Καλό και αυτό! Εχθές κόντεψα να χάσω ένα από τα αεροπλάνα μου.
Πετώντας με το SPAD μου με 4χρονο .52, από υπερβολική ίσως χαλαρότητα άφησα το αεροπλάνο να απομακρυνθεί αρκετά από μένα με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να συνιδητοποιήσω ότι δεν μπορώ να καταλάβω πια προς πια κατεύθυνση στρίβω, αν δουλεύει το μοτέρ κ.λ.π.
Απλά δεν μπορούσα πια να διακρύνω ούτε καν αν ήμουν ανάποδα ή όχι. Αποτέλεσμα δεν μπόρεσα να το ξαναφέρω στην οπτική μου εμβέλεια και το αεροπλάνο έπεσε. Ξέροντας ότι δεν είναι πάντα προφανές που έχει πέσει το αεροπλάνο (το αντίθετο μάλλον), ξεκίνησα για να πάω να το βρω.
Δύσκολα τα πράγματα. Στην πρώτη μου απόπειρα δεν βρήκα τίποτα. Βλέποντας ότι το χωράφι που θεωρούσα ότι είχε πέσει, ήταν γεμάτο με στάχυα ύψους πάνω από 1,0 μέτρο, συνιδητοποίησα ότι ίσως και να μην το βρω...Καταλαβαίνετε ότι με έπιασε κρύος ιδρώτας. Τελικά γύρισα πίσω, μάζεψα όλα τα πράγματα μου, και με το τζιπ μου πια ξαναμπήκα στα χωράφια για να κάνω την δεύτερη προσπάθεια. Τελικά ξεκινώντας εκ νέου το περπάτημα το είδα!!!. Ήταν ακόμα πιο μακρυά από ότι υπολόγιζα...
Ευτυχώς είχε πέσει σε ένα χωράφι με αμπέλια και φαινόταν εύκολα.
Τώρα πια περίμενα να δω τι είχε μείνει από το μοντέλλο γιατί πραγματικά η πτώση ήταν άσχημη. Τελικά εντυπωσιάστηκα για άλλη μια φορά από τα SPAD.
Απώλειες:ένας έλικας, ένα σπασμένο servo arm, ξεκολλημένο ελαφρώς το φτερό από coroplast, στραβωμένες ελαφρώς οι ακίδες του δέκτη που συνδέονται με τον διακόπτη On-Off.
Χρόνος καθαρισμού, κολλημάτων κ.λ.π. :10 λεπτά!
Είμαι σίγουρος ότι τα πράγματα δεν θα ήταν καθόλου έτσι αν το μοντέλλο δεν ήταν SPAD, αλλά ήταν κατασκευασμένο παραδοσιακά. Πράγματι εντυπωσιάστηκα. Και για του λόγου το αληθές το αεροπλάνο σώο πια όπως επέστρεψε σπίτι του...
Τέλος καλό, όλα καλά...
Γιώργος