το επιτρέπει γιατί από όσο ξέρω δεν υπάρχει οπότε αναγκαστικά γινόταν αυτό.
[/i]
Δεν εξήγησες το σκεπτικό με το οποίο κατέβηκες σε αγώνες με αγορασμένο μοντέλο, γνωρίζοντας ότι
δεν επιτρέπεται από τους κανονισμούς, υπογράφοντας εν γνώσει σου ψευδώς την αντίστοιχη δήλωση.
Τι πάει να πει, δεν υπάρχει αντίστοιχη κατηγορία στην Ελλάδα? Δηλαδή κάποιος που παίρνει αναβολικά θα τρέξει με τους άλλους αθλητές, επειδή δεν υπάρχουν αγώνες για αθλητές που κάνουν χρήση αναβολικών? Και γιατί δεν το δήλωσες ? Πίστεψε με, εάν πετούσες εκτός συναγωνισμού, τα χειροκροτήματα θα ήταν όλα δικά σου και θα τα χαιρόσουν περισσότερο. Μια σωστή εξήγηση.
Λαμβάνεις μέρος στους αγώνες το Σαββατοκύριακο; Να σου ευχηθώ καλή επιτυχία.
Μόνο όμως αν το μοντέλο που θα χρησιμοποιήσεις είναι δικής σου κατασκευής και όχι απλά ιδιοκτησίας. Γιατί αν δεν είναι, και αν καταφέρεις να κερδίσεις, τότε κατευθείαν η νίκη σου χάνει την αξία της. Είναι μάλιστα προσβολή προς την Ομοσπονδία, προς τους κριτές και κυρίως προς τους συναθλητές σου. Και δεν νομίζω να τιμά ούτε εσένα, ούτε άλλον που θα προσπαθήσει με παρόμοιο άνομο τρόπο να κερδίσει κάτι που δεν το αξίζει. Άσχετα αν κάποιοι θα το προσπαθήσουν. Κακώς, πολύ κακώς...
Δεν έχω κάτι ούτε με σένα ούτε με το μοντέλο (σου?). Δεν ξέρω αν έχουν άλλοι. Δεν με ενδιαφέρει Έχω με τη νοοτροπία. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχολείσαι με scale, αν δεν είναι να κάτσεις να το φτιάξεις μόνος σου. Αν δε φας ώρες να σκέφτεσαι πως θα κάνεις την Χ ρόδα ή το Ψ πολυβόλο, ή πως θα πετύχεις το χρώμα σωστά. Εκεί είναι όλη η πρόκληση και η δημιουργία. Γι’ αυτό και βαθμολογείται. Γι’ αυτό και το 50% που μετρά ίσως είναι και λίγο...
Μπορεί να μην έχεις χρόνο, μπορεί να μην ξέρεις, τότε μην το κάνεις, ή κάνε όσο μπορείς, ότι μπορείς. Όχι πάντως με χρήματα.
Ξανά, με κάθε ειλικρίνεια
Γιώργος Κανδυλάκης
Υ.Γ. Το παρόν θα κυκλοφορήσει και σε έκδοση τσέπης για σύντομες αναγνώσεις, ήδη έπιασε 3 σελίδες...