Άτρακτος ελικοπτέρου από ανθρακονήματα – Κατασκευή

  Καταστήματα
  Κεντρική σελίδα
  Αρθρα
  Links
  Σύλλογοι
  Γιατί αυτή η σελίδα;

WWW Aeromodelling GR

Aeromodelling GR - IBabylon ThemeClassic YaBB SE ThemDelta TPNetBiz TPOmega TPSMF Default Theme

[Γκούσκος Διονύσιος]

Θεωρητικά ναι,  αυτό ενοούσα στο ποστ μου παραπάνω περι αυτακίων    

Θα δεις οτι πρέπει να κάνεις πτυχώσεις  με την μαστοιχα, ωστε  ανετα η σακούλα να μποροεί να φτάσει σε καθε σημείο το εσωτερικού..     δηλαδή αν την κόψεις με πατρόν την φλάντζα, απλά δεν θα βγει ποτέ!!  (εκτός αν είναι ελαστική)
για να καταλάβεις τι εννοώ δες βιντεάκια https://www.youtube.com/watch?v=lJjzLtf7A3I    που λένε dog ears ή pleats,   

ενδεικτικά στο μοντέλο σου, το εμβαδόν ειναι 1.3-1.5 φορές το εμβαδόν της φλατνζας. Αρα πρέπει να φτιάξεις πτυχώσεις που να δημιουργούν αυτό το εμβαδο ή να πάρεις σακούλα που να έχει το αντισtοιχο elongation


Αντε βουρ!!  ακόμα ενα ρίξεις εστω ενα σκέτο να πάρουμε μάτι???!!

Ναι ναι το ξέρω.. κάνω και στα πάνελ πιέτες.. Και στο body νομίζω ότι δεν θα υπάρχει θέμα..

Όχι δεν έχω κάνει τίποτα ακόμα! Λογικά αυτή τη βδομάδα θα ρίξω λίγο γυαλί για το δοκιμαστικό..

 

[Γκούσκος Διονύσιος]

Hello again..

Με μια στρώση υαλούφασμα 280 γρ/τμ θα κάνουμε ένα δοκιμαστικό στα καλούπια μας για να δούμε τι παίζει..

Το πρώτο δοκιμαστικό body θα κατασκευαστεί με λίγα υλικά καθώς θα το χρησιμοποιήσω προσωρινά για βολιδοσκόπηση των διαφορών μεταξύ τεχνικών κατασκευής και για να γίνουν οι μετρήσεις για τις τρύπες.. Σε αυτό θα βοηθήσει και η ημιδιάφανη επιφάνεια που θα έχει λόγο της μόνο μιας στρώσης υφάσματος γυαλιού.

Μετά από ένα καλό κέρωμα με την γνωστή τεχνική του Mr Miyagi, μπορούμε να ρίξουμε το ύφασμα γυαλιού..



Ακολουθεί το ύφασμα αποκόλλησης peel ply..



Το δίχτυ ροής και το σπιράλ αναρρόφησης..



Και τέλος το κλείσιμο μέσα στη σακούλα κενού..



Αυτή τη φορά θα κάνουμε infusion vacuum στα δύο μισά και μετά θα τα ενώσουμε μέσα στο καλούμε με κόλλα από εποξικό και μικρο-ίνες γυαλιού υπό την πίεση των περιμετρικών βιδών..
 
Αφού κάνουμε τον απαραίτητο έλεγχο για διαρροές, κάνουμε και degass – εξαέρωση της ρητίνης που θα χρησιμοποιήσουμε για το infusion.. Με αυτό τον τρόπο αφαιρούμε τις φυσαλίδες αέρα που δημιουργήθηκαν μέσα στη ρητίνη από το ανακάτεμα με τον σκληρυντή.





Και είμαστε έτοιμοι για infusion…





Έχω πάρει αρκετές συμβουλές από φίλους, με tips και κόλπα για καλύτερα αποτελέσματα κατά τη διαδικασία, αλλά με ξέρετε.. Σαν ανήσυχο πνεύμα που είμαι, και αφού υπάρχει η δυνατότητα δοκιμών, θέλω να δω μόνος μου τις διαφορές μεταξύ των τεχνικών..

Έτσι λοιπόν το infusion σε αυτά τα δύο μισά έγινε με διαφορετικό τρόπο στο κάθε ένα..

Στο ένα μισό έβαλα την εισαγωγή της ρητίνης από το κέντρο του body και την αναρρόφηση από το περιμετρικό σπιράλ.. και στο άλλο μισό ανάποδα.. δηλαδή η ρητίνη μπήκε από το περιμετρικό σπιράλ και η αναρρόφηση έγινε από το κέντρο του body..

Στο τέλος είδα ότι τελικά η δεύτερη διάταξη ήταν καλύτερη από πολλές απόψεις..

Με το infusion να έχει ολοκληρωθεί και με σφραγισμένα όλα τα σωληνάκια, μπαίνουμε σε αναμονή για το πρώτο ημί-ξεκαλούπωμα..



Έχω μερικούς προβληματισμούς σχετικά.. Με μεγαλύτερο το αν θα μπορέσει το peel ply και τα υπόλοιπα αναλώσιμα να αφαιρεθούν από το πολύ λεπτό υαλούφασμα χωρίς να αποκολληθεί από το καλούπι…  ή για το αν τελικά είναι καλύτερα να κάνω σκέτο vacuum και όχι infusion στο τελικό carbon body.. Το θέμα με το μπαλόνι είναι ακόμη υπο σκέψη..

Aλλά θα δείξει όταν βγουν από τις σακούλες και δούμε τα πρώτα καζάντια μας..

[Γκούσκος Διονύσιος]

Ένα 24-άωρο μετά, η ρητίνη είναι μεν στερεή αλλά δεν είναι 100% σκληρή..

Σε αυτό το στάδιο αφαιρούμε τις σακούλες κενού και τα αναλώσιμα που χρειάστηκαν για το infusion..

Καθώς τραβομαλάγαμε τα αναλώσιμα από το body, ήταν δύσκολο να αποφύγουμε την αποκόλλησή του από το καλούπι…    μερικώς ευτυχώς..    είναι που ανησυχούσα κιόλας!!! 

Το ζητούμενο εδώ είναι να μην αποκολλήσουμε το κομμάτι από το καλούπι για να μπορέσουμε να το τριμάρουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια με μια λεπίδα..

Στις φωτογραφίες όπου είναι μαύρο είναι ακόμη κολλημένο στο καλούπι και όπου είναι άσπρο έχει αποκολληθεί..



Με μια λεπίδα σιγά –σιγά κόβουμε τα περισέματα έτσι ώστε να γίνει ένα όμορφο περίγραμμα και να είναι πρόσωπο με τη φλάτζα του καλουπιού..





Μετά με εποξική ρητίνη και μικρο-ίνες (microfibers) φτιάχνουμε μια κόλλα και την απλώνουμε στην άκρη του κομματιού στο ένα μισό..



Ενώνουμε τα δύο μισά και τα δύο κομμάτια έρχονται σε επαφή με σκοπό να κολλήσουν μεταξύ τους και να γίνει ένα ολόκληρο body!

Βιδώνουμε μερικές βίδες και σφίγγουμε αρκετά και περιμένουμε..





Σε 3~4 μέρες θα έχουμε το πρώτο ολόκληρο body (πατρόν) έτοιμο για τις δοκιμές και τις μετρήσεις για τις τρύπες! 

 

[Markhelis]

Καλή επιτυχία Διονύση!!!! 

[datamedic]

διονυση στην κέρκυρα θέλω να πετάει ε!

[dhiotis]

Αγωνιούμε μαζί σου Διονύση.

Που θα πάει, ?...2 και σήμερα !
Καλή επιτυχία 

[Γκούσκος Διονύσιος]

Καλή επιτυχία Διονύση!!!!  

διονυση στην κέρκυρα θέλω να πετάει ε!

Αγωνιούμε μαζί σου Διονύση.

Που θα πάει, ?...2 και σήμερα !
Καλή επιτυχία  

 

Να στε καλά!

Τάσο αν και έχει πολύ δουλειά ακόμη.. Πιστεύω ότι το Μάρτιο θα τα έχω καταφέρει να πετάει..

Πρέπει να γίνουν οι μετρήσεις για τα τις τρύπες & τις τομές στο πρόχειρο body, να κατασκευασθεί το carbon body, να γίνουν οι τελικές τρύπες και τομές, να γίνει δοκιμαστική πτήση, να τριφτεί, να καταλήξω στο σχέδιο που θα βαφτεί, να βαφτεί, να βερνικωθεί, να ξανα τριφτεί, να γυαλισθεί.. και τέλος να μπει επάνω στο μοντέλο!

 

[ArgyrisGiannetakis]

Φίλε Διονυση συγχαρητηρια για την υπεροχη δουλεια!Το προβλημα με το peel ply ειναι όντως αυτο...βγαινει δυσκολα δεν ξερω αν εχεις δοκιμασει το μπλε ναυλον με τις τρυπουλες ...ειναι πολύ πιο φιλικό και βγαίνει χωρις προβληματα!!Τωρα αναγκαστικα θα δεις οτι θα περασε ριτηνη αναμεσα στο καλουπι και στο body.
Οσο αφορά τωρα την ενωση στην θεση σου θα δοκιμαζα το εξης...Εφόσον εχεις ετοιμα τα δυο μισα χωρις να εχει ξεκολισει απο το καλουπι το body , και τα εχεις κοψει καθαρά εντελώς ...θα περναγα ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΥΟ ΜΕΡΙΕΣ ενα χερι ριτηνη το body  2 ποντος απο την φλαντζα και δυο πανω στην φλαντζα...θα το αφηνα αυτό το χερι να gelαρι περιπου 6-7 ωρες αναλογα...και μετα θα τοποθετουσα λουριδα 4 πονους  80αρι στην γωνια 90 μοιρων που σχηματιζει το body  με την φλαντζα .Στην αρχη δεν θα εβαζα καθολου ριτηνη μεχρι να κολησω με το χερι όλη την λουριδα γυρω γυρω πανω στη gelαριστη ριτηνη για τον απλο λογο ...οτι απλα αμα ηταν φρεσκια θα ξεκόλαγε διοτι κανει γωνία 90 μοιρες και θα ξεκολαγε...δεν ξερω αν με πιανεις....Εφόσον εχω περασει την λουριδα μισο στο body  μισό στην φλαντζα ποτιζω την λουριδα ΟΧΙ πολύ πλούσια...ΚΑΙ τις δυο μεριες... και επισης με μια συριγγα και ριτηνη με microballons θα εφτιαχνα και ενα κορδονι κολλα γυρω γυρω ακριβώς στην ενωση ..οπως εκανες και σε αυτο το body που εφτιαξες ηδη ....και θα τα ένωνα νοπά όπως ηταν!!Το ξερω οτι θα μου πεις οτι δεν θα εχεις το απολυτο κλεισημο του καλουπιού...αλλα πιστεβω οτι ειναι τόσο απειροελάχιστο το παχος των υφασματων που δεν θα εχει κανενα προβλημα να κλησει χωρις να αλλοιωσει το σχήμα του body!!Μετα κόβεις το ξεφτη φλας που εχει στεγνωσει και ειναι ετοιμο και πολύ γερό!!Πιστευω να καταλαβες την τεχνική .Εαν υπαρχει απορία τα λεμε!

[Γκούσκος Διονύσιος]

Καλησπέρα Αργύρη!

Ναι τη μπλέ διάτρητη μεμβράνη τη χρησιμοποιώ σε vacuum.. είναι όντως πολύ καλύτερη στην αποκόλληση από το κομμάτι αλλά δεν έχω κάνει δοκιμές με infusion..

Όσο αφορά τη ραφή, καλή η τεχνική σου.. ίσως τη δοκιμάσω και αυτή..

Στο τελικό κομμάτι με carbon ίσως κάνω vacuum και για ραφή πίεση με μπαλόνι απο μέσα...

Θα δούμε..

 

[kgiova]

Υποκλινόμαστε στο μεράκι και στη τεχνογνωσία που μας μεταφέρετε απλόχερα οι γνώστες !
Καλη επιτυχία στο τελικό   !!! (τη θεωρώ δεδομένη  )

[Γκούσκος Διονύσιος]

Υποκλινόμαστε στο μεράκι και στη τεχνογνωσία που μας μεταφέρετε απλόχερα οι γνώστες !
Καλη επιτυχία στο τελικό   !!! (τη θεωρώ δεδομένη   )

Κύριε Κώστα μεγάλη κουβέντα!!
Ευχαριστώ.





Γιατί έχω μια υποψία ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα..  

 

έχουμε να πούμε πολλά.......

[jean-zac]

Τι άλλο να πεις και τι άλλο να γράψεις.  Ο   Mr.  kgiova  τα είπε με δύο λόγια.
. 

[dhiotis]

Μου αρέσει που λες, ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα  .......δηλαδή μέχρι τώρα, τι ήταν, ....τα εύκολα ? 

Περιμένω με αγωνία Διονύση, να δω που θα το φτάσεις !

[Γκούσκος Διονύσιος]

Μου αρέσει που λες, ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα   .......δηλαδή μέχρι τώρα, τι ήταν, ....τα εύκολα ?  

Περιμένω με αγωνία Διονύση, να δω που θα το φτάσεις !

 

Και όμως.. Τώρα αρχίζουν να ζορίζουν αρκετά τα πράματα.. Ο πήχης έχει μπεί ψηλά.. πολύ ψηλά..  

[Γκούσκος Διονύσιος]

Το πρώτο κομμάτι που βγήκε από το καλούπι δεν είναι τέλειο.. βασικά χάλια είναι αλλά καλά..  

Τέλος πάντων για το σκοπό που φτιάχτηκε είναι ότι πρέπει..

Στόχο, με αυτή την πρώτη δοκιμή, είχα αφενός να πάρω το βάπτισμα του πυρός με τα καλούπια και αφετέρου να έχω ένα πολύ πρόχειρο body για να το κατακρεουργήσω με μια λεπίδα κάνοντας επάνω του όλες τις μετρήσεις, τις τρύπες και τομές που θα χρειαστούν για την τέλεια τοποθέτηση του τελικού επάνω στο ελικόπτερο..

Θα πρέπει να έχουν γίνει δοκιμές, πειράματα, αποτυχίες και πάσης φύσεως μ@λ@κίες πριν αρχίσει η κατασκευή του carbon body και βάλω dremel επάνω του..

Όπως είπα και πιο πάνω, τώρα αρχίζουν τα δύσκολα.. και όντως.. τελικά αυτό το στάδιο δεν είναι περίπατος.. απαιτεί ακρίβεια, σταθερότητα και επιδεξιότητα σε πολύ μεγάλο βαθμό για να μη δείχνει το τελικό αποτέλεσμα πρόχειρο και ατελές..

Για αρχή να πω ότι το πρώτο κομμάτι που βγήκε από το καλούπι δεν βγήκε και τόσο τέλεια.. το infusion δεν έγινε σωστά και το αποτέλεσμα ήταν να μείνουν υπολείμματα ρητίνης στο καλούπι και ανάγλυφες στάμπες επάνω στο gelcoat του καλουπιού από το ύφασμα!  

Ο λόγος που έγινε αυτό δεν έχει σχέση με την προετοιμασία του καλουπιού με τα αποκολλητικά.. δεν θα μπορούσε να έχει με τόσα που του ‘κανα..  

Έγιναν λάθη στη διαδικασία του infusion.. και πιο συγκεκριμένα στη θερμοκρασία της ρητίνης..

Όπως είπε και ο Γιώργος με 10 βαθμούς infusion δεν κάνεις ρε φίλε!! Ε.. εγώ έκανα...  

Η ρητίνη ήταν πολύ παχύρευστη για infusion και δεν μπόρεσε να βρέξει όλα τα σημεία σωστά.. η θερμοκρασία ήταν πολύ χαμηλά για να ανακατευτεί σωστά.. Οπότε σε κάποια σημεία πήγε ρητίνη που δεν είχε τη σωστή αναλογία σε σκληρυντή με αποτέλεσμα να μη σκληρύνει στον ίδιο χρόνο με το υπόλοιπο κομμάτι και κατά την αποκόλληση του κομματιού να μείνουν κομμάτια ρητίνης επάνω στο καλούπι..  

Για να μην τα πολυλογούμε, το καλούπι χρειάστηκε λίγο περιποίηση για να μπορέσει να ξανά χρησιμοποιηθεί με υαλόχαρτα νερού 800 – 1000 – 1200 – 1500 – 2000, γυάλισμα με το χέρι και με αλοιφαδόρο και τέλος ένα καλό κέρωμα … ναι ναι.. wax on wax off το κέρατό μου μέσα!  

Τώρα όμως το καλούπι μάλλον είναι καλύτερο από πριν..  












Υ.Γ.

Φωτογραφία από την κατάσταση του καλουποιού μετά την αποκόλληση του πρώτου body δεν έβγαλα.. (κάτι φαίνεται στις πιό πάνω φωτογραφίες με το πρώτο body)..

Mε το άγχος που με έπιασε μόλις το παρατήρησα ξέχασα να το φωτογραφίσω!! και έπιασα πανικόβλητος ότι υαλόχαρτο είχα μπροστά μου.. τελικά το παράτησα για να μη κάνω ζημιά..

Την επόμενη μέρα ψυχραιμα, με καθαρό μυαλό και αφού αγόρασα τα σωστά υαλόχαρτα άρχησα να το δουλεύω σιγά σιγά μέχρι που το τελείωσα..

Οπότε όλα καλά και προχωράμε ακάθεκτοι....