The true story...
Κάποιοι δεν άντεξαν μου φαίνεται τον ποδαρόδρομο που επιβάλει η πλαγιά και μας καθυστερούσαν με διάφορες δικαιολογίες
-Στάσου να μια μπεκάτσα, Να απο εδω δεν φαίνεται το σπιτι μου, Ωχ πάτησα μια σβουνιά και οτι αλλο μπορείτε να φανταστείτε.
Φυσικά ο σάκος με τις πρώτες βοήθειες που με ανάγκασαν να κουβαλάω ήταν εκεί γεμάτος πίτσες και πεινιρλη για τους γηραιότερους
και τους ασθενής οδηπορους. Οταν φτάσαμε στην κορυφή στήσαμε σιγα σιγα τα μοντέλα τραγουδώντας καλομοίρα .
Ενα ενα τα μοντέλα μας βρέθηκαν στον αερα με ενα απαλό τίναγμα του καρπού αρχίζοντας το παιχνίδι με τον αέρα.
Γρήγορα περάσματα, Roll, Loopες invert flight κυνηγητά, η αίσθηση του να πετάς και να τα κάνεις ολα αυτά χωρίς κινητήρα και για όση ώρα επιθυμείς
χωρις να σκέφτεσαι καύσιμα και mah είναι μοναδική. Ξαφνικά ο Κυριάκος κατι μουρμουράει και αρχίζει να συμπεριφέρεται νευρικά .
Τον έχει πιάσει κατούρημα... Αμολατα να γλυτώσεις του φωνάζω χωρις δεύτερη σκέψη, αλλα συνειδητοποιώ οτι είναι μπροστά μου
με 4 μπορφορ οπότε το ξανασκέφτομαι. Αλλαγή πλάνων. Πρέπει να προσγειωθούμε για "τεχνικούς" λόγους. Το χορταράκι που έχει φυτρώσει
όπου υπάρχει έστω και ελάχιστο χώμα κάνει την προσγείωση λίγο πιο ανώδυνη για τα άφθαρτα φελιζολενια μας ανεμόπτερα.
Είμαστε και οι τρεις κάτω. Ο Κυριάκος απομακρύνεται γρήγορα.. και ο Αργυρής αποφασίζει να κάτσει να ξαποστάσει λίγο και να
αγναντέψει την απίστευτη θεα αλλα έχει κάτσει πάνω στο ανεμόπτερο μου δικαιολογώντας την απόφαση του οτι και καλά εχει πέτρες κατω
και θα πιανόταν, οπότε το foam σαν υλικο τον βόλευε. Φυσικά τον σήκωσα με συνοπτικές διαδικασίες και με απειλές οτι αν
το ξανακάνει θα του φαω την κεραία του δεκτη του.
Η ωρα πέρασε και η επιστροφή ειναι δυστυχώς μονόδρομος.
Κατηφορίζουμε το μονοπάτι μαζι με ενα κοπάδι κατσίκες ο ταλιμπαν Κυριάκος εχει σταμπάρει μια καφέ κατσίκα και ειναι
έτοιμος να την πάρει μαζι του για το κυριακάτικο γεύμα αλλα ο βοσκός που ειναι κάτω απο την πλαγιά με ενα διπλοκαμπινο Toyota
και με την καραμπίνα να τον σημαδεύει ανάμεσα στα μάτια απο απόσταση 500 μέτρων τον κάνει να το ξανα σκεφτεί.
Εις το επανιδείν φίλοι μου!