Ηταν μία από εκείνες τiς μέρες που θέλεις κάτι να φτιάξεις. Τα εργαλεία σου τακτοποιημένα σε προκαλούν να τα ανακατέψεις, το κοπίδι σου με το καινούργιο ξυράφι να ζητάει μια μπάλσα για κόψιμο. Αλλά τι να φτιάξεις; Έχεις σχεδόν από όλα.
Τα μοντέλα είναι καλοφτιαγμένα και πεντακάθαρα δεν θέλουν ίχνος επισκευής η βελτίωσης. Ψάχνεις στην κούτα με τη σαβούρα μήπως και έρθει καμία ιδέα και ξαφνικά... Οπα!!!! Τι είναι αυτό;
Ενας φίλος κάποτε μου είπε ότι αυτά τα μικροσκοπικά τηλεκατευθυνόμενα αυτοκινητάκια τύπου ΖΙΠ-ΖΑΠ μπορούν να γίνουν ένα αεροπλανάκι δικάναλο για πτήση μέσα στο σπίτι η τον κήπο. Από καιρό τρωγόμουνα για κάτι τέτοιο αλλά συνεχώς το ανέβαλα, γιατί η πηγή μου δεν ήταν αξιόπιστη. Ο φίλος δεν ήταν μοντελιστής, το αυτοκινητάκι το πήρα όμως.
Και έτσι το κινεζικό αυτοκινητάκι τύπου ΖΙΠ-ΖΑΠ αξίας 4€ βρέθηκε ξεχασμένο στην κούτα με τη σαβούρα ή και μελλοντικά χρήσιμα, όπως θέλετε πείτε το.
Αυτό ήταν. Είχα όλη τη μέρα μπροστά μου. Σκαρώνω ένα καφεδάκι στα γρήγορα και ξεκινάω...
Είχα κατά νου να κατασκευάσω ένα μοντελάκι τύπου LILI που η αεροτομή του είναι σαν ανάποδη χούφτα για να είναι σταθερό, αργό και να πετάει εύκολα.
Σκέφτηκα μια διάσταση φτερού, εμπειρικά μήκους 40 cm και πλάτους 10cm θα είναι εντάξει. Για να μην πάω και εντελώς στην τύχη, εκτύπωσα μια undercamber αεροτομή με το Profili 2 ένα καταπληκτικό πρόγραμμα, που κατέβασα δωρεάν από το internet. Έκανα την εκτύπωση σε 10 αντίτυπα σε αυτοκόλλητο χαρτί και τα κόλλησα σε ένα φύλο μπάσας 5mm. Τώρα το ξυράφι μου είχε αυτό που ζήταγε.
Αφού έκοψα τις αεροτομές, τις γυαλοχάρτισα ελαφρά και τις κόλλησα, με κυανοακρυλική κόλα, σε 2 πηχάκια μπάλσας 3Χ3mm, μήκους 40 cm το καθένα. Κάλυψα μόνο το επάνω μέρος του φτερού με διάφανη μεμβράνη κουζίνας σαν αυτή που τυλίγουμε τα σάντουιτς. Στα χείλη προσβολής και εκφυγής άπλωσα UHU στίκ, είναι κατάλληλη για αυτή την δουλειά και κόλλησα την μεμβράνη. Το αποτέλεσμα όμως δεν ήταν άμεσα αυτό που περίμενα, μια καλά τεντωμένη επιφάνια δηλαδή. Ανακάλυψα όμως ότι, ζεσταίνοντας ελαφρά την μεμβράνη με το πιστολάκι για τα μαλλιά, το αποτέλεσμα με αποζημίωνε στο μέγιστο. Το φτερό ήταν έτοιμο!
Ενα μικρό διάλειμμα που έκανα για να οργανώσω το επόμενο βήμα μου, με βρήκε να ψάχνω στο διαδίκτυο μήπως κάποιος είχε την ίδια ιδέα με εμένα. Το τι βρήκα είναι αξιοθαύμαστο!!! Ολόκληρα sites αφιερωμένα σε αυτή την ιδέα, και πολλές χρήσιμες πληροφορίες αντλήθηκαν από εκεί. Τώρα ήμουν σίγουρος ότι θα είχα καλό αποτέλεσμα.
Για άτρακτο έβαλα μια ράβδο από ανθρακόνημα πάχους 2mm. Ενα μικρό δοκάρι μπάλσας, πάχους 4mm και μήκους 30-35 cm είναι αρκετό αλλά κάποια πράγματα τα κάνω με τον δικό μου τρόπο.
Στην ουρά για κάθετη και οριζόντια επιφάνεια έκοψα κάτι ανάλογων διαστάσεων με το φτερό και που μου πήγαινε καλά στο μάτι και ταίριαζε με το σύνολο. Οι φωτογραφίες λύνουν της απορίες και δεν χρειάζεται επιστημονική προσέγγιση και σχέδιο. Αρκεί η κατασκευή να ζυγίσει στο μέσο του φτερού και να μην ξεπεράσει σε συνολικό βάρος τα 14 γραμμάρια.
Για μοτέρ αυτό που υπάρχει μέσα στο αυτοκινητάκι καθώς και το γραναζοκιβωτιο του είναι ότι ακριβώς χρειαζόμαστε. Αφαιρέστε κάθε περιττό πλαστικό και αφήστε μόνο ότι χρειάζεται για να συγκρατείτε το μοτέρ και τα γρανάζια του. Η προπέλα μπορεί να είναι μια GWS 3X3.
Το σύστημα Τ/Κ του αυτοκίνητου χρειάζεται κάποιες μικρές μετατροπές, για να το φέρουμε σε λογαριασμό. Συγκεκριμένα αλλάζουμε την κεραία του πομπού με μια μεγαλύτερη και του παρέχουμε τάση ίση με 4,8V η 4 NiCd αντί για 3V που χρησιμοποιεί. Μην βάλετε 4 αλκαλικές ή αλλιώς μην τροφοδοτήσετε τον πομπό με τάση μεγαλύτερη από 5V γιατί θα δείτε τον λευκό καπνό να παραδίδει το πνεύμα του πομπού στον δημιουργό του.
Στο δέκτη τώρα. Το βασικότερο όλων είναι να περάσουμε στο μοτέρ όλη την τάση της μπαταρίας λιθίου (Li-Po) χωρητικότητας 100 - 150 mAh. Επειδή τα τρανζίστορ που προϋπάρχουν στην πλακέτα του δέκτη έχουν μεγάλη πτώση τάσεως, εάν δεν αλλάξουμε ένα από αυτά, το μοτέρ δεν θα έχει δύναμη να σηκώσει το μοντέλο. Το καταλληλότερο FET είναι to IRLM 2502 και κοστίζει 1€ το ένα. Εάν δυσκολεύεστε να το βρείτε το έχει η RS και κατόπιν παραγγελίας το παίρνετε την επόμενη ημέρα. Αυτό έκανα και εγώ.
Σκοπός μου είναι να σας παρακινήσω να το κατασκευάσετε και εσείς κάτι παρόμοι και όχι να κάνω λεπτομερή παρουσίαση της κατασκευής. Λεπτομέρειες και πληροφορίες για το πως γίνετε αυτό θα βρείτε στα παρακάτω links.
Κάνοντας την διαδρομή της κατασκευής έμαθα πολλά πράγματα και το ευχαριστήθηκα τόσο που έφτιαξα 3 μοντέλα στην κατηγορία των 12 με 20 γραμμάριων. Το συγκεκριμένο που περιγράφω μην περιμένετε να απογειωθεί από το έδαφος. Το μοτέρ που έχει το κρατάει σε πορεία, για απογειώσει με το χέρι και είναι και ελαφρα ανοδικό όταν πετάει. Για στροφή χρειάζεται περίπου 3 μέτρα και ότι λιγότερο από αυτό θα του προκαλεί απώλεια στήριξης κατά τη στροφή.
Μπορείτε να βάλετε 2 συστήματα τηλεκατεύθυνσης και να το κάνετε 4ακαναλο.
Μοτεράκι και γραναζοκιβώτιο από μικροσέρβο για μεγαλύτερη δύναμη και άλλες ιδέες θα βρείτε στα παραπάνω links. Ο δέκτης λειτουργεί με μια Lipo χωρίς να κινδυνεύει να καεί, παρόλο που στο αυτοκινητάκι έπαιρνε μόνο 1.5V. Η διάρκεια πτήσης είναι περίπου 10+ λεπτά και η εμβέλεια περίπου 60 μέτρα. Μέχρι 40 μέτρα το πήγα εγώ, μετά δεν το έβλεπα .
Η ιδέα σίγουρα δεν είναι μόνο δικιά μου, απλά δεν γνώριζα ότι άλλοι είχαν κάνει ‘’σχολείο΄΄ αυτά τα αυτοκινητάκια, ώσπου το ανακάλυψα. Χωρίς την χρήση των ιστοσελίδων, που αναφέρονται παραπάνω, θα παιδευόμουν πολύ. Σίγουρο επίσης είναι ότι έχει πλάκα και πετάει καλά Στο μέλλον έχω σκοπό να παρουσιάσω την αποκλειστικά δική μου σχεδίαση και κατασκευή ενός μοντέλου 20 γραμμαρίων.
Aeromodelling GR 
E-mail 
Περιεχόμενα
Μέλη
Σύνολο μελών: 6241
Στατιστικά
Συνδεδεμένοι χρήστες
Αρχική
Forum
Album
Βοήθεια
Αναζήτηση
Ημερολόγιο
Σύνδεση
Εγγραφή
