1. Μη θεωρούμε πάντα δεδομένο ότι ένα μοντέλο που είναι σε παραγωγή είναι σωστά σχεδιασμένο.
Με αφορμή την παραπάνω παράθεση, θα πω δύο αληθινές ιστορίες.
Α)
τη δεκαετία του 1950, ο Αμερικανος Bill Werwage, πήρε την πρώτη θέση στους αγώνες control line stunt με το μοντέλο Ares.
Αμέσως το μοντέλο βγήκε σε kit από την φημισμένη εταιρεία Ambroid.
Φτιάχτηκαν πολλά μοντέλα από το κιτ, αλλά κανένα δεν έπιασε την απόδοση του πρωτότυπου.
Περί τα τέλη της δεκαετίας 1990, αφού έληξε η συμφωνία της συνεργασίας Werwage - Ambroid βγήκε ο πρώτος δημόσια και ζήτησε συγνώμη από όλους αυτούς που επί σειρά ετών προσπαθούσαν να βρουν γιατί το Ares της Ambroid δεν πετούσε καλά, εξηγώντας ότι το kit δεν ήταν το ίδιο με τις διαστάσεις του μοντέλου που είχε αυτός σχεδιάσει και είχε νικήσει στους αγώνες.
Αλλά δεν μπορούσε να μιλήσει όσο ίσχυε η συνεργασία.
Β)
Το επίσης πασίγνωστο μοντέλο control line stunt Nobler, με το οποίο ο George Aldrich νίκησε στα Nats το 1952 βγήκε σε κιτ από επίσης γνωστή εταιρεία.
Μετά από χρόνια ο Aldrich είπε δημόσια το εξής: Η εταιρεία μου ζήτησε τα σχέδια του Nobler, αλλά εγώ δεν είχα ποτέ σχεδιάσει το μοντέλο σε χαρτί. Το είχα φτιάξει με το μάτι. Επίσης την εποχή εκείνη έμενα μακρυά από τα κομμάτια του μοντέλου μου (που είχε σπάσει) και τους έστειλα ένα σχέδιο που έκανα από μνήμης. Η εταιρεία έκανε ακόμα μερικές μετατροπές στο σχέδιο που της έστειλα και αντιλαμβάνεστε ότι αυτό που κυκλοφορούσε σε kit δεν είχε τις ακριβείς διαστάσεις αυτού που νίκησε στους αγώνες.