Καλησπέρα σε όλους,
Μια και εγώ το άρχισα το θέμα, και τουλάχιστον στην θεωρία έχω εξαντλήσει ότι διάβασμα υπάρχει και δεν υπάρχει, θα αναφέρω και γω κάποια πράγματα, σε θεωρητικό επίπεδο πάντα, μέχρι να έρθει η ώρα για την πρακτική εφαρμογή.
Λοιπόν, έχουμε και λέμε. Πρώτα πρώτα το σύστημα χρειάζεται κάποιο τρόπο να σπρώξει το υγρό στην εξάτμιση. Αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Ή με κάποια αντλία ή με πίεση. Τώρα, Γιώργο, δεν νομίζω ότι γίνεται με πίεση από την εξάτμιση, αυτό που έχω διαβάσει εγώ είναι με πίεση από το backplate και μόνο σε δίχρονες μηχανές. Αντλία μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάποια ειδική γι' αυτό τον σκοπό ή κάποια που είναι φτιαγμένη για άλλη δουλειά. Ένα πολύ καλό παράδειγμα είναι η αντλία από καθαριστήρες αυτοκινήτων. Είναι πολύ φθηνές και το μόνο μειονέκτημα είναι ότι επειδή είναι φτιαγμένες για νερό ίσως να μην αντέξουν κάποιες φλάντζες τους το υγρό παραγωγής καπνού. Είναι πάντως τόσο φθηνές, έως και τζάμπα, που δεν χάνει κανείς τίποτα να δοκιμάσει.
Το επόμενο συστατικό του συστήματος αν χρησιμοποιήσουμε ηλεκτρική αντλία είναι η μπαταρία. Κι εδώ χρειάζεται λίγο πειραματισμός, αλλά συνήθως μια μπαταρία δέκτη είναι ότι πρέπει.
Πέρα από αυτά χρειάζεται μια βαλβίδα μονόδρομης ροής, έτσι ώστε να μην σπρώχνει η πίεση από την εξάτμιση το υγρό στο ντεπόζιτο όταν δεν δουλεύει το σύστημα, ένας τρόπος να ελέγξουμε την ροή του υγρού, που μπορεί να είναι μια remote needle valve από κινητήρα που την παρεμβάλουμε στο σωληνάκι που πάει στην εξάτμιση και τέλος ένας τρόπος να ανάβουμε και να σβήνουμε το όλο σύστημα, που στην περίπτωση εξειδικευμένων συστημάτων γίνεται με κύκλωμα που συνδέεται κατευθείαν σε ένα εξτρά κανάλι του δέκτη, σε περίπτωση χρήσης αντλίας καθαριστήρων θα πρέπει να μπει ένας μικροδιακόπτης με ένα μικρό σέρβο για να την ελέγχει.
Μεγάλη σημασία έχουν τα σωληνάκια που θα χρησιμοποιήσουμε. Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί το κοινό σωληνάκι σιλικόνης, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ειδικά γιατί θα λειώσει. Το ίδιο ισχύει και για την τάπα του ντεπόζιτου, χρειάζεται κι εκεί ειδική.
Ο στόχος είναι να 'ψεκάσουμε' το υγρό στο πιο θερμό σημείο της εξάτμισης. Έτσι το πιο κατάλληλο σημείο αυτό είναι όσο πιο κοντά γίνεται στην εξαγωγή του κινητήρα χωρίς όμως να υπάρχει κίνδυνος να πάει μέσα στον κύλινδρο. Στην περίπτωση δίχρονων ή τετράχρονων glow μηχανών αυτό το σημείο είναι στον λαιμό της εξάτμισης, στις μηχανές βενζίνης συνήθως χρειάζεται να βάλουμε εσωτερικά ένα σωληνάκι για να φτάσει η άκρη του κοντά στην εξαγωγή της εξάτμισης.
Τώρα για το μέγεθος της μηχανής. Η πλειοψηφία λέει ότι δεν αξίζει να ασχοληθείς με μηχανές κάτω από 90άρες τετράχρονες. Δεν παράγουν αρκετή θερμοκρασία στην εξάτμιση και συνήθως είναι σε μικρά μοντέλα που δεν μπορούν να σηκώσουν το εξτρά βάρος του συστήματος και δεν έχουν και τον απαιτούμενο χώρο. Κάποιοι βέβαια το προσπαθούν και χρησιμοποιούν σωληνάκια χαλκού τυλιγμένα γύρω από την κεφαλή μερικές φορές, έτσι ώστε το υγρό που περνάει από κει να φτάνει στην εξάτμιση ήδη ζεστό και να έχει καλύτερα αποτελέσματα, ή ακόμα και σωληνάκι τυλιγμένο μέσα στην εξάτμιση. Δεν νομίζω όμως ότι αξίζει πάντως, γιατί οι περιορισμοί χώρου και βάρους εξακολουθούν να υπάρχουν.
Ο κανόνας είναι ότι την περισσότερη θερμοκρασία στην εξάτμιση την έχουν οι βενζινοκινητήρες, μετά έρχονται οι τετράχρονες και τελευταίες οι δίχρονες. Και πάντα ισχύει ο κανόνας του όσο μεγαλύτερη είναι η μηχανή τόσο μεγαλύτερη θερμοκρασία, τόσο καλύτερος καπνός.
Τα υγρά που χρησιμοποιούνται είναι πολλά και διάφορα. Υπάρχουν ειδικά υγρά γι' αυτή την δουλειά, αλλά για την Ελλάδα είναι ασύμφορα. Από κει και πέρα χρησιμοποιούν diesel, bio-diesel (μάλλον δεν υπάρχει στην Ελλάδα), baby oil (!!!), κηροζίνη, υγρό αποκόλλησης καλουπιών τσιμέντου (
) και πολλά άλλα, και αυτά και σε μίξεις μεταξύ τους.
Το σίγουρο είναι ότι το όλο σύστημα θέλει πειραματισμό με την ροή, το υγρό, το σημείο που θα πέσει το υγρό στην εξάτμιση. Α, και κάτι άλλο πολύ σημαντικό. Όπως είναι φυσικό η χρήση του καπνού πρέπει να γίνεται με την μηχανή σε υψηλές στροφές, για να υπάρχει και η ανάλογη θερμότητα. Επίσης, επειδή όταν παράγεται καπνός οι στροφές του κινητήρα πέφτουν, σε συνάρτηση με το εξτρά βάρος, το μοντέλο πρέπει να είναι overpowered.
Εγώ έχω ήδη τα εξαρτήματα για το όλο εγχείρημα. Είναι τα παρακάτω:
Μοντέλο: Graupner Cap 2,06μ
Μηχανή: MVVS 35cc (βενζίνη)
Σύστημα καπνού: Perry smoke system
Επέλεξα το συγκεκριμένο σύστημα καπνού γιατί έχει κραδασμική αντλία, οπότε γλιτώνεις την μπαταρία.
Τέλος δύο παρατηρήσεις. Πρώτον, δεν χρειάζεται μεγάλο ντεπόζιτο. Ο καπνός είναι ένα εφέ που, όπως όλα τα εφέ, χάνει το νόημά του αν υπάρχει από την απογείωση ως την προσγείωση. Πολλοί λένε ότι βάζουν ντεπόζιτο ίδιο με αυτό του καυσίμου, αλλά εγώ πιστεύω ότι και αρκετά μικρότερο θα είναι αρκετό. Και δεύτερον, αν δεν θέλετε να μπλέξετε με όλα αυτά, και ακόμα περισσότερο για ηλεκτρικά μοντέλα, υπάρχουν και έτοιμα μιας χρήσεως καπνογόνα που θα βρείτε στο παρακάτω link:
http://www.regin.com/rcsmoke.htmlΔεν ξέρω βέβαια αν στέλνουν Ελλάδα.
Ξέρω ότι έγραψα πολλά αλλά προσπάθησα να δώσω μια γενική εικόνα, ελπίζω να μην σας κούρασα πολύ. Αν έχετε απορίες και μπορώ να βοηθήσω ευχαρίστως. Τα αποτελέσματα της προσπάθειας μου θα τα μάθετε έτσι κι αλλιώς μέσα στους επόμενους μήνες.
Aeromodelling GR 
E-mail 
304.331 μηνύματα σε 12.381 θέματα από 6.300 Μέλη / Τελευταίο μέλος: CharlesjeF
Περιεχόμενα
Μέλη
Σύνολο μελών: 6300
Στατιστικά
Συνδεδεμένοι χρήστες
Αρχική
Forum
Album
Βοήθεια
Αναζήτηση
Ημερολόγιο
Σύνδεση
Εγγραφή
