Θειε Γιαννη με εβαλες σε πειρασμο να φτιαξω ενα Tango με τετοια διαταξη
ουρας εγω σκευτωμαι να χρησιμοποιησω μπουμες απο DLG τις οποιες θα τριψω
να παρουν την καμπυλη της πανω επηφανειας του φτερου και θα βιδωνονται
με δυο λεπτες M3 βιδες πανω σε σκληρο ξυλο...κατω απο την καθε μπουμα θα
κρυβεται το αντιστηχο σερβο
Αυτος ειναι ο μονος τροπος για να διαπυστωσει κανεις τα πραγματικα οφελη αυτης
της ουρας σε σχεση με την κλασικη ..δηλαδη δυο ιδια ανεμοπτερα με μονη διαφορα
την ουρα και τιποτα αλλο..
Μπήκε μπροστά η μηχανή βλέπω…..
Αυτό που μπορείς να κάνεις εσύ με το γεμάτο φτερό, που θα το οπλίσεις με σκληρό ξύλο πριν το επικαλύψεις, είναι που δεν μπορώ να κάνω εγώ στα έτοιμα φτερά με το λεπτό skin.
Τα σέρβο της ουράς, θα τα βάλεις στο φτερό όπως και τα άλλα, και θα περάσεις την όποια ντιζα αποφασίσεις λοξά μέσα στην μπούμα.
Για τη δική μου εφαρμογή, σκέπτομαι να φτιάξω ένα μανίκι από δύο λεπτά κόντρα πλακέ, που θα εφαρμόζουν στην αεροτομή του επίμαχου σημείου, και θα βιδώνουν μόνο στο πίσω μέρος (για να μη φεύγει δεξιά - αριστερά) που δεν θα μειώσει την αντοχή του από μία τρύπα 3 χιλ.
Στο επάνω μέρος θα κολλήσει η μπούμα όπως είπες.
Σίγουρα όμως το μοτέρ θα το αφήσω στη μύτη. Την πλάκα μας κάνουμε. Σιγά την οπισθέλκουσα.
Στο ίδιο θέμα θα έλεγα, ότι πλέον στα ελαφρά μοτοανεμόπτερα βάζουν πολύ ελαφρύ μοτέρ, που γυρίζει έλικα περίπου 23 εκατοστών (9”) δηλ 11 εκατοστά κάτω από τον άξονα. Ισως σε αυτή την περίπτωση ο κίνδυνος τραυματισμού να είναι μικρότερος.
Επι πλέον επειδή το κέντρο βάρους είναι πιό μπροστά, το πιάσιμο θα είναι επίσης πιό μπροστά, άρα πιο μακριά από την έλικα.